ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΔΡΑΜΑ ΚΑΙ ΕΝΤΑΞΙΑΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

ΤΗΣ ΒΙΚΥΣ ΣΙΑΜΑΝΤΑ

       H μάθηση μέσω παιχνιδιού έχει διαπιστωθεί ερευνητικά ως προς τα πολλαπλά οφέλη της στην ανάπτυξη των παιδιών.

Το εκπαιδευτικό δράμα αποτελεί ένα παιδαγωγικό εργαλείο που βασίζεται στις αρχές της ενταξιακής και διαφοροποιημένης παιδαγωγικής. Εν συντομία το δράμα μπορεί να εξηγηθεί μέσα από 6 αρχές (Ulas Halim Abdulhak, 2008):

1. Τα παιδιά μαθαίνουν γνώσεις σημαίνουσες για την προσωπική τους ανάπτυξη.

2.  Η μάθηση αποτελεί προϊόν της αλληλεπίδρασης των μαθητών με το περιβάλλον του.

3. Περιλαμβάνει πολυαισθητηριακές δραστηριότητες αυξάνοντας τα μαθησιακά αποτελέσματα για τον κάθε μαθητή.

4. Οι μαθητές μαθαίνουν μέσω της πράξης και του πειραματισμού.

5. Η ενεργή εμπλοκή τους στη δράση του δράματος συμβάλλει στην συναισθηματική ανάπτυξη και την αυτοεκέφραση.

6. Η μάθηση γίνεται πιο εύκολη, ενώ οι γνώσεις γενικεύονται πιο γρήγορα καθώς αποτελούν βιώμα των παιδιών.

  Με άλλα λόγια, το δράμα εστιάζει στους μαθητές, αποτελεί παιδοκεντρική παιδαγωγική μέθοδο, στοχεύει στην ολιστική ανάπτυξη, και περιλαμβάνει το παίξιμο ρόλου, την ανάπτυξη δυναμικής της ομάδας, τη διαδικασία προβληματισμού, τη διατύπωση και εφαρμογή στρατηγικών και την ανατροφοδότηση πάνω σε αυτές (Sambanis, M. et al. 2013).

    

  Το δράμα συντελείται σε τρεις βασικές φάσεις:

• τη φάση προθέρμανσης (warm-up phase): ή αλλιώς «σπάσιμο του πάγου», τα παιδιά προετοιμάζονται για την κυρίως φάση με διάφορα παιχνίδια, ασκήσεις εμπιστοσύνης, διαμόρφωσης δυναμικής της ομάδας τους, κινητοποιούνται για ό,τι θα ακολουθήσει.
• την κυρίως φάση-τη φάση του δράματος (drama phase): τα παιδιά μπαίνουν σε ρόλο, κτίζουν το φανταστικό πλαίσιο, πραγματοποιούν διάφορες δραστηριότητες κατανόησης και εμπλοκής σε αυτό. Σε αυτή τη φάση ακολουθούνται διάφορες τεχνικές (παγωμένη εικόνα, φόρουμ κλπ), ενώ κατευθυντήριος δύναμη είναι η περιέργεια των παιδιών να συνεχίσουν και να ολοκληρώσουν ό,τι τους έχει ανατεθεί.
• τη φάση ολοκλήρωσης (cool- down phase): ολοκληρώνεται το δράμα, οι μαθητές δίνουν ανατροφοδότηση σχετικά με την εξέλιξή του και πιθανόν δραστηριότητες επέκτασης λαμβάνουν χώρα.

    Το εκπαιδευτικό δράμα συνδέεται με το Αναλυτικό πρόγραμμα ενώ η ιδέα του αποτελεί αφόρμηση από το πλαίσιο στο οποίο απευθύνεται. Τα χαρακτηριστικά του του προσδίδουν έναν ευέλικτο χαρακτήρα, με αποτέλεσμα να μπορεί να εφαρμοστεί σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Επίσης, το γεγονός ότι εμπεριέχει δραστηριότητες ανοικτού τύπου, οι οποίες είναι και πολυαισθητηριακές (θέατρο, κατασκευή, χρήση διαφόρων υλικών κλπ) δημιουργεί κατάλληλες συνθήκες εμπλοκής και ενεργής συμμετοχής της ολομέλειας των μαθητών, αφού ο καθένας συμμετέχει σε κάθε στάδιο με βάση τις προσωπικές του δυνατότητες. Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται η διαμόρφωση ενταξιακού πλαισίου μάθησης, αφού η διαφορετικότητα του καθενός αξιοποιείται στο πλαίσιο εξέλιξης αυτού. Το κίνητρο, επίσης, και τα ενδιαφέροντά τους χρησιμοποιούνται από τον εκπαιδευτικό στο πλαίσιο σχεδιασμού, γεγονός που οδηγεί στη μεγαλύτερη εμπλοκή τους στην όλη δράση. Πηγή έμπνευσης είναι οι ίδιοι οι μαθητές, οι οποίοι καλούνται να δουν πράγματα και καταστάσεις από άλλη οπτική!

Προτεινόμενη βιβλιογραφία:

Kardash, C. A. M., & Wright, L. (1987). Does creative drama benefit elementary school students: A meta-analysis. Youth Theatre Journal, 1 :11-18
Peter M. (2001). All about Drama. Nursery World. 6: 15-22
Sambanis, M. et al. (2013): Drama to go! Hints and hands-on activities for the classroom. Scenario:
Journal for Drama and Theatre in Foreign and Second Language Education. VII(1): 78-97.
Ulas Halim Abdulhak (2008). Effects of Creative Educational Drama Activities on Developing Oral Skills in Primary School Children. American Journal of Applied Sciences. 5 (7): 876-880