ΠΡΩΙΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

ΤΗΣ ΒΙΚΥΣ ΣΙΑΜΑΝΤΑ

Η Πρώιμη Παρέμβαση αποτελεί ένα συνδυασμό υπηρεσιών και παροχών για κάθε μικρό παιδί και την οικογένειά του. Παρέχεται κατ’ απαίτηση της τελευταίας σε συγκεκριμένη περίοδο της ζωής του παιδιού, και καλύπτει όλες τις ενέργειες που είναι αναγκαίες να πραγματοποιηθούν με σκοπό:

- Να διασφαλίσει και να ενισχύσει την προσωπική του ανάπτυξη.

- Να ενδυναμώσει τις ικανότητες της ίδιας της οικογένειας, και

- Να προωθήσει την κοινωνική ένταξη της οικογένειας και του παιδιού, (Peterander, 2008).

Όπως αναφέρει η Ζώνιου-Σιδέρη (2000) τα προγράμματα Πρώιμης Πρέμβασης είναι συνδεδεμένα με το ιδεολογικό φορτίο της Παιδαγωγικής της Ένταξης που αφορά το σύνολο του μαθητικού πληθυσμού στις γενικές δομές φοίτησης. Στόχος, λοιπόν, είναι η παροχή υποστηρικτικών υπηρεσιών σε ένα παιδί και στην οικογένειά του μέχρι αυτό να ενταχθεί πλήρως στο σχολικό σύστημα και να τελεί υπό της αρμοδιότητας των εκπαιδευτικών φορέων (Ευρωπαϊκός Φορέας για την Ανάπτυξη της Ειδικής Αγωγής, 2005, Δροσινού 2009).

Η διάρκεια της παρέμβασης ποικίλλει, ενώ περιλαμβάνει τη διαδικασία από την πρώτη στιγμή που εντοπίζονται και καθορίζονται οι ανάγκες του παιδιού μέχρι την εκπαίδευση και την παρέμβαση. Το πρόγραμμα πραγματοποιείται στο φυσικό περιβάλλον του μαθητή, δομείται από διεπιστημονική ομάδα (κοινωνικό λειτουργό, ειδικό παιδαγωγό, λογοθεραπευτή, εργοθεραπευτή, ψυχολόγο, φυσιοθεραπευτή αν κρίνεται αναγκαίο), ενώ αξιοποιεί την πλαστικότητα της παιδικής ηλικίας επιτυγχάνοντας το βέλτιστο αποτέλεσμα.

Παιδοκεντρικές εκπαιδευτικές δραστηριότητες στοχεύουν στην καθοδήγηση των γονέων ανάλογα με τη Ζώνη Εγγύτερης Ανάπτυξης του παιδιού τους και στην ολιστική ανάπτυξη του τελευταίου (Τζουριάδου κ.α., 1998). Ηλικιακά μπορούν να συμμετέχουν σε αυτές παιδιά βρεφικής, νηπιακής ηλικίας τα οποία φέρουν αναπηρίες ή βρίσκονται σε επικινδυνότητα για εμφάνιση αναπτυξιακών αναπηριών.

Βιβλιογραφικά, παιδιά που θεωρούνται ότι ανήκουν στη δεύτερη κατηγορία είναι όσα παρουσιάζουν προωρότητα ή έχει προηγηθεί παράταση τοκετού, όσα φέρουν χρόνια προβλήματα υγείας (καρδιακά, επιληψία, κυστική ίνωση, ρευματισμό κ.ο.κ.) ή όσα φέρουν ορθοπεδικές ή νευρολογικές δυσκολίες.

Πιο συγκεκριμένα, τομείς που ελέγχονται για να εντοπιστεί αν ένα παιδί χρειάζεται να λάβει πρόγραμμα Πρώιμης Παρέμβασης είναι οι παρακάτω:

Αδρή κινητικότητα
Λεπτή κινητικότητα
Αισθητηριακή Αντίληψη
Αισθητηριακή Ολοκλήρωση
Επικοινωνία (λόγος, ομιλία)
Γνωστικός τομέας ανάπτυξης (προγλωσσικές-προμαθητικές γνώσεις, χωρικός-χρονικός προσανατολισμός κλπ)
Κοινωνικές δεξιότητες- Προσαρμοστική Συμπεριφορά.

Για να εφαρμοστεί, εν κατακλείδι, ένα πρόγραμμα Πρώιμης Παρέμβασης απαιτείται η υποστήριξή του από θεωρητικό υπόβαθρο, η αξιολόγηση των διαδικασιών του, καθώς και οι γνώσεις και η εμπειρία των ειδικών που συμμετέχουν. Η σπουδαιότητά του είναι πολυποίκιλη και αναφέρεται όχι μόνο σε επίπεδο παιδιού, αλλά και οικογένειας.