Η "εργασία" για τη συνεργασία...

Της Μενελίας Τολόγλου 

Η συνεργασία μεταξύ του σχολείου, των ειδικών επαγγελματιών και των γονέων, όχι μόνο αναφορικά με τα παιδιά με αναπηρία, αλλά για όλα τα παιδιά είναι σημαντική.

Η συνεργασία ορίζεται ως η συμμετοχή ατόμων, ομάδων, οργανισμών, φορέων για την από κοινού επίτευξη επιθυμητών στόχων. Υπό την ακαδημαϊκή, πολιτιστική και πολιτική επιρροή ο όρος συνεργασία σχολείου και οικογένειας είναι μια αμοιβαία δυναμική διαδικασία που αφορά ολόκληρα συστήματα (οικογένεια, κοινωνία), σχολεία, τάξεις και άτομα (γονείς, εκπαιδευτικούς, διοικητικούς, ειδικούς επιστήμονες), οι οποίοι συμμετέχουν στη λήψη κοινών αποφάσεων για την επίτευξη κοινών στόχων σε σχέση με τους μαθητές.

Ωστόσο, όσον αφορά τους γονείς που έχουν ένα παιδί με αναπηρία οι εκπαιδευτικοί και οι ειδικοί επαγγελματίες θεωρούν ότι οι γονείς διακατέχονται από συναισθηματισμό, άγχος και θλίψη και για αυτό το λόγο δεν μπορούν να είναι «ισότιμοι συνεργάτες» στη λήψη αποφάσεων που αφορούν την εκπαίδευση, τα προγράμματα παρέμβασης και τις δομές υποστήριξης.

Ωστόσο, η γονεϊκή εμπλοκή είναι ουσιώδες συστατικό. Πρέπει να υπάρχει ενίσχυση των γονέων έτσι ώστε να επιθυμούν να εμπλακούν, αποτελεσματική επικοινωνία, κατανόηση από κάθε εμπλεκόμενο, σεβασμό για τις ευθύνες και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα υπόλοιπα μέλη.

Η σύγχρονη συνεταιριστική προσέγγιση, συμπεριλαμβάνει τον γονέα ως μέλος του εκπαιδευτικού συστήματος, αναγνωρίζει την αξία του ως συμμετέχοντα μιας εκπαιδευτικής ομάδας, μιας και είναι ειδικοί που παρέχουν σημαντική πληροφόρηση για το οικογενειακό πλαίσιο.

Έτσι, λοιπόν, είναι επιτακτική ανάγκη συνεργασίας μεταξύ όλων των εμπλεκομένων στην εκπαιδευτική διαδικασία, για να οδηγηθούμε στην εντάξη όλων των μαθητών.