Καλλιόπη Ζιώγου,
θεολόγος
θεολόγος
 |
| matia |
Τα βλέμματα των σημερινών ανθρώπων τα λένε όλα. Βλέμματα θολά και μπερδεμένα, περιφέρονται απλανώς και άσκοπα. Γιατί ; Τονίζει ο Παύλος Ευδοκίμωφ : « Σήμερα δεν έχουμε σύγχυση γλωσσών, έχουμε σύγχυση πνευμάτων, πράγμα πιο επικίνδυνο ». Ναι, διότι απλά για να αρθρωθεί λόγος εγκάρδιος, αγαπητικός, εύσπλαχνος προς τον διπλανό μας πρέπει να ενοικήσει στο νου και στην καρδιά του ανθρώπου, ο Λόγος του Θεού, ο ίδιος ο Χριστός.
Μια χαρά γράφεται το ανωτέρω θεωρητικά, μα τί γίνεται στην πράξη, σε σχέση με τους ανθρώπους που μας περιβάλλουν ; Ή το ερώτημα μπορεί να τεθεί κι αλλιώς : Γίνεται ο άνθρωπος να γίνει κατοικητήριο Θεού ; Κάποιοι θα πουν πως είναι αδύνατον, άλλοι θα τονίσουν πως δεν χρειάζεται κιόλας.. μα τα μάτια που τα λένε όλα, φανερώνουν τα ανείπωτα και τα δύσκολα. Δύσκολα ναι, επειδή ό,τι έχουμε στο μυαλό μας, αυτό βλέπουμε και στους άλλους. Αν σκεφτόμαστε σαρκικά, σαρκικά βλέπουμε και τον άλλο, αν βάζουμε καλό λογισμό για κάποιον, τον κοιτάμε το ίδιο καλοπροαίρετα. Αν σκεφτόμαστε κακοπροαίρετα για κάποιον, τον κοιτάμε ανάλογα και χωρίς να το καταλαβαίνουμε, του συμπεριφερόμαστε κακότροπα. Τα μάτια εξάλλου μπορούν να γίνουν και δόλωμα του πονηρού. Αυτό που αντικρύζεις και πώς το αντιλαμβάνεσαι είναι σαν τα συγκοινωνούντα δοχεία με ό,τι έχεις μέσα στην καρδιά σου και στη σκέψη σου.
Όσο κι αν σε κάποιους φαίνεται περίεργο ή και αστείο, στην Αγία Γραφή υπάρχουν απαντήσεις για ό,τι απασχολεί τον σύγχρονο άνθρωπο. Ο ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει σχετικά ( κεφ. 11 στίχοι 34 - 35) :
34 Ὁ λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός· ὅταν οὖν ὁ ὀφθαλμός σου ἁπλοῦς ᾖ, καὶ ὅλον τὸ σῶμά σου φωτεινόν ἐστιν· ἐπὰν δὲ πονηρὸς ᾖ, καὶ τὸ σῶμά σου σκοτεινόν.
35 Σκόπει οὖν μὴ τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκότος ἐστίν.
36 Εἰ οὖν τὸ σῶμά σου ὅλον φωτεινόν, μὴ ἔχον τι μέρος σκοτεινόν, ἔσται φωτεινὸν ὅλον ὡς ὅταν ὁ λύχνος τῇ ἀστραπῇ φωτίζῃ σε.
Δηλαδή : Ο λύχνος, που φωτίζει το σώμα, είναι το μάτι· όταν λοιπόν το μάτι είναι γερό και καθαρό, όλον το σώμα θα είναι μέσα στο φως. Όταν όμως είναι άρρωστο και βλαμμένο και το σώμα θα είναι μέσα στο σκοτάδι. Πρόσεχε λοιπόν, μήπως το φως, που έχει βάλει ο Θεός μέσα σου είναι σκοτάδι. Εάν λοιπόν το σώμα σου είναι φωτεινό, χωρίς να έχει κανένα απόκρυφο και σκοτεινό μέρος, θα είναι όλο φως, όπως όταν ο λύχνος με την λάμψη του σε φωτίζει.
Και αυτό ο μισόκαλος το γνωρίζει και το εκμεταλλεύεται. Τι είναι αυτό όμως που καθαρίζει τα μάτια και τη ματιά μας και ταυτοχρόνως την ψυχή μας ; Τα δάκρυα του πόνου.. του πόνου από μιαν ασθένεια, από μια μεγάλη στενοχώρια. Ο πόνος σε φέρνει αντιμέτωπο με τον εαυτό σου. Για να τον αντιμετωπίσεις, αναγκαστικά μπαίνεις στη διαδικασία της αυτοκριτικής, της ευλογημένης Μετάνοιας, οπότε εκεί πρέπει να συγκρουστείς με το μεγάλο θηρίο, τον εγωισμό σου, του εαυτό σου, δηλαδή με τον χειρότερο εχθρό σου, όπου θα κληθείς να « σκάψεις » μέσα σου και να έρθεις αντιμέτωπος με επώδυνες αλήθειες.. Είσαι έτοιμος ;; Χωρίς τη βοήθεια του Θεού, το Έλεός Του δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις τίποτε. Μη ζητήσεις από τον Θεό να σβήσει τη φωτιά μέσα σου, ζήτα Του να είναι δίπλα σου εκείνη τη δύσκολη ώρα για να σηκώσεις λεβέντικα τον Σταυρό σου. Και θα έρθει, άλλωστε όταν είναι κάποιος δίπλα μας, σωπαίνει, δεν χρειάζεται να τον φωνάξουμε, τον βλέπουμε, τον νιώθουμε εκεί.
Δικτυογραφία :
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου