Παπά Γιώργης Προμπονάς
Εξ αιτίας της αδυναμίας της φίλης μας Μυρτώς να κατανοήσει τι εννοώ όταν χαρακτηρίζω Τον Χριστό Επαναστάτη ,φταίγοντας ίσως εγώ με το να μη προθέσω το επίθετο αξιακός, επειδή προφανώς εκείνη έχει κατά νου τον εθνικο- απελευθερωτικό επαναστάτη όπως τον ήθελε ο Ιούδας, μου δίνει την αφορμή απευθυνόμενος μέσω αυτής προς όλους τους φίλους να εξηγήσω ότι, επαναστάτης δεν είναι μόνο αυτός, αλλά και εκείνος που θυσιάζει τη ζωή του για να επικρατήσουν στην ανθρωπότητα οι θεμελιώδεις, αιώνιες, πανανθρώπινες, ηθικές, κοινωνικές και άλλες αξίες, που χωρίς αυτές δε μπορεί να επιβιώσει το ανθρώπινο είδος κατά τον Einstein. Επαναστάτης είναι και αυτός που αγωνίζεται να πείθει τους ανθρώπους να αναθεωρούν τις λανθασμένες απόψεις τους, αποδεχόμενοι κάποιες άλλες σαν πιο σωστές .Επαναστάτης είναι αυτός που βοηθά τους ανθρώπους να σκέπτονται ελεύθερα, γιατί τότε θα σκέπτονται σωστά κατά το Καβάφη .Επαναστάτης είναι αυτός ο μπροστάρης που ενθαρρύνει τους ανθρώπους να αντιστέκονται σε εκείνους που μέσω του φόβου της οικονομικής η άλλης εξάρτησης και υποτέλειας προσπαθούν να τους ποδηγετούν και να τους χειραγωγούν .
Ανά τους αιώνες ένας και μόνο υπήρξε τονίζω μοναδικός, ανεπανάληπτος, αξιόπιστος και αυτός ακούει στο όνομα Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός, που με τα πρωτόγνωρα, πρωτάκουστα, επαναστατικά μηνύματα Του διαχρονικής ισχύος, εκείνα τα πέτρινα χρόνια όπως και τα σημερινά όσον αφορά την κοινωνική δομή διαστρωμάτωση και τις χαοτικές ταξικές διαφορές, κτύπησε καίρια τον οποιοδήποτε κοινωνικό φυλετικό, εθνικό, η άλλο ρατσισμό, την κοινωνική αδικία, την ανισότητα και την υποκρισία. Είναι μοναδικός γιατί ούτε πριν, ούτε μετά απ ’Αυτόν, κανένας άλλος δεν είπε και δεν επικύρωσε με τη θυσία του όσα διακήρυξε. Απλά μόνο κάποιοι Τον αντέγραψαν πιστά, όπως η Μαρξιστική Θεωρεία και η Γαλλική Επαναστατική Διακήρυξη. Για να μη αδικήσω τον Σωκράτη, αυτός ήταν ο πρόδρομος Του, σε μικρότερη κλίμακα βέβαια σαν κοινός θνητός. Αυτός Τον προανάγγειλε στους αναζητούντες Τον Έλληνες λέγοντας στο μαθητή του Λυσία «μη θυσιάζετε σε ψεύτικους θεούς, γιατί όπου να είναι έρχεται ο Αληθινός». Αυτή την ενόραση του έλαβαν υπόψη τους οι αθηναίοι, όταν έστησαν στην Ακρόπολη το άγαλμα με την επιγραφή «τω αγνώστω Θεώ», για να βρεθεί μετά από πεντακόσια χρόνια ο Α. Παύλος στην Αθήνα και να τους πει «αυτό Τον Θεό ήλθα να σας αναγγείλω» .Οι ανήσυχοι υπαρξιακά αθηναίοι δεν του είπαν «πήγαινε από εκεί που ήρθες άνθρωπε μας, εμείς έχομε τους θεούς μας», αλλά αντίθετα του απάντησαν ικανοποιημένοι και προβληματισμένοι με αυτά που τους είπε «θα θέλαμε να σε ξανακούσομε».
Τι άλλο από επαναστάτης είναι, όταν λέγοντας «δεν υπάρχει δούλος και ελεύθερος όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, γιατί ίσοι γεννήθηκαν» πολέμησε τη δουλεία, ήτοι την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο καταργώντας του πληβείους και τους πατρικίους;
Τι άλλο από επαναστάτης είναι, όταν λέγοντας ότι «δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο άνδρα και τη γυναίκα και τα δύο φύλα πλάσθηκαν ίσα» σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία, όπου η γυναίκα εκτιμιόταν σαν κατώτερη της κατσίκας,την εξίσωσε και την ανύψωσε επιλέγοντας μάλιστα γυναίκα να Τον αντικρίσει πρώτη μετά την Ανάσταση του; Για λόγους εγκυκλοπαιδικούς θα πρέπει να γνωρίζετε ότι, ήταν τόσο απαξιωμένη η γυναίκα τότε που ο άνδρας είχε το δικαίωμα να δώσει σαν ενέχυρο στον μπακάλη τη γυναίκα του ή τη κόρη του για το χρέος που του χρωστούσε και εκείνος με τη σειρά του είχε το δικαίωμα να την πουλήσει σε σκλαβοπάζαρο. Στη δε Ρώμη συνέβαινε το πιο ακραίο .Ο πατέρας είχε το δικαίωμα, θεωρώντας τη κόρη του οικογενειακό βάρος, να τη ρίξει στο Τίβερη ποταμό χωρίς καμιά συνέπεια. Τώρα αν η εποχή μας απεργάσθηκε την αποδυνάμωση της αίσθησης του γυναικείου φύλου, φταίει αυτό που δεν εκτίμησε και αξιοποίησε αυτή την προσφορά.
.Συγκεκριμένα η μητρότητα, η συζυγική πίστη, η παρθενική καθαρότητα, η ταπείνωση και σεμνότητα, η αφοσίωση, έννοιες ιερές που διαχρονικά χαρακτηρίζουν την γυναικεία φύση, έχουν καίρια τραυματισθεί από τα σύγχρονα κοινωνικά ήθη .Με το πρόσχημα του φεμινιστικού κινήματος, της προστασίας των δικαιωμάτων των γυναικών, της ισότητας των φύλων, περιφρόνησε την υψίστη τιμή της συνδημιουργίας της ζωής με το Θεό, δηλαδή τη λογική της μητρότητας και άρχισε να μιμείται ανδρικούς όρους ζωής. Κατάντησε ελκυστική διαφήμιση.Η ομορφιά της θηλυκότητας έδωσε τη θέση της στην πρόκληση της σεξουαλικότητας . Ατίμασε το κάλλος της με την αλόγιστη απογύμνωση του σώματος της. Η γυναικεία αμφίεση παραδόθηκε στις αχόρταγες επιθυμίες σχεδιαστών αποκλειστικά του ανδρικού φύλου, με αποτέλεσμα την αποιεροποίηση της φύσης της. Το εμπορικό δαιμόνιο, αφού φρόντισε τεχνηέντως να αποδομήσει την προσωπικότητα της, με το να συντρίψει την αυτοεκτίμηση, την αυτοπεποίθηση, το αυτοσυναίσθημα της, και συγχρόνως καλλιεργώντας της τη ματαιοδοξία, τη φιλαρέσκεια και την αυταρέσκεια της, έτσι ώστε να την κάνει ευάλωτη, να εκμεταλλεύεται και να χρησιμοποιεί το κορμί της για να διεκδικεί το 45% του παγκοσμίου εμπορικού τζίρου.
Τι άλλο από επαναστάτης είναι, όταν λέγοντας<< δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στους ανθρώπους όλοι πλάσθηκαν ίσοι» κατέρριψε την αντίληψη «κάθε μη Έλληνας είναι βάρβαρος» και κήρυξε την επανάσταση κατά του ρατσισμού;
Τι άλλο από επαναστάτης είναι, όταν κατακεραυνώνει τον αθέμιτο πλουτισμό και την αλόγιστη και σπάταλη χρήση του, την ώρα που άνθρωποι πεθαίνουν από πείνα ;
Τι άλλο από επαναστάτης είναι, όταν με τα οκτώ «ουαί» κατά του μισαλλόδοξου φανατισμένου και διεφθαρμένου θρησκευτικού και πολιτικού Εβραϊκού κατεστημένου, ήλθε σε μετωπική σύγκρουση με την υποκρισία το φαρισαϊσμό και τη αδικία;
Τι άλλο από επαναστάτης είναι ,όταν κηρύσσει την αγάπη ,τη συγγνώμη ,τη συμπόνια, την αλληλεγγύη όχι μόνο για τους φίλους αλλά και προς τους εχθρούς ;
Τι άλλο από επαναστάτης είναι .όταν τάσσεται κατά του σκοταδισμού και της άγνοια , προτρέποντας την δια της γνώσης αναγωγή στην ελεύθερη σκέψη , δια αυτής στην αλήθεια και δια αλήθειας στον Θεό.
Τι άλλο από ανεπανάληπτος επαναστάτης είναι ,όταν μπροστά στην άκρα ταπείνωση, τους εξευτελισμούς, τους κολαφισμούς, τις ύβρεις, τις μαστιγώσεις τους εμπαιγμούς, τους ραπισμούς, τους χλευασμούς , το ξύδι και τη χολή αντί νερού ,το λογχισμό και πάνω από όλα το φρικτότερο των μαρτυρίων το Σταυρό ,δεν λιποψύχησε αλλά αυτοθυσιάστηκε για αυτά που διακήρυξε;
Τι άλλο από μοναδικός είναι, όταν τόλμησε με παρρησία μπροστά σε μια πανίσχυρη ρωμαϊκή κοσμική εξουσία ,να ομολογήσει Ποιός είναι και τι διακηρύσσει, σε βαθμό που να προβληματίσει και αυτό ακόμα τον ρωμαίο άρχοντα τόσο ,που δεν δίστασε να ανοίξει φιλοσοφικό διάλογο με ένα αιμόφυρτο γυμνό μαστιγωμένο κατάδικο ρωτώντας Τον «τι είναι η Αλήθεια;» όταν απολογούμενος ο Χριστός του είπε «εγώ την Αλήθεια λέγω»
Θα έλεγα ότι στη προσπάθεια μου να συναντήσω αυτή την Αλήθεια ,ήτοιΤον θεό, με το να βυθίζομαι μέσα στη ομορφιά της επιστημονικής φιλοσοφικής και θεολογικής σκέψη ,την συνάντησα τελικά και Αυτή δεν είναι άλλη, απ’ Αυτή που προσκόμισε Ο Ενσαρκωμένος, Σταυρωμένος και Αναστημένος, θεάνθρωπος Ιησού Χριστός. Αυτήν την Αλήθεια εκφράζει και διακηρύσσει η φαεινότερη του Ηλίου απαστράπτουσα ακτινοβολούσα και νοηματοδοτούσα τη ζωή του ανθρώπου Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη . Αυτή την ομολόγησαν και θυσιάστηκαν για να ριζώσει με κάθε λογής φρικιαστικό μαρτύριο,εκατομμύρια άνθρωποι αρχής γενομένης από τα σφραγισθέντα από τον Ηρώδη 14000 νήπια μέχρι σήμερα στις Ασιατικές Χώρες από τα μισαλλόδοξα Ισλαμικά κινήματα. Αυτή η πίστη ενέπνευσε τέχνες , γράμματα ,πολιτισμό.Αυτή η πίστη χώρισε την Ιστορία στα δύο. Απάντησε στις αγωνιώδεις υπαρξιακές αναζητήσεις των αρχαίων Ελλήνων.Αυτή η πίστη μοναδικά και ανεπανάληπτα από μόνη της είναι κατ’ εξοχή επαναστατική, ανατρεπτική, γεμάτη εκπλήξεις ,πλούσια σε αιφνιδιασμούς,ελευθερία και δύναμη τέτοια που μεταστρέφει το λύκο σε αρνί ,τον άσπονδο εχθρό σε ακραιφνή φίλο,το φθονερό διώκτη σε φλογερό υποστηρικτή ,όπως τη περίπτωση του Αποστόλου Παύλου ,τον αμαρτωλό σε άγιο ,την πόρνη σε οσία τον κακούργο ληστή να ξεκλειδώνει πρώτος την πόρτα του παραδείσου. Σαν παράδειγμα ο Χριστός δεν είπε στην πόρνη << ουαί –αλλοίμονο σου θα πας στην Κόλαση γι’ αυτά που κάνεις αλλά έλα κοντά μου. Κατανοώ τους λόγους που σε οδήγησαν εκεί . Μη φοβάσαι. Μη αυτομαστιγώνεσαι από ενοχές . Στηρίξου πάνω μου. Εμπιστεύσου με και εγώ θα σε μεταλλάξω σε Αγία.» Όπως και έγινε. Επίσης όταν του πήγαν οι υποκριτές άνδρες μια επ’ αυτοφόρω συλληφθείσα μοιχευόμενη γυναίκα για να το φέρουν σε αδιέξοδο, αφού ο νόμος προέβλεπε τον δια λιθοβολισμού θάνατο σ΄αυτή την περίπτωση, τους είπε χωρίς περιστροφές << ας γυρίσει ο καθένας σας να ψάξει τη συνείδηση του και όποιος τη βρει καθαρή ας ρίξει την πρώτη πέτρα». Γύρισε ο ένας κοίταξε τον άλλο και όλοι μαζί σαν τους σκύλους με την ουρά στα σκέλια απομακρύνθηκαν αφήνοντας τη γυναίκα ελεύθερη και ζωντανή .η οποία και αυτή στη συνέχεια έγινε Αγία μετά από βαθιά και ειλικρινή μετάνοια. Αντίθετα το ουαί –αλλοίμονο σας το είπε στο πολιττικο-θρησκευτικό διεφθαρμένο , σάπιο κατεστημένο ,απειλώντας το μάλιστα με αιώνια κόλαση για την υποκρισία του. Αυτή λοιπόν συμπερασματικά είναι η δύναμη αυτής της πίστης και που χωρίς αυτή η ζωή είναι άχρωμη άοσμη και άγευστη.
Βέβαια δεν είναι μόνο αυτός Ο Χριστός, όπως μερικοί ίσως από ελλειπή γνώση ή επιδερμική ενασχόληση με ταπείνωση φρόνηση και σύνεση με το Ποιός είναι,Τον θεωρούν ένα καλό δάσκαλο σαν το βούδα τον Κομφούκιο και άλλους.Αυτοί ποτέ δεν ισχυρίσθηκαν ότι είναι οι ίδιοι θεοί. Αυτός μόνο περιέβαλε με αξιοπιστία αυτά που διεκήρυξε , πέρα των θαυμάτων που έκανε, και με την παρουσία Του αποκαλύπτοντας Την με τα υπερφυσικά γεγονότα που διαδραματίστηκα από το Ευαγγελισμό μέχρι τη Ανάληψη Του . Όσο κι’ αν η πεπερασμένη ανθρώπινη λογική δεν μπορεί εξ αντικειμένου να το συλλάβει , παρά μόνο με τη φαεινότερη του Ηλίου επαναλαμβάνω για να εμπεδωθεί απαστράπτουσα ,ακτινοβολούσα και νοηματοδοτούσα τη ζωή Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη . Αυτός μόνον είπε ότι,» Εγώ είμαι ο αληθινός Θεός ,η πηγή της Σοφίας της Γνώσης της Αλήθειας και της Ζωής. Εγώ είμαι το Φως του κόσμου και ήρθα κοντά σας με τον ύψιστο σκοπό να σας απελευθερώσω από τη χειρότερη μορφή σκλαβιάς αυτή του εγωισμού σας».
Συνεπαρμένος από τον οίστρο της σκέψης μου , νιώθω την ανάγκη μέσα στα πλαίσια μιας δημόσιας εξομολόγησης, που δεν έχω πρόβλημα να την κάνω, να συμπληρώσω ότι προσωπικά αναζήτησα αυτή την Αλήθεια όταν ακόμα μέσα στα νεανικά μου στήθια φτερούγιζε το χρυσό πουλί της νιότης με ο,τι αυτό συνεπάγεται. Τότε προσπαθούσα να προσανατολισθώ Ιδεαλιστικά.Εδώ μου συνέβη αυτό που λέμε οξύμωρο σχήμα. Μελετώντας τη φιλοσοφική σκέψη, συνάντησα στο δρόμο μου το γερμανό φιλόσοφο Νίτσε, ο οποίος μου είπε «ξέρεις συνοδοιπόρε κήρυξα το θάνατο του Θεού» .Αυτό ήταν αρκετό, για να μου διεγείρει την κριτική σκέψη και να διερωτηθώ :τι λέει ο άνθρωπος; Δεν λέει ότι δεν υπάρχει θεός, αλλά ότι υπάρχει και αυτός τον πέθανε. Συλλογίσθηκα ότι, αφού ένα ζωντανό πλάσμα για να πεθάνει, θα πρέπει πρώτα να υπάρξει άρα ο Θεός υπάρχει, και αυθαίρετα για κάποιο λόγο, υποκειμενικό ίσως, αυτός τον πέθανε. Κατέληξα ότι, δεν έπεται πως αν ένας άνθρωπος πεθάνει το Θεό, Αυτός δεν υπάρχει. Λέγεται δε πως στα τελευταία του όταν το ρώτησαν γιατί το έκαμε απάντησε «γιατί τον φοβόμουν».
Πιστεύω να συγκινηθείτε σαν Έλληνες ,αν παρεμπιπτόντως σας προσθέσω ότι, κάποια στιγμή που συνέλαβε μια φιλοσοφική ιδέα την ώρα που πήγε να απολαύσει το κατόρθωμα του, τον κατέλαβε μια αβάστακτη απογοήτευση διαπιστώνοντας ευθύς αμέσως ότι, αυτήν την έχουν συλλάβει οι Έλληνες πριν από δυόμιση χιλιάδες χρόνια .Τότε η γυναίκα τον άκουσε να μονολογεί: « αχ αυτοί οι Έλληνες δεν άφησαν τίποτα, να το ανακαλύψομε εμείς»Τούτη την ώρα που σας παραθέτω αυτή την αναγνώριση και ομολογία ενός αλλοεθνούς ,με παίρνει το παράπονο και νιώθω ένα δάκρυ να κυλάει στο μάγουλο μου. Με πνίγει ο λυγμός και για να αποφορτισθώ μονολογώ και εγώ: Αχ ωρέ νεοέλληνες πως τα καταφέραμε έτσι και προδώσαμε , αρνηθήκαμε και το χειρότερο πουλήσαμε τα τελευταία χρόνια για τριάκοντα αργύρια αυτή την ανάδελφη κληρονομιά; Αποδειχθήκαμε ανάξιοι απόγονοι αξίων προγόνων. Φοβάμαι να μη ξεστρατίσω περισσότερο από το θέμα παρασυρμένος από τη συναισθηματική φόρτιση και επανερχόμενος συνεχίσω αναφέροντας το οξύμωρο έγκειται στο γεγονός ότι, αυτός που πέθανε Το θεό, με οδήγησε να Τον αναζητήσω ,να Τον αναστήσω ,να Τον ψηλαφίσω ,να Τον πιστέψω και μαζί με τα ο Θωμά να συνομολογήσω. Εσύ είσαι ο Κύριος μου και Ο Θεός μου. Έκτοτε έταξα στη ζωή μου, να το υπηρετήσω για μισό αιώνα με το καλώς εννοούμενο πάθος αγωνιστικότητα και μαχητικότητα με το γραπτό και προφορικό λόγο, πέρα της Θείας λατρείας ,μέσω μιας επιθετικής ποιμαντικής σαν αυτή που επιβάλλουν οι ανάγκες των καιρών ,με τη λογική ότι, αφού δε πάει το βουνό στο Μωάμεθ, θα πρέπει να πάει ο Μωάμεθ στο βουνό. Δηλαδή αφού δεν έρχεσαι εσύ στην Εκκλησία ,θα πρέπει εγώ να έρθω να σε βρω εκεί που βρίσκεσαι.
Εδώ θα ήθελα να επισημάνω και να υπογραμμίζω τον καθοριστικό νοηματοδοτούντα τη ζωή ρόλο και την ανάγκη ανάδειξης αυτής Της Αλήθειας. Με το να επαναλαμβάνω αυτό που και σε άλλες δημοσιεύσεις έχω κάνει .Ποιός είναι αυτός που μπορεί να αρνηθεί σήμερα ότι, όλα τα οκονομικο-πολιτικο-κοινωνικά συστήματα δοκιμάσθηκαν και δεν απέτυχαν ; Οι δικτατορίες μας σκότωσαν οι δημοκρατίες μας πρόδωσαν. Όχι γιατί κατ ‘ανάγκη δεν εμπεριέχουν θετικά στοιχεία, αλλά γιατί αυτοί που εκλήθησαν νατα εφαρμόσουν, τα εφάρμοσαν στα μέτρα τους .Η έννοια της δημοκρατίας εξαντλείται στο δικαίωμα της συνήθως υφαρπαγμένης με ψευδοσυνθήματα ψήφου και συχνά της επιλογής ανάμεσα σε εντελώς ακατάλληλα και επικίνδυνα πρόσωπα, να διαχειρισθούν την ιστορία των λαών και του κόσμου.Τα πολιτικά συστήματα ξεγελούν τον ανυποψίαστο κόσμο με ψεύτικους θεούς που πρότειναν και σήμερα οδηγούν ιστορικά έθνη και πολιτισμούς ,οικονομικά μέσα στο στόμα των άγνωστων αιμοσταγών και αιμοδειψών κερδοσκόπων ,πνευματικά δε στο δρόμο του αφανισμού. Ποιός μπορεί να αρνηθεί ότι ,τα διάφορα φιλοσοφικά επινοήματα των αυτοπροσδιοριζόμενων ευφυών ευφάνταστων ψευτών φιλοσόφων αυτό που κάνουν είναι, να καταγράφουν τα κοινωνικά προβλήματα, όχι όμως και μπορούν να τα επιλύουν ; Ποιός μπορεί επίσης να αρνηθεί ότι, σαν αποτέλεσμα αυτής της αποτυχίας και για το επιπρόσθετο λόγο ότι, τα εμπιστευθήκαμε και θεωρήσαμε το θεό περιττό σαν το Νίτσε, διαμορφώσαμε μια κοινωνία που τη χαρακτηρίζει η ανασφάλεια ,η αβεβαιότητα ,η απόγνωση ,η εσωστρέφεια,ο ατομισμός, και γενικά μια χαοτική κατάσταση ;
Πιστεύω ,όπως διαπιστώνετε και σεις, ότι με όσα βιώνουμε σήμερα, αυτά δε κατάφεραν να δώσουν νόημα στη ζωή. Αυτή η Αλήθεια μόνο μπορεί να τη δώσει. Αλλά βλέπεις δε θέλουμε να μπερδεύεται μέσα στα πόδια μας εμποδίζοντας την ικανοποίηση των φθηνών επιλογών μας και ρηχών επιθυμιών μας .Αυτό διατυπώνει ο Δοστογέφσκι εύστοχα: «όπου δεν υπάρχει θεός όλα επιτρέπονται >> και ακόμα «όπου δεν υπάρχει Θεός επικρατεί το χάος». Αυτός που δεν θα σε προδώσει ποτέ είναι αυτή Η Αλήθεια στην Ενσαρκωμένης Της μορφή, αυτής Του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού.Αυτός υπόσχεται ανυστερόβουλα την αισιοδοξία,τη γαλήνη, την ευτυχία την ελευθερία ,τη συνταγή της λύσης για κάθε πρόβλημα, αρκεί να Τον εμπιστευθείς.Μπορεί να ακούγεται λίγο θεωρητικό αυτό ,αλλά δοκίμασε εμπιστευόσουν Τον , όχι μοιρολατρικά βέβαια θα είναι λάθος ,και δε θα απογοητευθείς. Τη διάγνωση και τη συνταγή της λύσης την δίνει Αυτός και μόνο που διαθέτει και την αγάπη ,και την θέληση και την δύναμη και την παρέχει μέσω του ψυχοσωματικού πνευματικού νοσηλευτικού ιδρύματος που λέγεται Εκκλησία ,η οποία διαθέτει αντί για αξονικούς τομογράφους και αλλά βιοιατρικά όργανα τα Ιερά Μυστήρια και αντί για γιατρούς ,όχι τελετουργούς Ιερείς, αλλά μυσταγωγούς . Αυτή τη δυνατότητα τη μονοπωλεί Αυτή και μόνον Αυτή . Εναπόκειται σε σένα να την ζητήσεις. Διαφορετικά όσο ο άνθρωπος επιμένει μα είναι αποστασιοποιημένος απ’ αυτή , δούλος των παθών του και να αρνείται επιμόνως να αναζητά τη γιατρειά της, θα πρέπει να δεχθεί ότι θα πληρώνει τις συνέπειες των πράξεων του.
Αλλά για να πληροφορηθείς αυτό ,θα πρέπει να στο μεταφέρουν φλογεροί, μαχόμενοι αγωνιστές υπηρέτες Του, που είναι επιφορτισμένοι μέσω της ιεροσύνης για αυτή την αποστολή. Αν εμείς περί άλλων τυρβάζομε σ’ αυτό δεν φταίει το χριστιανικό μήνυμα που μένει νεκρό γράμμα .Δε προτίθεμαι να κατηγορήσω κανένα , αλλά θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι, με ευθύνη δική μας έμεινε ο λαός αδιαπαιδαγώγητος χριστιανικά . Έτσι ώστε ανυποψίαστος να γίνεται εύκολο θύμα στα νύχια του αρπακτικών ψευδονεωτεριστών ,που επιδιώκουν με κάθε λογής μέσο να τον παρασύρουν στην αμφισβήτηση ,στην άρνηση ,στην απόρριψη Του Θεού ήτοι στην αθεΐα, για κάποιους χλιαρούς στη θρησκευτική αδιαφορία ή στη πιο ήπια μορφή της στη διαμόρφωση μιας νοσηρής μορφής πίστης,κομμένης και ραμμένη στα μέτρα εκείνων που επιλέγουν ,να τα έχουν καλά και με το θεό με το Μαμωνά.
Πιο αναλυτικά Θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι, ζούμε σε μια εποχή ,πέραν των άλλων ανατροπών, που έχω αναφερθεί σε άλλες δημοσιεύεις, αυτή τη φορά σε σωρεία κοσμογονικών ανατροπών παγκοσμίων διαχρονικών σταθερών, που επιχειρείται από τους κοσμοκράτορες του σκότους του αιώνος τούτου. Από μια παγκόσμια Πανίσχυρη οικονομική δικτατορία ιδρυτή των λεσχών Μπιλντερμπέγκ και Νταβός τις οποίες ελέγχουν μεγιστάνες του πλούτου,όπως ο Ροκφέλερ και Σόρος και με τη σατανική επινόηση της νέας τάξης πραγμάτων ,εκφρασμένη μέσα από τη παγκοσμιοποίηση που με τη δύναμη του χρήματος που διαθέτουν,σκοπό έχουν την κατάργηση των ιστορικών θρησκειών και των πολιτιστικών πολιτισμών των λαών, όπου γης ,για να επιβάλουν την δικής τους «πανθρησκεία». Με αυτή επιδιώκουν, μέσω του φόβου της οικονομικής εξαθλίωσης ή εξάρτησης ,να μπορέσουν να χειραγωγούν και να ποδηγετούν τους λαούς . Αυτή τη μέθοδο επινόησαν, αφού διαπίστωσαν ότι οι διαχρονικά πανίσχυρες στρατιωτικές αυτοκρατορίες από τη Περσική μέχρι τη Χιτλερική δεν τα κατάφεραν με τα όπλα, θα τα καταφέρουν αυτοί με αυτό τον τρόπο .Αυτούς που δε καταφέρνουν με την εξαθλίωση, τους δελεάζουν υποσχόμενοι , καλοπέραση , ευμάρεια, το συμφέρον, την ύλη ,το ατομισμό ,την σαρκολατρεία, τον ευδαιμονισμό, την απόκτηση πλούτου ,τα πολυτελή σκάφη ,τα χλιδάτα ξενοδοχεία ,τα εύκολα ταξίδια σε ονειρεμένους τόπους Θέσεις εξουσία. Πληροφορήθηκα ότι γνωστός πολιτικός και μάλιστα συντηρητικός εντάχθηκε σε μια τέτοια λέσχη .Όταν τον ρώτησα γιατί το έκαμε μου απάντησε ευθέως , χωρίς περιστροφές , δυσκολία και αναστολή« κακά τα ψέματα αν δεν ενταχθείς εκεί δεν έχεις καμιά προοπτική πολιτικής η άλλη ανέλιξης» .Μετατοπίζουν την επιθυμία από το αναγκαίο στο περιττό. .Καθιστούν την πολυτέλεια και τη χλιδή αυτοσκοπό. Ανταλλάσουν τη φιλοσοφία των αξιών σε διεκδίκηση υλικών αγαθών .Επιπεδοποιούν τον άνθρωπο σε ένα κόσμο ,όπου η πραγματικότητα και η αλήθεια αντικαθιστούνται με το ψέμα ,Προωθούν το πρότυπο του ανθρώπου ,που θα πρέπει να ζει για το σήμερα και μόνο για το εγώ του .Του ναρκώνουν τη ψυχή και του απονευρώνουν το πνεύμα. Γκρεμίζουν τα πρότυπα και προάγουν το μηδενισμό.Αυτά όλα γεννούν ένα κόσμο με θεριεμένες απαιτήσεις, με συλλογική αγανάκτηση και ανεξέλεγκτο κενό, με αίσθηση θυμού πανικού και αδιεξόδου ,«συνοχή εθνών εν απορία ηχούσης θαλάσσης και σάλου >>θα έλεγε ο Ε Λουκάς. Έχουν στη διάθεσης τους για την αμείλικτη αυτή προπαγάνδα όλα τα σύγχρονα μέσα μαζικής ενημέρωσης ,προσφέροντας μασημένη τροφή του ακροατές και θεατές από πιστούς και καλά αμειβόμενους δημοσιογράφους που τους υπηρετούν. Διαμορφώνουν μια παγκόσμια κοινωνία που πτωχεύει σε αμεσότητα,στερείται την ιδιοτηκότητα,την σκλαβώνει σε εξαρτήσεις, τη στηρίζει σε τηλεγνωρημίες ,της ισοπεδώνει την ιδιομορφία.
Εδώ θα μου επιτραπεί μια αντιστοιχία : Το θεό δεν μπορούμε να τον συλλάβομε με την περιορισμένης εμβέλειας λογική μας .Ούτε να Το δούμε με τις ατελείς αισθήσεις μας για το απλό λόγο ότι ,τότε δε θα ήταν θεός. Αυτό που μπορούμενα κάνομε είναι, να το αντιληφθούμε από τις ενέργειες Του. Δηλαδή αν εμβαθύνουμε στο μυστήριο της ζωής ή αν κοιτάξομε τη φύση γύρω μας και διερωτηθούμε ποιός την δημιούργησε, όπως έκαμε ο Καζαντζάκης « όταν ρώτησε τη αμυγδαλιά αν υπάρχει θεός και εκείνη άνθησε >>.Κατ’ αντιστοιχία λοιπόν δε θα πρέπει να περιμένομε κάποιο ,που να μας πει ότι είναι ο αντίχριστος,παρά θα το δούμε μέσα από τις ενέργειες του, δηλαδή αυτά που περιέγραψα. Επ’ αυτού πρόσφατα συνέβη κάτι το τρομερό ,που θα πρέπει να το αναφέρω προς επίρρωση των όσων γράφω ,γιατί κάποιος μπορεί να με χαρακτηρίσει συνομοσιολόγο .Αποτελεί έμπρακτη απόδειξη των όσων ισχυρίζομαι και δεν είναι τυχαίο τογεγονός ότι, προκλητικά και απροκάλυπτα σε κεντρική πλατεία του Λονδίνου στήθηκε ένα πελώριο αποκρουστικό στη θέα του άγαλμα,πανομοιότυπο του Σατανά, αφιερωμένο στο «καταχθόνιο θεό».Όπως επίσης δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι, στο Φάληρο και στη Μύκονο στήθηκε ένα παρόμοιο κατασκεύασμα αφιερωμένο στον «έκπτωτο άγγελο» .Εδώ θα εκφράσω την απογοήτευση μου για το μηδενικό βαθμό αντίδρασης από τις Θρησκευτικές ηγεσίες σε Δύση και Ανατολή και όχι μόνο αυτό, αλλά με βαθιά θλίψη ,είδα να συλλαμβάνει ο φακός τον Πάπα Φραγκίσκο,να σκύβει να φιλά το χέρι του Ροκφελερ .Την αντίδραση την εισέπραξα από εκεί που δεν την περίμενα .Δηλαδή από τη κοσμική εξουσία Της Ρωσίας , όταν άκουσα τον Πρόεδρο της Βλαδιμίρ Πούτιν να λέει, και μάλιστα από το βήμα του Κρεμλίνου από όπου πριν από χρόνια ακουγόταν αθεϊστικές διακηρύξεις «ματαιοπονούν όσοι πολεμούν την ορθοδοξία, είναι ακατανίκητη» και προσθέτει « η Ευρώπη απειλείται από τον εαυτό της, γιατί αρνήθηκε τις χριστιανικές της ρίζες»Αυτός γνωρίζει καλά ότι, μοναδικό τους εμπόδιο είναι η Ορθοδοξία, εναντίο της οποίας έχουν εξαπολύσει ένα αμείλικτο πόλεμο με κάθε λογής μέσο.
Μιας και η κοσμική πνευματικότητα, όποιας μορφής, η αδυνατεί ,η δεν θέλει, η φοβάται ,η υποτάσσεται στα καταχθόνια σχέδια που χαλκεύονται , ανοίγοντας το ορίζοντα της σκέψης μου ,τολμώ να θέσω προ των ευθυνών τους γενικά τις μεγάλες Ιστορικές θρησκείες,ειδικά τη Χριστιανική και ιδιαίτερα την Ορθόδοξη Εκκλησία σαν την κατέχουσα την Αλήθεια.Επειδή αναφέρθηκα σ αυτές τις θρησκείες ,πριν προχωρήσω θα πρέπει να διευκρινίσω ότι και αυτές, σαν απόρροια της αρχέτυπης και έμφυτης διαίσθησης του ανθρώπου ότι δεν είναι προϊόν τυχαίας οργάνωσης της ύλης ,αλλά πλάσμα Νοήμονος Σχεδιαστού ,είναι οι συνισταμένες που οδηγούν στη συνιστώσα ,που λέγεται ψυχική καλλιέργεια του ανθρώπου και ηθικός Νόμος.Η ορθόδοξη Εκκλησία ως φορέας της Αλήθειας και σαν τέτοια μοναδική δύναμη αναχαίτισης του πολυδαίδαλου κακού , διαθέτει δυο βαριά και ακατανίκητα όπλα .Το ένα είναι η απαράμιλλου μυστικιστικού κάλους Θεία Λατρεία ,όπου ο Αριστοτέχνης μαέστρος το Άγιο Πνεύμα ενορχηστρώνει όλες τις καλές τέχνες, με σκοπό να αναγάγει τον άνθρωπο στην πραγμάτωση της ανώτερης φύσης του,δηλαδή στη θέαση του θεού.Το άλλο είναι ο θείος λόγος που σαν δίκοπο μαχαίρι, όπως το χαρακτηρίζουν οι Πατέρες ή όπως θα έλεγα εγώ φορτισμένος από πνευματικό ηλεκτρισμό, σαν υπέρυθρη ακτινοβολία έχει τη δύναμη να διαπερνά τις πιο σκληρές καρδιές και να διεγείρει τις πιο χοντρές χορδές της ψυχής .Σαν παράδειγμα αυτής της δυνατότητα μου έρχεται στο νου η περίπτωση του ηθοποιού ,που επέλεξε ο Σκηνοθέτης Μαρτσέλο Μαστρογιάννη ,γα να υποδυθεί το Χριστό στη ταινία «Ο Ιησούς από την Ναζαρέτ». Αυτός ο άνθρωπο τόσο τον άγγιξε ο λόγος του Χριστού,που υποκριτικά επαναλάμβανε , ώστε εγκατέλειψε τα εγκόσμια αμέσως μετά το γύρισμα της ταινίας και μόνασε στο σπίτι του μέχρι το θάνατο του.
Εν προκειμένω όσο αφορά την Ορθόδοξη Εκκλησία αυτό το φάσμα δεν μπορεί ,παρά να πρέπει να αιφνιδιάζει το οργανισμό της , ως προς τον τρόπο κατάθεσης της ζωντανής μαρτυράς της, μέσα σε ένα κόσμο παραπαίοντα, βολοδερνόμενο, αγόμενο και φερόμενο, που παραστατικά αν θέλετε μοιάζει με ένα πλοίο έρμαιο θεόρατων κυμάτων στη μέση του Ειρηνικού χωρίς πυξίδα ,χωρίς στίγμα, χωρίς μηχανή, χωρίς, ασύρματο, χωρίς πηδάλιο. Οφείλομε να ομολογήσομε ότι ,αυτό το δηλητήριο έχει διεισδύσει και μέσα σ’ Αυτής στον σώμα και εκδηλώνεται ως εκκοσμίκευση, ως κόπωση, εφησυχασμός απροθυμία, δειλία ,συμβιβασμός, συσχηματισμός, τυπολατρία, συντηρητισμός και ιδιοτέλεια. Όταν η ζωή μας ως Εκκλησία,αντανάκλαση μάλλον του φρονήματος μας , ταυτίζεται με επίδειξη κοσμικής δύναμης,με έριδες και διαμάχες για ανούσια πράγματα, με διεκδικήσεις δικαιωμάτων ,με εγωιστικές αντιπαραθέσεις, με πρωτοκαθεδρίες με υπερθετικούς τίτλους που ούτε αξία έχουν, ούτε κανείς τους πιστεύει ,τότε το μήνυμα μας δεν έχει τη διαφορετικότητα της Θεϊκής Μαρτυρίας που επαγγέλλεται Την Αλήθεια.
Η δε Ελλαδική Εκκλησία θα μπορούσε μέσα από μια εκ βαθέων αυτοκριτική, να αναγεννηθεί και σαν τέτοια να δώσει το έναυσμα στην ευρύτερη Χριστιανική Θρησκεία και κατ επέκταση όλες τις θρησκείες να αναχαιτίσουν τις αδηφάγες ορέξεις των σκοτεινών δυνάμεων. Πρώτο μέλημα της θεωρώ ότι είναι να τακτοποιήσει τα του οίκου της .Μετά να προβεί στην πλήρη αποκατάσταση της σχέσης της με το λαό όπως την καθορίζει ,όχι το κοσμικό σύνταγμα, αλλά ο ιδρυτής της .Θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι, αυτή έχει διαταραχθεί για πολλούς λόγους, αλλά κυρίως εξ αιτίας της συμπόρευση της με την κοσμική εξουσία, σαν δυτικότροπο έκτρωμα που της επιβλήθηκε και που ήλθε η ώρα να αναθεωρηθεί ριζικά. Αυτή η συμπόρευση διαμόρφωσε μια εις βάρος της προκατάληψη που έχει βαθιές τις ρίζες του στις καρδιές του λαού .Αυτό θα το καταφέρει, όχι με το να τον φροντίζει, αλλά με το να τον εμπνεύσει και να τον πείσει, όχι με δελτία τύπου και γενικόλογες ανακοινώσεις για τη τιμή των όπλων, αλλά έργοις και λόγοις. Προκαλώντας αυτή ακόμα ένα έναυσμα στη Χριστιανική Θρησκεία να ξαναζήσει τη μεγαλειώδη αίγλη των τρακοσίων πρωτοχριστιανικών χρόνων της ζωής της , διαφορετικά ο πέλεκυς του Ιδρυτή της θα είναι βαρύς τη ημέρα της κρίσεως.
Κλείνοντας θα πρέπει να ομολογήσω ότι μάλλον συμφωνώ με τον Κομφούκιο που λέει: «το άτομο θαπρέπει να υπηρετεί τη κοινωνία και η κοινωνία την αρμονία» .Αλλά για να γίνει κάτι τέτοιο ,θα πρέπει να επιχειρήσει ο καθένας μας να αλλάξεις το τρόπο που σκέπτεται. Πιο απλά να ελέγχει τη σχέση του με το Εμείς(Θεός, εαυτός, συνάνθρωπος, περιβάλλον) και το Εγώ του. Εν προκειμένω για μας τους υπηρέτες της Ορθόδοξης Αλήθειας από τυπολάτρες τελετουργοί υπηρέτες μιας μηχανιστικής διαδικασίας, να γίνουμε μυσταγωγοί, για να μυήσαμε σ’ Αυτή όχι χλιαρούς οπαδούς, αλλά ενσυνείδητους κοινωνούς Χριστού.
Θεωρητική ουτοπία ακατόρθωτη, θα πει κάποιος << όλα αυτά που μας αναφέρεις Παπά-Γιώργη»και ομολογώ θα ήμουν έτοιμος να συμφωνήσω μαζί του, αλλά αυτό δε μου το επιτρέπει το γεγονός ότι ,αφού κάποιοι διαχρονικά το επιχείρησαν και τα κατάφερα δεν είναι ακατόρθωτο .Ανάμεσα σ αυτούς είναι και οι Άγιοι της Εκκλησίας που επιστρατεύοντας την ισχυρή θέληση τους και εφαρμόζοντας την Πυθαγόρεια αυτοπειθαρχία ,τόλμησα μέσα από ένα εσωτερικό πνευματικό αγώνα,να αναμετρηθούν με τον ισχυρότερο των εχθρών του ανθρώπου, ήτοι τον εγωισμό του, και να καταφέρουν να φτάσουν στη πραγμάτωση της ανώτερης φύση του ,ήτοι την αγιότητα που σημαίνει θέαση του θεού.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου