''ΦΙΛΟΤΕΧΝΙΑΣΗ'': ΜΙΑ ''ΠΑΝΔΗΜΙΑ'' ΕΝ ΜΕΣΩ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ


Της Πολύμνιας Αγγελοπούλου

                                      Εικόνα: Ν. Εγγονόπουλος, Το προσωπείο της Μοναξιάς


Τις τελευταίες ημέρες επικρατεί μία ''μόδα'' (γιατί μόδα θα τo χαρακτήριζα, παρά συνειδητή επιλογή) μεταξύ χρηστών του facebook, να γεμίζουν την αρχική τους σελίδα (και τις δικές μας) «με Τέχνη, για να διακοπούν οι [σχετικές με την πανδημία] αρνητικές ειδήσεις». Σύμφωνα με αυτήν, ένας χρήστης δημοσιεύει έργο τέχνης (πίνακα ζωγραφικής, μουσικό κομμάτι, ποίημα), συνοδευόμενο από κείμενο που εξηγεί τους λόγους αυτής της κίνησης. Σε όποιον αντιδρά στην ανάρτηση, ο χρήστης αναθέτει έναν καλλιτέχνη, έργο του οποίου ο δεύτερος θα πρέπει να φιλοξενήσει στον δικό του ''τοίχο'', αφού επικολλήσει το επεξηγηματικό κείμενο και μνημονεύσει τον αναθέτη. Ένας τρίτος που αντιδρά στη δημοσίευση του δεύτερου χρήστη, θα πρέπει να πράξει ομοίως, κ.ο.κ.

Κουραστικό, και μόνο να το περιγράφει κανείς. Το χειρότερο, όμως, μ' αυτήν την πρωτοβουλία, όσο καλοπροαίρετη κι αν μοιάζει, είναι πως ούτε τις αρνητικές ειδήσεις αποσοβεί (απλώς τις μεταθέτει πιο κάτω στην αρχική οθόνη) ούτε την Τέχνη προάγει· την αδικεί, θα έλεγα. Εξάλλου, για ν' ανεβάσω κάτι προς διακοπή των «αρνητικών ειδήσεων», δεν χρειάζομαι την υπόδειξη κανενός αναθέτη ή όπως θέλει να λέγεται -απλώς το ανεβάζω. Όσον αφορά στην Τέχνη, δεν περιμένω την όποια πανδημία για να τη θυμηθώ ή, ακόμη χειρότερα, για ν' ανακαλύψω ότι υπάρχει. Η Τέχνη (πρέπει να) είναι κομμάτι της ζωής μας κι όχι απλώς ανάρτηση που κάνει ''παράσιτα'' στη ροή των αρνητικών ειδήσεων. Επιπλέον, μολονότι αυτό το ''παιχνίδι'' -το οποίο έχει λάβει πανδημικές διαστάσεις- υποτίθεται ότι αναδεικνύει έργα και δημιουργούς, ο τρόπος διεξαγωγής του αποκλείει κάτι τέτοιο· η προσοχή των εμπλεκομένων δίνεται στα: ποιος αναθέτει σε ποιον, αν ο δεύτερος επικολλά αυτούσιο το κείμενο, αν προσθέτει το όνομα του αναθέτη, ποιος αντιδρά, ποιος δεν αντιδρά, γιατί δεν αντιδρά αυτός που δεν αντιδρά... Ουφ! Και μην ισχυριστεί κανείς ότι δεν τον απασχολούν έστω ορισμένα από αυτά, αν όχι όλα... Επομένως, προς τί τόσος χαμός; Πάντως όχι για την Τέχνη!

Η προσπάθεια ''εξορκισμού'' των κακών ειδήσεων ενόψει πανδημίας, με πανδημία ''φιλοτεχνίασης'', σε μία χώρα όπου η καλλιτεχνική πρωτοβουλία φυτοζωεί, ηχεί παράταιρη και υποκριτική. Όποιος αγαπά την Τέχνη, της δίνει χώρο και στα καλά και στ' άσχημα, και δεν τη χρησιμοποιεί ως περιστασιακό εργαλείο ψευτο-διάδρασης ανάμεσα σ' αυτόν και την παρέα του.

Δεν υπάρχουν σχόλια: