Ιερεύς Γεώργιος Προμπονάς*
Ήταν φώτα χίλια φώτα
μα δεν ήτανε το φως.
(Βερίτης)
Ποικιλόμορφα ανθρώπινα φώτα ,αλλά ανάμεσα τους όμως δεν ήταν αυτό το Υπέρλαμπρο Ανέσπερο Άκτιστο Φως της Ανάστασης, που αναζητούσε ο Βερίτης . Αυτό το μοναδικό στο είδος Του, που ξεπήδησε μέσα από ένα τάφο πριν από δυο χιλιάδες χρόνια ,έδειξε και φώτισε το δρόμο στον άνθρωπο προς την τελειότητα .Προς την επαναφορά του στην πρωτινή προνομιακή του κατάσταση έναντι της υπόλοιπης Δημιουργίας. Προς την αποκατάσταση του μέσα στο θαύμα της. Αυτός το Φως διέλυσε το σκοτάδι της άγνοια ως προς το ποιος είναι και ποια είναι η θέση του μέσα σ’ αυτή .Του υπέδειξε τον τρόπο, πώς να βοηθήσει το καλό στο πόλεμο του με το κακό ,για να θριαμβεύσει επ’ αυτού. Του υπέδειξε τη μέθοδο πώς να εξασφαλίζει την ψυχική, γαλήνη , ευτυχία, , ευφροσύνη ,και αγαλλίαση .
Για να συμβεί αυτό ο ίδιος ο Θεός –Ιησούς Χριστός, επέλεξε σαν άλλη Ιφιγένεια να θυσιασθεί .Ήτοι να αφήσει το ουράνιο θρόνο Του ,να ενσαρκωθεί ,να υποστεί το φρικτότερο των μαρτυρίων και να αναστηθεί ,για να μετατρέψει την αφηρημένη έννοια της αγάπης σε πραγματικής μέσω της θυσίας ,και μέσω αυτής να βοηθήσει τον άνθρωπο να ελευθερωθεί από τον ανθρωποκτόνο εγωισμό του, ώστε να οδηγηθεί στη ανώτερη φύση του αυτή της Θέωσης. Να αποκαταστήσει τη σχέση του με τον πλάστη του, σαν εκείνη που είχε μαζί Του πριν από την αποφράδα ημέρα εκείνη ,για τον ίδιο και τη δημιουργία γενικότερα ,της παρακοή ,της ανυπακοή .Όχι της διαταγής του θεού, αλά της προτροπή και της συμβολής του να μη γνωρίσει την κακή χρήση της γνώση, πού έκρυβε ο καρπός εκείνου του δένδρου, έτσι ώστε μετά την αθέτηση της συμβουλής Του το κακό να κωλύσει έκτοτε σαν τσιμπούρι πάνω στη μέχρι τότε αγνή ψυχή του ,με όσα δεινά αυτό έμελε να επιφέρει για τον ίδιο και τη Δημιουργία.
Γι αυτό φίλοι μου όποιος δεν βιώσει το Θείο Δράμα ,Την Τραγωδία αν θέλετε, της Μ. Παρασκευής δεν θα μπορεί να νιώσει τη σημασία Του Υπέρτατου Φωτός της Ανάστασης. Ο Βάρναλης μου ψιθυρίζει στο αυτί ,αυτή τη στιγμή που γράφω, από το τάφο του: <<Αχ καημένε Παπα-Γιώργη μη αγωνιάς μη ωδινάσαι μη κλαις μη ταλαιπωρείσαι»
Δεν το μπορούν οι άνθρωποι το ΦΩΣ να το σηκώσουν
Χίλιες φορές να γεννηθεί χίλιες θα τον σταυρώσουν
Αθάνατε, μέσα και μόνο από αυτό το στίχο Βάρναλη, εγώ θα πρόσθετα στα σοφά λόγια σου ότι , οι άνθρωποι όχι μόνο δεν το μπορούν σκλαβωμένοι στον εγωισμό του, αλλά το τραγικό γι αυτούς είναι ότι επιμένουν να μη θέλουν να το σηκώσουν.
Αλήθεια Ωρέ συνάνθρωποι πότε επί τέλους, πέρα από την έγνοια να σουβλίσομε το αρνί που επιβάλει το έθιμο ,θα έχομε παράλληλα και την έγνοια, να κοιτάξομε για λίγο αυτό το ΦΩΣ που ακτινοβολεί αυτή την ημέρα και φωτίζει το δρόμο που μας οδηγεί στο έλεγχο του εμείς (Θεός-εαυτός μας, συνάνθρωπος μας-περιβάλλον) με το Εγώ μας; Μήπως κάποια στιγμή θα πρέπει αποφασίσομε κάτι τέτοιο προκειμένου να αναχαιτισθεί η ακάθεκτη ορμή του το κακό ,που αυτή τη φορά απειλεί πολύμορφα και τον πλανήτη και τη ζωή ,κατά την άποψη πια όχι μόνο διορατικών γερόντων, αλλά μετριοπαθών ηγετών και εχεφρόνων επιστημόνων; Επιμένω τη συνταγή την δίνει μόνο αυτό το ΦΩΣ και το πώς το προτείνει ο Δ. Σολωμός.
Φιληθείτε γλυκά χείλη με χείλη
Πέστε Χριστός ανέστη εχθροί και φίλοι.
Από μένα ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ στις καρδιές σας όχι στα χείλη σας. Δηλαδή αναζητείσθε τη δύναμη αυτού ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ , για να σας βοηθήσει να επιβάλετε στο εαυτό σας τέσσερεις μαγικές λέξεις ,ήτοι αγαπώ ,συγχωρώ ,ξεπερνώ και προχωρώ, που οδηγούν στην υπέρβαση του εγωισμού σας και την απελευθέρωση σας απ αυτόν, ο οποίος είναι αιτία όλων των δεινών . Αυτή τη δύναμη την υπέδειξε ίδιος ο Θεάνθρωπος λίγες ώρες πριν από τη Σταυρική Θυσία του ,όταν έσκυψε να πλύνει τα πόδια των μαθητών του . Προσέχτε: όχι γιατί ήταν βρόμικα , αλλά για να τους υποδείξει την μέθοδο της άκρας Ταπείνωσης .Αυτή η μέθοδος επαναλαμβάνω και διαβεβαιώνω εξασφαλίζει ψυχική ηρεμία, γαλήνη , χαρά και λύτρωση .Δεν είναι τόσο δύσκολο .Λίγη θέληση και Πυθαγόρεια αυτοπειθαρχία χρειάζεται .
ΑΣ ΤΟ ΤΟΛΜΗΣΟΜΕ
*Πρεσβύτερος της Γ' Αρχιερατικής Περιφέρειας Νάξου, Τραγαίας - Δρυμαλίας. Συγγραφέας κατά το πάλαι και στο ΙΕΡΟ ΚΑΘΙΔΡΥΜΑ «ΑΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΥ» στο Φιλώτι Νάξου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου