Μήπως έχει Μαθησιακές Δυσκολίες αυτό το παιδί;

της Δρος Αριστονίκης Θεοδοσίου-Τρυφωνίδου

Σε μια παραλία περπατούσε ένας μπαμπάς με την επτάχρονη κόρη του. Το κοριτσάκι ήταν ανήσυχο καθότι έψαχνε απεγνωσμένα να βρει κοχύλια, γυαλιστερές πετρούλες και αστερίες.

Κάποια στιγμή ο πατέρας ρώτησε όλο απορία την μικρή γιατί μαζεύει τις πετρούλες, τα κοχύλια και τους αστερίες. Η μικρή του απάντησε: Τα μαζεύω γιατί θέλω να τα ρίξω πίσω στη θάλασσα, εκεί είναι το σχολείο τους. Όσο ήταν Καλοκαίρι είχαν παρέα τα παιδάκια της παραλίας τώρα όμως που θαρθεί το Φθινόπωρο δεν θα χουν κανέναν και θα νιώθουν μόνα τους. Άσε που δεν θα μαθαίνουν τίποτα εδώ αφού κανείς δεν θα του δίνει σημασία!

Ο πατέρας την κοίταξε σκεφτικός!
Κάποια παιδιά δεν χαίρουν της σημασίας που χρειάζονται προκειμένου να μάθουν. Αν το παιδί δεν μπορεί να μάθει με τον τρόπο που το διδάσκουμε, έλεγε η Μοντεσσόρι, τότε πρέπει να το διδάξουμε με τον τρόπο που μπορεί να μάθει.

Τα παιδια με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες συναντούν σημαντικές δυσκολίες στην απόκτηση ή στην χρήση των ικανοτήτων ακρόασης, ομιλίας, ανάγνωσης, γραφής, συλλογισμού ή μαθηματικής σκέψης, μνήμης, συγκέντρωσης, συντονισμού. Οι ειδικές μαθησιακές δυσκολίες είναι εγγενείς, ωστόσο πολλές φορές συνυπάρχουν με τις ειδικές αυτές δυσκολίες και προβλήματα αυτορρύθμισης, διαπροσωπικής και ενδοπροσωπικής αντίληψης, κοινωνικής αλληλεπίδρασης κ.ά

Μαθητές με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες εμφανίζουν ανώριμη συμπεριφορά σε σχέση με άλλους συμμαθητές τους. Η σχολική τους τσάντα είναι ανοργάνωτη και δυσκολεύονται στο να οργανώνουν τις πληροφορίες που δέχονται καθώς εμφανιζουν έλλειψη στοχαστικότητας. Ακόμη δεν μπορούν να συγκεντρώνονται εύκολα ή να ακολουθήσουν οδηγίες. Ένα παιδί με μαθησιακές δυσκολίες μπορεί να χει μέρος αυτών των δυσκολιών.

Τα επτάχρονα παιδιά μπορούν να συνειδητοποιήσουν την αποτυχία αφού συγκρίνουν τις επιδόσεις τους με τους συμμαθητές τους αλλά πιστεύουν πως πολύ γρήγορα θα ξεπεράσουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν. Τα δεκάχρονα παιδιά όμως συνειδητοποιούν πως είναι δύσκολο να αποδόσουν όπως οι συμμαθητές τους. Τα παιδια της προδημοτικής δεν αντιλαμβάνονται τις δυσκολίες τους καθώς υπερεκτιμούν τις δυνατότητες του γι'αυτό συνίστατα να ξεκινούν τα προγράμματα αποκατάστασης από την προσχολική ηλικία όταν εντοπίζονται δυσκολίες.

Η αξιολόγηση των μαθησιακών δυσκολιών θα πρέπει να γίνεται από έμπειρους ειδικούς και να αποφεύγονται οι πρόχειρες εκτιμήσεις. Μια σωστή διάγνωση περιλαμβάνει το ατομικό ιστορικό του παιδιού, το ιατρικό ιστορικό, την οικογενειακή του κατάσταση, πληροφορίες από το σχολείο, ψυχομετρικές δοκιμασίες και Μαθησιακή εκτίμηση. Κατόπιν θα πρέπει να γίνει διατύπωση όλων των πληροφοριών που συγκεντρώθηκαν προκειμένου να συνδεθούν νοηματικά οι σχέσεις και να διεξαχθούν τα συμπεράσματα. Αφού αξιολογηθεί ο μαθητής και γίνει με ακρίβεια η εκτίμηση των δυσκολιών που αντιμετωπίζει τότε θα πρέπει να σχεδιαστεί το κατάλληλο διδακτικό πρόγραμμα προκειμένου να βοηθηθεί ουσιαστικά ο μαθητής.

Με αυτό τον τρόπο η εκπαίδευση θα ανάψει τη φλόγα της μάθησης και δεν θα γεμίσει απλά το μυαλό σαν να είναι κουβάς. Η εκπαίδευση είναι αποτελεσματική όταν βοηθά το παιδί να αντιμετωπίζει την ίδια την ζωή.Έτσι οι γυαλιστερες πετρούλες, οι αστερίες και τα κοχύλια δεν θα είναι μόνα τους αλλά στο δικό τους περιβάλλον μάθησης.