ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ..

Καλλιόπη Ζιώγου

Καθισμένη στις πίσω καρέκλες του σχολικού μας αμφιθεάτρου παρακολουθώ την άρτια οργανωμένη εορτή για τη διπλή επέτειο, της 25ης Μαρτίου 1821 και του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Και φυσικά αντηχεί στ’ αυτιά μου ακόμη, το χιλιοειπωμένο: « ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ »..όμως αμέσως ο νους μου σκαλώνει κάπου..πού; Στην επιλογή των προγόνων μας, το γεγονός δηλαδή να προτιμήσουν να πεθάνουν μαχόμενοι, παρά να αλλαξοπιστήσουν.

Κι αμέσως η σκέψη μου τρέχει..αυτό το « Ελευθερία ή θάνατος » θα μπορούσε να γίνει για κάθε άνθρωπο που αγωνίζεται πνευματικά, που έχει συνεχείς πτώσεις και αμαρτάνει και προσπαθεί να σηκωθεί, ένα σύνθημα ζωής, δηλαδή ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ. Μα πώς μπορούν αυτά τα δύο να ταιριάσουν, να μονιάσουν; Κι όμως..Στο ευαγγέλιο του Ιωάννη ( Ιω. 11, 25-26 ) ο Χριστός αποκαλύπτει: « 25 Eγώ είμαι η Aνάσταση και η Zωή. Όποιος πιστεύει σ’ εμένα, κι αν πεθάνει, θα ζήσει. 26 Kαι όποιος ζει και πιστεύει σε μένα, αυτός, δε θα πεθάνει ποτέ ».

Τι μπορεί να σημαίνει τούτο; Πως αγωνιζόμενος πνευματικά, θα νεκρώσεις τα πάθη σου, ταυτοχρόνως απελευθερώνεσαι από δαύτα και τότε ο Χριστός είναι δικός σου. Όπως ο σπόρος πρέπει να φυτευτεί βαθιά στη γη και να πεθάνει για να βλαστήσει και να δώσει τους καρπούς του έτσι και ο άνθρωπος..για να φανούν οι πνευματικοί του καρποί, πρέπει να νεκρώσει τα πάθη του. Μα πόσο δύσκολο όμως είναι..κάνεις ένα μικρό βήμα, νομίζεις πως μπορείς να τα παλέψεις κι εκεί που λες πώς..να... εντάξει κάτι έγινε, έρχεται ο πειρασμός σαν ένα τεράστιο κύμα και τα σαρώνει όλα, τα μηδενίζει όλα και άντε πάλι από την αρχή..

Και τότε καταλαβαίνεις πως είσαι στην κόψη του ξυραφιού. Ή όλα ή τίποτα. Δεσμευμένος από το πάθος, νομίζεις πως ζεις αλλά κατά βάθος άγεσαι και φέρεσαι από αυτό και δεν έχεις Ελευθερία αλλά μόνον τον Θάνατο. Θάνατος γιατί δεν υπάρχει τίποτε άλλο στο μυαλό, παρά μόνον το πάθος σου και ο καιρός περνάει και χάνονται όλες οι ευκαιρίες να απαλλαχτείς από αυτό.

O Αρχιεπίσκοπος Tιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας Αναστάσιος ανέφερε μεταξύ άλλων, στο περσινό του μήνυμα για το Άγιο Πάσχα: « Η εξουσία του Αναστάντος Χριστού συνδέεται με το εκούσιο Πάθος. Ο Ιησούς παραμένει ο συμπάσχων στον πόνο και στη δοκιμασία του κάθε ανθρώπου. Σκύβει στοργικά πάνω στον τραυματισμένο από την αμαρτία. Η εξουσία Του δεν καταδυναστεύει, αλλά υπηρετεί˙ δεν εκδικείται, αλλά συγχωρεί˙ δεν καταπιέζει, αλλά λυτρώνει. Δεν επιβάλλεται με παραπλανητικό θόρυβο, αλλά δρα στη διακριτική σιωπή. Κυρίως, ενεργεί ως εξουσία λυτρωτική, ως δωρεά συγγνώμης και αγάπης. Ο Αναστάς Χριστός σέβεται την ελευθερία και την ιερότητα του κάθε ανθρώπινου προσώπου ακόμη και αυτού που Τον αμφισβητεί. Η εξουσία Του δεν προκαλεί φόβο, αλλά ελευθερώνει την ανθρώπινη ύπαρξη από τον φόβο, ακόμα και από τον φόβο του θανάτου ».

..Ακριβώς..Με τον Χριστό δεν φοβάσαι τίποτα, ούτε τον θάνατο.