ΤΗΣ ΒΙΚΥΣ ΣΙΑΜΑΝΤΑ
Η σχολική κουλτούρα αποτελεί έναν από τους πιο καθοριστικούς παράγοντες για την προώθηση της κοινωνικής ένταξης των μαθητών με αναπηρία στο γενικό σχολείο.
Με τον όρο σχολική κουλτούρα αναφερόμαστε στις αξίες, τις στάσεις, το ιδεολογικό και θεωρητικό υπόβαθρο και εν γένει τους κανόνες συμπεριφοράς που διέπουν τη λειτουργία μιας σχολικής μονάδας με απώτερο στόχο την προαγωγή ενός κοινού τρόπου διαχείρισης της σχολικής καθημερινότητας και των δυσκολιών που μπορεί να προκύπτουν.
Σύμφωνα με την Παιδαγωγική της Ένταξης, παράμετροι της σχολικής κουλτούρας που επηρεάζουν την κοινωνική ένταξη μαθητών με αναπηρία είναι οι αντιλήψεις και οι στάσεις των εκπαιδευτικών για τον ρόλο και τις ευθύνες τους, για την αναπηρία, η παιδαγωγική θεωρία που ακολουθούν, οι προσδοκίες που αναπτύσσουν αναφορικά με τους μαθητές με αναπηρία και γενικά το διδακτικό τους προφίλ. Αυτοί οι παράγοντες επηρεάζουν άμεσα και καθοριστικά την ποιότητα αλλά και τη μορφή του προγράμματος που διαμορφώνεται στην εκπαιδευτική πράξη.
Η επίδραση της σχολικής κουλτούρας αναδεικνύεται ειδικότερα στις περιπτώσεις που οι πολιτικές αναφορικά με την ένταξη των μαθητών με αναπηρία είναι ασαφείς και δεν προσδιορίζονται επαρκώς. Η μη κατανόηση του όρου της «ένταξης» πολλές φορές οδηγεί σε αυτή τη σύγχυση με αποτέλεσμα να μην εφαρμόζονται οι αρχές της και επομένως να επιτυγχάνονται τα αντίθετα αποτελέσματα από τα επιθυμητά.
Γενικότερα, λοιπόν, έχουν αναφερθεί τρεις αρχές απαραίτητες για τη εγκαθίδρυση της σχολικής κουλτούρας που να προωθεί την κοινωνική ένταξη των μαθητών με αναπηρία εντός του σχολικού πλαισίου, (Peters, 2002).:
α) η κατανόηση και η δέσμευση των εμπλεκομένων στις αρχές της ένταξης που αντανακλάται στις καθημερινές πρακτικές τους,
β) η εστίαση στις διαφορετικές ανάγκες των μαθητών που επιχειρείται με διαφοροποιημένα προγράμματα σπουδών, καινοτόμα και προσαρμοσμένα στο δυναμικό της κάθε τάξης, τα οποία προάγουν την αίσθηση της κοινότητας και την αποδοχή της διαφορετικότητας σε όλο το φάσμα της, και
γ) η εστίαση όχι μόνο στη γνωστική αλλά και στην κοινωνικο- συναισθηματική ανάπτυξη των μαθητών.
Τέλος, η προώθηση της παραπάνω κουλτούρας προϋποθέτει τη συνεργασία όχι μόνο του εκπαιδευτικού προσωπικού, αλλά και του διοικητικού, των γονέων, και των σχολικών συμβούλων ώστε να συνδιαμορφώνονται οι αντιλήψεις τους και τις εφαρμοζόμενες πρακτικές αναφορικά με την εκπαίδευση των μαθητών με αναπηρία (Carrington & Elkins, 2002). Η ένταξη για να εφαρμοστεί, εξάλλου, απαιτεί τη συνολική αλλαγή της κουλτούρας (κοινωνικής, πολιτικής, παιδαγωγικής) μέσα στην οποία αναπτύσσεται και να διαμορφώνεται η σχολική κουλτούρα.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Peters, S. (2002). Inclusive education in accelerated and professional development schools: A case-based study of two school reform efforts in the USA. International Journal of Inclusive Education, 6(4), 287-308.
Carrington, S., & Elkins, J. (2002). Comparison of a traditional and an inclusive secondary school culture. International Journal of Inclusive Education, 6(1), 1-16.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου