της Δρος Αριστονίκης Θεοδοσίου-Τρυφωνίδου
Σε δύο κατηγορίες διακρίνονται τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες: 1. στα παιδιά με μαθησιακά ελλείμματα και 2. στα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες ήπιες ή ειδικές. Στην πρώτη κατηγορία ανήκει το 15% του μαθητικού πληθυσμού ενώ στην δεύτερη κατηγορία στις ήπιες μορφές μθησιακών δυσκολιών το 7% και στο 3% οι ειδικές μαθησιακές δυσκολίες.
Τα παιδιά με μαθησιακά ελλείμματα έχουν δυσκολίες οι οποίες οφείλονται στην ελλιπή σχολική φοίτηση, στην έλλειψη ερεθισμάτων, στην πολιτισμική υστέρηση, στις διαταραγμένες οικογενειακές σχέσεις κ.ά. Από αυτά συμπεραίνεται ότι το παιδί που έχει μαθησιακά ελλείμματα δεν έχει απαραίτητα αναπτυξιακές ανεπάρκειες.
Σε αυτό τον τύπο μαθησιακών δυσκολιών συστήνεται η ενισχυτική διδασκαλία, η δημιουργική παρακίνηση, η ενίσχυση της αυτοεκτίμησης και η συμβουλευτική υποστήριξη του παιδιού.
Ωστόσο, τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες ήπιας μορφής ή ειδικής παρουσιάζουν αναπτυξιακές ιδιαιτερότητες που οφείλονται σε δυσμενείς ενδογενείς και εγγενείς παράγοντες. Δηλαδή οφείλονται στην ελλειμματική ανάπτυξη κάποιων γνωστικών λειτουργιών που σχετίζονται με την μαθησιακή λειτουργία. Σε αυτούς τους δύο τύπους μαθησιακών δυσκολιών συστήνεται εξατομικευμένη πολυαισθητηριακή και συνεχής παρέμβαση η οποία να είναι σχεδιασμένη και ειδικά προσαρμοσμένη στις ανάγκες του κάθε παιδιού.
Και στις δύο μεγάλες κατηγορίες μαθησιακών δυσκολιών χρειάζεται έγκαιρη διάγνωση και πρώιμη παρέμβαση ούτως ώστε το παιδί να μην δεχθεί πλήγμα στην αυτοεκτίμηση του! Γι'αυτό το σκοπό υπάρχει πληθώρα ανιχνευτικών και διαγνωστικών εργαλείων, τα οποία μπορούν να χορηγούν ειδικότητες που έχουν πιστοποιηθεί στην χρήση των εργαλείων αυτών.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου