ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΗΡΘΑΝ…Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΟΜΩΣ ΗΡΘΕ ;

Καλλιόπη Ζιώγου
θεολόγος

Όσο πιο λαμπερός είναι ο στολισμός των σπιτιών μας, της γειτονιάς μας κ.ο.κ., τόσο πιο σκοτεινή είναι η ψυχή μας θαρρώ.. Στολίζουμε με πάσης φύσεως φτιασίδια, κάθε γωνιά του σπιτιού μας, σα να θέλουμε να κρύψουμε τη γύμνια της ψυχής μας και την ασχήμια μας. Ασχήμια;; Ναι..παντού ακόμη και στα παιδικά Χριστουγεννιάτικα, υποτίθεται…παιχνίδια και παραμύθια συναντάς ασχήμια. Μάγισσες, αλλόκοτα και παραμορφωμένα ξωτικά, μάσκες, περίεργες τηλεοπτικές ταινίες και διαφημίσεις κατάντησαν συνώνυμα του πνεύματος των Χριστουγέννων και συνδέονται με την τρυφερή παιδική ηλικία και ψυχή, δημιουργώντας παιδικές αναμνήσεις..όμορφες;; Τί σχέση έχουν όλα αυτά με την ουσία των ημερών; Πώς μπορεί ένα παιδί να νιώσει και να καταλάβει το νόημα των ημερών, μέσα από όλη αυτήν την αποκοτιά και ασχήμια; 

Εμείς, οι μεγαλύτεροι καμιά φορά χαζεύουμε παλιές Χριστουγεννιάτικες εικόνες ( vintage ), όπως τις χαρακτηρίζουν πλέον, αγγελάκια, Αη Βασίληδες κ.α. και νιώθουμε γαλήνη στην ψυχή μας και αυτομάτως συγκρίνουμε αυτές τις εικόνες με το σήμερα και ενδόμυχα γνωρίζουμε πως το σήμερα έχει λάθος..κάπου έχουμε χάσει κάτι και τα Χριστούγεννα κι αυτά έχασαν πλέον τη γλύκα τους. Πρόσφατα έμαθα πως κάποιες αντίθεες δυνάμεις ήδη, μέσω μεγάλων παγκόσμιων ιστότοπων έχουν αντικαταστήσει την ευχή MERRY CHRISTMAS με το MERRY KISSMAS..ενοχλεί πολύ ο Χριστός βλέπετε..δεν τον θέλουμε πουθενά, πολύ περισσότερο δεν τον θέλουμε στις ψυχές μας. 

Άραγε προς τι όλες αυτές οι ετοιμασίες για το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι, χωρίς Εκείνον να είναι παρών; Χωρίς την Αγάπη Του; Χωρίς την ταπείνωσή Του; « … ἀλλ᾿ ἑαυτὸν ἐκένωσε μορφὴν δούλου λαβών, ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος, αλλά άδειασε, τρόπον τινά, τον εαυτόν του και εμίκρυνε μόνος του την άπειρον δόξαν της θεότητός του προσκαίρως και έλαβε μορφήν δούλου, γενόμενος όμοιος με τους ανθρώπους. καὶ σχήματι εὑρεθεὶς ὡς ἄνθρωπος ἐταπείνωσεν ἑαυτὸν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δὲ σταυροῦ ». ( προς Φιλ. 2, 7-8 ) . Τόσο πολύ μας αγάπησε..Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας φανερώνουν πως οι Άγγελοι σταθεροποιήθηκαν ως προς τη δοξολογική τους στάση προς τον Κύριο, όταν Τον είδαν να γεννιέται ήσυχα και ταπεινά σε μια φάτνη.. 

Άρα λοιπόν Εκείνος δείχνει τον δρόμο, χαράζει την πορεία, εάν επιλέξουμε να Τον ακολουθήσουμε, εάν επιλέξουμε να κάνουμε την καρδιά μας, μια νέα φάτνη για να ξαναγεννηθεί.. Εξάλλου την αγάπη του Χριστού, πρώτα τη γεύεσαι, στη Θεία Κοινωνία. Υπάρχει και ένας υπέροχος Ψαλμός στην Παλαιά Διαθήκη (33): «᾿Αβιμέλεχ, καὶ ἀπέλυσεν αὐτόν, καὶ ἀπῆλθεν. - 2 Ευλογήσω τὸν Κύριον ἐν παντὶ καιρῷ, διὰ παντὸς ἡ αἴνεσις αὐτοῦ ἐν τῷ στόματί μου. 3 ἐν τῷ Κυρίῳ ἐπαινεθήσεται ἡ ψυχή μου· ἀκουσάτωσαν πρᾳεῖς, καὶ εὐφρανθήτωσαν. 4 μεγαλύνατε τὸν Κύριον σὺν ἐμοί, καὶ ὑψώσωμεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐπὶ τὸ αὐτό. 5 ἐξεζήτησα τὸν Κύριον, καὶ ἐπήκουσέ μου καὶ ἐκ πασῶν τῶν θλίψεών μου ἐῤῥύσατό με. 6 προσέλθετε πρὸς αὐτὸν καὶ φωτίσθητε, καὶ τὰ πρόσωπα ὑμῶν οὐ μὴ καταισχυνθῇ. 7 οὗτος ὁ πτωχὸς ἐκέκραξε καὶ ὁ Κύριος εἰσήκουσεν αὐτοῦ καὶ ἐκ πασῶν τῶν θλίψεων αὐτοῦ ἔσωσεν αὐτόν. 8 παρεμβαλεῖ ἄγγελος Κυρίου κύκλῳ τῶν φοβουμένων αὐτὸν καὶ ῥύσεται αὐτούς. 9 γεύσασθε καὶ ἴδετε ὅτι χρηστὸς ὁ Κύριος· μακάριος ἀνήρ, ὃς ἐλπίζει ἐπ᾿ αὐτόν. 10 φοβήθητε τὸν Κύριον πάντες οἱ ἅγιοι αὐτοῦ, ὅτι οὐκ ἔστιν ὑστέρημα τοῖς φοβουμένοις αὐτόν. 11 πλούσιοι ἐπτώχευσαν καὶ ἐπείνασαν, οἱ δὲ ἐκζητοῦντες τὸν Κύριον οὐκ ἐλαττωθήσονται παντὸς ἀγαθοῦ. 12 δεῦτε, τέκνα, ἀκούσατέ μου· φόβον Κυρίου διδάξω ὑμᾶς. 13 τίς ἐστιν ἄνθρωπος ὁ θέλων ζωήν, ἀγαπῶν ἡμέρας ἰδεῖν ἀγαθάς; 14 παῦσον τὴν γλῶσσάν σου ἀπὸ κακοῦ καὶ χείλη σου τοῦ μὴ λαλῆσαι δόλον. 15 ἔκκλινον ἀπὸ κακοῦ καὶ ποίησον ἀγαθόν, ζήτησον εἰρήνην καὶ δίωξον αὐτήν. 16 ὀφθαλμοὶ Κυρίου ἐπὶ δικαίους, καὶ ὦτα αὐτοῦ εἰς δέησιν αὐτῶν. 17 πρόσωπον δὲ Κυρίου ἐπὶ ποιοῦντας κακὰ τοῦ ἐξολοθρεῦσαι ἐκ γῆς τὸ μνημόσυνον αὐτῶν. 18 ἐκέκραξαν οἱ δίκαιοι, καὶ ὁ Κύριος εἰσήκουσεν αὐτῶν, καὶ ἐκ πασῶν τῶν θλίψεων αὐτῶν ἐρρύσατο αὐτούς. 19 ἐγγὺς Κύριος τοῖς συντετριμμένοις τὴν καρδίαν καὶ τοὺς ταπεινοὺς τῷ πνεύματι σώσει. 20 πολλαὶ αἱ θλίψεις τῶν δικαίων, καὶ ἐκ πασῶν αὐτῶν ῥύσεται αὐτοὺς ὁ Κύριος· 21 φυλάσσει Κύριος πάντα τὰ ὀστᾶ αὐτῶν, ἓν ἐξ αὐτῶν οὐ συντριβήσεται. 22 θάνατος ἁμαρτωλῶν πονηρός, καὶ οἱ μισοῦντες τὸν δίκαιον πλημμελήσουσι. 23 λυτρώσεται Κύριος ψυχὰς δούλων αὐτοῦ, καὶ οὐ μὴ πλημμελήσουσι πάντες οἱ ἐλπίζοντες ἐπ᾿ αὐτόν ». 

Η μέγιστη όλων των αρετών, η αρετή που ανοίγει διάπλατα την πόρτα της ψυχής μας για τον Χριστό είναι η ταπείνωση. Ένας, όχι ιδιαίτερα γνωστός άγιος, ο άγιος Βάρβαρος αναφέρει χαρακτηριστικά για την ταπείνωση: « Η πόρτα του Παράδεισου είναι ανοιχτή για όλους αλλά είναι χαμηλή και θα την περάσουν μόνο όσοι έχουν μάθει στη ζωή τους να σκύβουν, δηλαδή όσοι είναι ταπεινοί ». Γεννιέται λοιπόν στις καρδιές μας ο Χριστός, όταν βλέπει ταπείνωση, υπακοή, υπομονή και τότε είναι κάθε μέρα, Χριστούγεννα και η καρδιά μας, φάτνη!! Άρα λοιπόν τι μένει, άμα τα Χριστούγεννα περάσουν, χωρίς Χριστό; Γι’ αυτό έλεγε ο άγιος Παΐσιος: « Έχεις λύπη; Ο Χριστός σου λείπει.. ».