Καλλιόπη Ζιώγου,
θεολόγος
Σήμερα είναι ο κορονοϊός, αύριο θα είναι κάτι άλλο.. Ε και; Μη φοβού!! Αυτό το μη φοβού αλλά πίστευε δεν το λέω ή μάλλον δεν το γράφω πρώτη εγώ φυσικά! Το πρωτοείπε ο Χριστός στην αιμορροούσα γυναίκα που τον άγγιξε εν μέσω απίστευτης κοσμοσυρροής για να θεραπευτεί και το είπε ο Κύριος και πάλι στον Ιάειρο, όταν είχε φύγει η μοναχοκόρη του από τη ζωή και τον θερμοπαρακαλούσε να την επαναφέρει. Να το θυμόμαστε, να το λέμε, να το εννοούμε, να το νιώθουμε κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό..κάθε λεπτό ολιγοπιστίας μας έχει την απάντησή του σε αυτή τη φράση..
Ο κορονοϊός σπέρνει το φόβο. Δεν υπάρχει γωνιά του πλανήτη που να αισθάνεται ασφαλής, όλοι φοβόμαστε, όλοι καλούμαστε να κλειστούμε στα σπίτια μας και αναλόγως τι είδους σχέσεις είχαμε « χτίσει » με το στενό οικογενειακό μας περιβάλλον, τα σπίτια μας πλέον έγιναν είτε Παράδεισος, είτε Κόλαση. Προσωπικά νιώθω και θέλω να μοιραστώ μαζί σας τρεις λέξεις, τρεις λέξεις που είναι οι λέξεις – κλειδιά της υπόθεσης : Φόβος, Οικογένεια, Μετάνοια .
Ο κορονοϊός σπέρνει το φόβο. Δεν υπάρχει γωνιά του πλανήτη που να αισθάνεται ασφαλής, όλοι φοβόμαστε, όλοι καλούμαστε να κλειστούμε στα σπίτια μας και αναλόγως τι είδους σχέσεις είχαμε « χτίσει » με το στενό οικογενειακό μας περιβάλλον, τα σπίτια μας πλέον έγιναν είτε Παράδεισος, είτε Κόλαση. Προσωπικά νιώθω και θέλω να μοιραστώ μαζί σας τρεις λέξεις, τρεις λέξεις που είναι οι λέξεις – κλειδιά της υπόθεσης : Φόβος, Οικογένεια, Μετάνοια .
Ο Φόβος φώλιασε..για τα καλά..γιατί όμως ; Διότι διασαλεύτηκε η ψευδο – ισορροπία που είχαμε φτιάξει στη ζωή μας.. Και γιατί παρακαλώ ψευδο – ισορροπία; Διότι είχαμε στηρίξει τα πάντα στο χρήμα, διότι τον έστω, ελάχιστο ελεύθερο χρόνο μας δεν τον περνούσαμε με αγαπημένα πρόσωπα αλλά με τις πάσης φύσεως οθόνες μας. Η απληστία, η πλεονεξία, η εκμετάλλευση των γύρω μας για την ικανοποίηση των αναγκών μας ( από το χώρο εργασίας … μέχρι και τον έρωτα ) είναι ακόμη οι κατευθυντήριες γραμμές στη ζωή μας. Και τώρα ξαφνικά αναμετριόμαστε με τον φόβο , μήπως χάσουμε κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο και πρέπει αντί να αγκαλιαστούμε για να μοιραστούμε το φόβο, να μείνουμε μακριά για να τον ξεπεράσουμε.. Αν είχαμε αγκαλιαστεί πολλές φορές στο παρελθόν όμως, θα είχαμε περισσότερα « αντισώματα », να το κάνουμε τώρα..
Η Οικογένεια.. τελικά είναι εκτός από τον Θεό, το καταφύγιο. Με αφορμή την επέλαση του κορονοϊού συνειδητοποιήσαμε την Αξία της, καταλάβαμε την ασφάλεια που προσφέρει, τη γλυκιά αγκαλιά της, κάτι που είχαμε ξεχάσει. Αυτό το « κύτταρο » κάθε κοινωνίας που έχει αρχίσει να τσαλαπατιέται και στη χώρα μας, τώρα έγινε το καταλληλότερο στεγανό στην περίπτωση της πανδημίας. Τι είδους σχέσεις όμως είχαμε με την οικογένειά μας, μέχρι τώρα; Όπως στρώσαμε, θα κοιμηθούμε.. που λέει κι ο σοφός λαός μας. Ποτέ δεν είχαμε λαχταρήσει την ησυχία και τη γαλήνη που προσφέρει μια γωνιά του καναπέ μας τόσο πολύ..παλιότερα , με το που μπαίναμε στο σπίτι, το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να ψάχνουμε το τηλεχειριστήριο της τηλεόρασης και να την ανοίγουμε, όχι απαραίτητα επειδή θέλαμε να δούμε κάτι απλά, έτσι για να ακούγεται κάτι..γιατί όμως ;;… Επειδή δεν αντέχαμε ούτε λεπτό να μείνουμε μόνοι κι αντιμέτωποι με τον εαυτό μας, με τις αλήθειες μας που μας πονούν, μας ενοχλούν κι εμείς με την βαβούρα της τηλεόρασης θέλαμε να τις κοιμίσουμε. Τώρα όμως ;; Μήπως μας ταρακουνάει ο Θεός να μένουμε περισσότερο χρόνο μέσα στο σπίτι μας; Μήπως μας θυμίζει πως μας έχει χαρίσει σύζυγο, παιδιά κι ό,τι άλλο όμορφο υπάρχει στο σπίτι μας και πρέπει να επανεκκινίσουμε το χρόνο και να ζούμε πιο ουσιαστικά, πιο ποιοτικά και λίγο πιο κοντά Του;
Μήπως φοβόμαστε να αναμετρηθούμε με τον εαυτό μας, έτσι όπως τον φτιάξαμε; Τι μένει λοιπόν ; Ο Φόβος Ιού να γίνει Φόβος Υιού. Τι μπορεί να σημαίνει αυτό; Πώς μπορούμε να αντιστρέψουμε την κατάσταση και ο εγκλεισμός να γίνει αφορμή μετάνοιας. Έχουν γραφτεί τόσες αράδες γι’ αυτή τη λέξη.. Πώς θα γίνει αυτό; Απλότητα χρειάζεται και ατόφια ειλικρίνεια.. Όπως αγκαλιάζεις το παιδί σου, τον/την σύντροφό σου, περισσότερες φορές, λόγω του εγκλεισμού, καταλαβαίνεις πόσο σου είχε λείψει αυτή η αγκαλιά και αμέσως ξεπηδούν οι τύψεις, ίσως.. επειδή την είχες παραμελήσει τόσον καιρό αυτήν την αγκαλιά..και να η ευκαιρία! Ζήτα συγγνώμη τότε εκείνη τη στιγμή.. όχι απαραίτητα λεκτικά.. μα με πράξεις.. μετα - νόησε λοιπόν!! Άλλαξε τρόπο σκέψης και ζωής ! Δώσε περισσότερο χώρο και χρόνο στα αγαπημένα σου πρόσωπα ! Κι όταν περάσει το κακό κι όταν φύγει ο ιός, ΜΗΝ ξεχάσεις αυτές τις πολύτιμες στιγμές που σου χάρισε… ποιος… ο Υιός, μέσω του Ιού !!
Δικτυογραφία : https://ziogoukalliopi.blogspot.com/ Αποστάγματα Φωτός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ο ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ σας γνωστοποιεί ότι είναι ευπρόσδεκτες τυχόν αναφορές προβλημάτων, ιδέες σχετικά με λειτουργίες του ιστοτόπου και γενικά σχόλια. Στο "ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ" εν γένει ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. Σε κάθε περίπτωση ο καθένας φέρει την ευθύνη των όσων γράφει και το www.filologos-hermes.info ουδεμία νομική ή άλλη ευθύνη φέρει.