Το πρόβλημα σε θετικό πλαίσιο: Η Τεχνική της Αναπλαισίωσης

Της Δρος Αριστονίκης Θεοδοσίου-Τρυφωνίδου

Πολλοί εκπαιδευτικοί ή και γονείς προβληματίζονται για τα κίνητρα αλλά και την νοηματοδότηση της συμπεριφοράς της δικής τους και των άλλων. Τι κίνητρα έχει ένα παιδί που εμφανίζει μια προβληματική συμπεριφορά όταν την εμφανίζει; Ποιο είναι το νόημα αυτής της συμπεριφοράς; Ο χώρος και ο τρόπος έκφρασης μιας συμπεριφοράς ενδεχομένως να δίνει φως για την ερμηνεία και την νοηματοδότηση της συμπεριφοράς. 

Σύμφωνα με την οικοσυστημική προσέγγιση, ένας αποτελεσματικός τρόπος προώθησης μιας αλλαγής σε προβληματικές μορφές συμπεριφοράς είναι να διαμορφώσουν μια θετική εναλλακτική ερμηνεία της προβληματικής συμπεριφοράς και να ενθαρρύνουν τον εκπαιδευτικό ή τον γονέα να ερμηνεύσουν την προβληματική αυτή κατάσταση. Ο όρος αναπλαισίωση σημαίνει να βρεθεί ένα νέο αντιληπτικό πλαίσιο της προβληματικής συμπεριφοράς. Αυτό το νέο αντιληπτικό πλαίσιο χρειάζεται να είναι θετικό και να ταιριάζει με αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα. Παρακάτω θα βρείτε 5 σημεία που θα σας βοηθήσουν να εφαρμόσετε την τεχνική της αναπλαισίωσης: 

1. Τι πρόβλημα αντιμετωπίζεται; Συμβαίνει υπό συγκεκριμένες περιστάσεις; Τι γίνεται, πώς, πότε, ποίος ή ποιοι συμμετέχουν;
2. Όταν συμβαίνει αυτή η συμπεριφορά τι αντίδραση έχετε εσείς και ποια ή ποιες οι αντιδράσεις των άλλων; Όταν αντιδράτε με αυτό τον τρόπο (εσείς και οι άλλοι) τι αποτελέσματα έχετε;
3. Τι ερμηνεία δίνετε για τους λόγους εμφάνισης της συγκεκριμένης συμπεριφοράς;
4. Ποια θετική ερμηνεία θα μπορούσατε να δώσετε σε αυτή την συμπεριφορά;
5. Πώς θα μπορούσατε να διαφοροποιήσετε την δική σας αντίδραση όταν συμβαίνει η συγκεκριμένη συμπεριφορά;