της Δρος Αριστονίκης-Θεοδοσίου-Τρυφωνίδου
Θεωρώ πως δεν μπορεί κανένας μας να είναι ιδανικός γονιός. Η λέξη «ιδανικό» είναι πολύ βαριά για να την επικαλεστεί ακόμα και η ίδια η επιστήμη. Αυτό που μπορεί να κάνει ένας γονιός είναι να είναι ενσυνείδητος και υπεύθυνος, εκφραστικός, ενθαρρυντικός. Εκείνο, όμως, που βοηθά πραγματικά τα παιδιά είναι να τα ενθαρρύνει ο γονιός να μεγαλώσουν, να τα παροτρύνει να αυτενεργούν και να αυτοεξυπηρετούνται. Είναι στη φύση της ανθρώπινης ανάπτυξης να περνά μέσα από στάδια εξέλιξης, που αυτά με τη σειρά τους σηματοδοτούν κάποιες συμπεριφορές οι οποίες θεωρούνται φυσιολογικές. Το παιδί βρεφικής, προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας θαυμάζει και εξαρτάται από τον γονιό, αλλά το παιδί δεύτερης σχολικής ηλικίας, προεφηβείας και εφηβείας χρειάζεται να αμφισβητήσει τον γονιό, να τον αποκαθηλώσει. Οπότε κάποιες συμπεριφορές των παιδιών απέναντι στους γονείς δικαιολογούνται ιδωμένες μέσα από το πλαίσιο της ανάπτυξης.
Διάβασα με προσοχή το βιβλίο της αγαπημένης συναδέλφου Θέκλας Πετρίδου και δεν μπορώ να κρύψω πως μου άρεσε. Μου άρεσε πολύ αυτό το μοναδικό στιλ που έχει να μεταφέρει με έναν δικό της μοναδικό τρόπο τα βιώματά της εμποτισμένα με ψυχολογική γνώση.
Την Δευτέρα 15.1.18 στο Public Θεσσαλονίκης στις 7 μ.μ θα χαρούμε πολύ να σας έχουμε κοντά μας!
Θεωρώ πως δεν μπορεί κανένας μας να είναι ιδανικός γονιός. Η λέξη «ιδανικό» είναι πολύ βαριά για να την επικαλεστεί ακόμα και η ίδια η επιστήμη. Αυτό που μπορεί να κάνει ένας γονιός είναι να είναι ενσυνείδητος και υπεύθυνος, εκφραστικός, ενθαρρυντικός. Εκείνο, όμως, που βοηθά πραγματικά τα παιδιά είναι να τα ενθαρρύνει ο γονιός να μεγαλώσουν, να τα παροτρύνει να αυτενεργούν και να αυτοεξυπηρετούνται. Είναι στη φύση της ανθρώπινης ανάπτυξης να περνά μέσα από στάδια εξέλιξης, που αυτά με τη σειρά τους σηματοδοτούν κάποιες συμπεριφορές οι οποίες θεωρούνται φυσιολογικές. Το παιδί βρεφικής, προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας θαυμάζει και εξαρτάται από τον γονιό, αλλά το παιδί δεύτερης σχολικής ηλικίας, προεφηβείας και εφηβείας χρειάζεται να αμφισβητήσει τον γονιό, να τον αποκαθηλώσει. Οπότε κάποιες συμπεριφορές των παιδιών απέναντι στους γονείς δικαιολογούνται ιδωμένες μέσα από το πλαίσιο της ανάπτυξης.
Διάβασα με προσοχή το βιβλίο της αγαπημένης συναδέλφου Θέκλας Πετρίδου και δεν μπορώ να κρύψω πως μου άρεσε. Μου άρεσε πολύ αυτό το μοναδικό στιλ που έχει να μεταφέρει με έναν δικό της μοναδικό τρόπο τα βιώματά της εμποτισμένα με ψυχολογική γνώση.
Την Δευτέρα 15.1.18 στο Public Θεσσαλονίκης στις 7 μ.μ θα χαρούμε πολύ να σας έχουμε κοντά μας!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου