Η Αρχαία Ελληνική Γλώσσα αποτελεί την απόλυτη ανθρωπιστική αξία. Θα μπορούσαν να την αγαπήσουν πολύ ορισμένοι μαθητές, αν τους δινόταν η δυνατότητα να δουν τις λέξεις ως έννοιες στων οποίων τις παραγωγικές ρίζες κρύβονται σκέψεις που αποκαλύπτουν δομικές αλήθειες ανθρώπινων αξιών.
Όλες οι επιστήμες κι όλες οι τέχνες είναι αξιοθαύμαστες , ανώτερες και απαραίτητες. Αλλά μια πινελιά απ'τον πολιτισμό της σκέψης θα ενίσχυε το ήθος τους και τον σεβασμό προς την ζωή. Θά 'ταν όμορφο και σκόπιμο ο αυριανός επιστήμονας νά'χει να θυμάται απ'τα σχολικά του χρόνια λίγες λέξεις , λίγες φράσεις ή μια θέαση από τους πατέρες του, που αποτελούν την κορυφή της ανθρώπινης διανόησης σήμερα.
Δεν πειράζει που αποφασίστηκε να μην έξετάζονται τ' Αρχαία Ελληνικά στο Γυμνάσιο. Πειράζει που περνούν στον νου και στην αντίληψη των μαθητών ως γνώση δεύτερης κατηγορίας ως παρωχημένη θέαση του κόσμου και της ζωής. Στην πορεία πολλοί θα διαμαρτύρονται για την στυγνότητα των σύγχρονων ανθρώπων ,για την ιδιοτέλεια, την αναισθησία,την ανταγωνιστικότητα, την τεχνοκρατία,την αδικία και την απανθρωπιά.
Αν δεν χρωματιστεί η κάθε μορφή γνώσης και δεξιότητας με κάποια απόχρωση ανθρωπιστικής παιδείας, λόγου, ποίησης και αληθινά μελωδικού ρυθμού , κινδυνεύουν οι μελλοντικές γενιές να στερηθούν το μεδούλι της ζωής ,που είναι η αγάπη. Η αγάπη θέλει γνώση, ανάλυση, σύνθεση ,θεώρηση ,πόνο, μελέτη κι εκπλήξεις αισθημάτων. Θέλει επίσης λαχτάρα για την αναζήτηση του θαυμασμού.
Δεν χρείζεσαι πολυτέλειες για να γεννήσεις θαυμασμό . Ούτε κόπο . Καρδιά μονάχα και τρόπο. Αν είσαι φιλόλογος ή αν (ακόμα καλύτερα) είσαι αποδέκτης της ευνοϊκής συγκυρίας να σού'χει δοθεί μια έκταση γνώσης της ελληνικής γλώσσας και σκέψης, θα μπορούσες να μιλήσεις στους μαθητές σου ή στους νεώτερους- ή στους άλλους γενικά -μέσα από ένα νέο και πρωτότυπο πρίσμα για όλα εκείνα που αιώνια απασχολούν τον άνθρωπο.
Ας μιλήσουμε για την ειρήνη. Ένα αγαθό γα τ'οποίο τα σωθικά του ανθρώπου σκίζονται από τότε που κατοίκησε την οικουμένη. Η λέξη ειρήνη δεν έχει μόνο την απλή σημασία που όλοι μας γνωρίζουμε. Προκύπτει από μια ιερή διδακτική προσπάθεια που έχει τις ρίζες της στα βάθη των αιώνων. Πλάστηκε απ'το ρήμα ''είρω'' που σημαίνει ''ενώνω''. Και είναι περιττό ν'αναφέρω πως όταν ενώνω καταλήγω στο ένα ,στον ύψιστο αυτόν αριθμό που δεν έχει ανάγκη διάσπασης, διαμάχης κι ανταγωνισμού. Χρέος μου είναι να ενώνω κι όχι να διαλύω. Κανένας δεν άγγιξε αληθινές κορυφές δαλύοντας. Μόνο συντρίμια έφτιαξε.
Θέλω να πω με τρόπο σύγχρονο :
Μην διαλύετε τ'αρχαία ελληνικά. Ενώστε τα με το τώρα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου