KΥΚΛΟ...ΦΟΡΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

Γράφει η
Έλσα Κεραμιτζόγλου

Κάποιος μαθητής σε γυμνάσιο του Ηρακλείου έγραψε: "o κύκλος είναι μια στρογγυλή γραμμή, χωρίς συνδέσεις, ενωμένη με τέτοιο τρόπο που δεν μπορείς να καταλάβεις πού αρχίζει και πού τελειώνει". Δεν είναι τυχαίες, λοιπόν, οι εκφράσεις "o κύκλος της φύσης" και "o κύκλος της ζωής" ανάμεσα σε πολλές άλλες. 

 

Πράγματι, η φύση αναγεννάται και μαραζώνει τηρώντας αυτή την πορεία ατελεύτητα, όπως η μέρα δίνει τη θέση της στη νύχτα που γίνεται πάλι μέρα με τη σειρά που ο ήλιος ανατέλλει και δύει αδιάκοπα, ακαταπόνητα. Η φυσική νομοτέλεια αφορά την ίδια τη ζωή και κατά συνέπεια, κάθε ζωντανός οργανισμός ακολουθεί πορεία κυκλική και όχι γραμμική. Μιλούμε για αρχή ή τέλος της ζωής, όμως, αν εκ προοιμίου αποδεχτούμε ότι η ζωή διαγράφει κύκλο, τότε αρχή και τέλος της συμπίπτουν, όπως αποκάλυψε ο Ηράκλειτος: "Ξυνόν γάρ αρχή καί πέρας επί κύκλου περιφερείας" (μτφ."To ίδιο σημείο αποτελεί αρχή και τέλος στην περιφέρεια ενός κύκλου"). 

 

Και ασφαλώς, αυτή η παραδοχή αφορά τη ζωή σε σχέση όχι μόνο προς την πορεία της, αλλά και στις επιμέρους εκφάνσεις της, στη διάρκεια αυτής της πορείας...χαρά και λύπη, έρωτας και χωρισμός, γαλήνη και "τρικυμία", ευτυχία και δυστυχία εναλλάσσονται, μεταλαμπαδεύονται, όπως το φως και το σκοτάδι. Ο "από σκηνής φιλόσοφος" Ευριπίδης διά στόματος αγγελιαφόρου στην "Ελένη" του αποδέχεται και αποδίδει την αστάθεια των ανθρωπίνων πραγμάτων στο απρόβλεπτο της θεϊκής δράσης: "Δυσκολονόητος ο θεός παιδί μου, ολοένα αλλάζει. Εδώθε 'κείθε σέρνει πότε ψηλά, πότε βαθιά τα πάντα...". 

 

Όπου, όμως, κι αν αποδοθεί το ευμετάβλητο της ανθρώπινης τύχης, είναι αξιοπρόσεκτος ο παραλληλισμός που επιχειρεί ο Β. Κορνάρος στους πρώτους κιόλας στίχους του Ερωτόκριτου: "Του κύκλου τα γυρίσματα που ανεβοκατεβαίνουν και του Τροχού που ώρες ψηλά κι ώρες στα βάθη πηαίνουν με του καιρού τ' αλλάματα που αναπαημό δεν έχουν...".


Τελικά, τι πιστεύετε; H κότα έκανε τ' αυγό ή το αυγό την κότα;;; Χαχαχα...Καλώς σας βρίσκω!