 |
| Η εθνική ταυτότητα ως δίλημμα και ως προοπτική
www.polispost.com
|
Εισαγωγικό σημείωμα του ΦΙΛΟΛΟΓΟΥ ΕΡΜΗ:
Στις 20/05/2016 στις Πανελλήνιες Εξετάσεις του μαθήματος της Ιστορίας της Γενικής Παιδείας εδόθησαν θέματα προς εξέτασιν για τα οποία η Πανελλήνιος Ένωσις Φιλολόγων έγραψε το εξής σχόλιον: «Οι περισσότερες ερωτήσεις και το σύνολο των πηγών αφορούν την Ευρωπαϊκή Ιστορία με αποτέλεσμα να υποβαθμίζεται η Ελληνική Ιστορία.»
Η συνεχής υποβάθμισις της εθνικής, ελληνικής ιστορίας και Παιδείας κατ’ επέκτασιν είναι τυχαία ή εδράζεται επί τινός μακροχρονίου σχεδίου κακόβουλων κέντρων; Το παρόν άρθρον είναι πάνυ διαφωτιστικόν δια το τι συμβαίνει εις την πραγματικότητα…
....
Στὸ ἄρθρο 126, τοῦ 3ου Κεφαλαίου τῆς Συνθήκης τοῦ Maastricht, μὲ τὸν τίτλο «Παιδεία, ἐπαγγελματικὴ ἐκπαίδευση καὶ νεολαία» ὁριοθετοῦνται μὲ σαφήνεια οἱ πραγματικὲς προθέσεις τῶν ἐμπνευστῶν τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως.
Τὸ συγκεκριμένο ἄρθρο, καθὼς καὶ τὰ δύο ἑπόμενα (127 καὶ 128) ἀντικαθιστοῦν τὰ ἀντίστοιχα ἄρθρα τῆς Συνθήκης τῆς Ρώμης, ποὺ ἀποτελεῖ τὸν πρόδρομο τῆς Συνθήκης τοῦ Maastricht, δείχνοντας ξεκάθαρα πὼς οἱ προτεραιότητες τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης δὲν εἶναι ἡ δημιουργία μιᾶς κοινῆς οἰκονομικῆς ἀγορᾶς –ὅπως ὑποκριτικὰ ἰσχυρίζονται οἱ δημιουργοὶ της– ἀλλὰ ἡ ἀφομοίωση ὅλων τῶν κρατῶν μελῶν καὶ ἡ ἐπιβολὴ μιᾶς ἑνιαίας παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Ἡ Συνθήκη τῆς Ρώμης προέβλεπε πὼς «τὸ Συμβούλιο, προτάσσει τῆς Ἐπιτροπῆς καὶ κατόπιν διαβουλεύσεως μὲ τὴν Οἰκονομικὴ καὶ Κοινωνικὴ Ἐπιτροπή, θεσπίζει τὶς γενικὲς ἀρχὲς γιὰ τὴν ἐφαρμογὴ κοινῆς πολιτικῆς ἐπαγγελματικῆς ἐκπαιδεύσεως, ἱκανῆς νὰ συμβάλει στὴν ἁρμονικὴ ἀνάπτυξη τόσο τῶν ἐθνικῶν οἰκονομιῶν ὅσο καὶ τῆς κοινῆς ἀγορᾶς».
Ὅταν ὑλοποιήθηκε ἡ Συνθήκη τῆς Ρώμης, τὸ 1958, ὁ Εὐρωπαϊκὸς κόσμος δὲν ἦταν ἕτοιμος νὰ δεχθεῖ μία πολυπολιτισμικὴ (ὅπως καθιερώθηκε νὰ λέγεται ἡ ἀλλοτρίωση τῶν ἐθνῶν) πρόταση. Ἔτσι, μπῆκε σὲ ἐφαρμογὴ ἕνα μακροχρόνιο καί, ὁμολογουμένως, ἀρκετὰ μεθοδευμένο σχέδιο, ποὺ τελικὰ ἀλλοίωσε τὶς συνειδήσεις καὶ τὴν νοοτροπία τῶν Εὐρωπαίων. Ἀρχικὰ θεσπίστηκε μία κοινὴ ἐπαγγελματικὴ ἐκπαίδευση μὲ τὸ πρόσχημα τῆς δημιουργίας τῶν κατάλληλων συνθηκῶν γιὰ τὴν Κοινὴ Ἀγορά, ποὺ πάντοτε – ὑποτίθεται– πὼς ἀποσκοποῦσε στὴν εἰρηνικὴ καὶ ἁρμονικὴ συμβίωση μεταξὺ τῶν Εὐρωπαϊκῶν λαῶν.
Ἀπὸ τὸ 1958 μέχρι τὸ 1992 ὑπῆρξε συστηματικὴ καὶ ἀνελέητη προπαγάνδα, ἀλλὰ καὶ πλύση ἐγκεφάλου, σχετικὰ μὲ τὸν ρόλο αὐτῆς τῆς Κοινῆς Ἀγορᾶς κάτι, ποὺ ἐπισφράγισε ἡ Συνθήκη τοῦ Maastricht. Τὸ 1992 ἦταν πιὰ πολὺ εὔκολο γιὰ τοὺς λαοὺς τῆς Εὐρώπης νὰ ἀποδεχθοῦν τὴν ριζικὴ ἀλλαγὴ τοῦ συγκεκριμένου ἄρθρου τῆς Συνθήκης τῆς Ρώμης καὶ νὰ ψηφίσουν γιὰ μία “διευρυμένη” κοινὴ Εὐρωπαϊκὴ παιδεία.
Τὸ ἄρθρο 126 τῆς νέας Συνθήκης κατήργησε τὰ ψηφισθέντα τοῦ 1958 καὶ εἰσήγαγε μία “νέα” πραγματικότητα στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση.
«1. Ἡ Κοινότητα συμβάλλει στὴν ἀνάπτυξη παιδείας ὑψηλοῦ ἐπιπέδου, ἐνθαρρύνοντας τὴ συνεργασία μεταξὺ κρατῶν μελῶν καί, ἂν αὐτὸ ἀπαιτεῖται, ὑποστηρίζοντας καὶ συμπληρώνοντας τὴ δράση τους, σεβόμενη ταυτόχρονα πλήρως τὴν ἁρμοδιότητα τῶν κρατῶν μελῶν γιὰ τὸ περιεχόμενο τῆς διδασκαλίας καὶ τὴν ὀργάνωση τοῦ ἐκπαιδευτικοῦ συστήματος καθὼς καὶ τὴν πολιτιστικὴ καὶ γλωσσική τους πολυμορφία.
2. Ἡ δράση τῆς Κοινότητας ἔχει ὡς στόχο:
- νὰ ἀναπτύσσει τὴν εὐρωπαϊκὴ διάσταση τῆς παιδείας, μέσῳ ἰδίως τῆς ἐκμάθησης καὶ τῆς διάδοσης τῶν γλωσσῶν τῶν κρατῶν μελῶν,
- νὰ εὐνοεῖ τὴν κινητικότητα φοιτητῶν καὶ ἐκπαιδευτικῶν, μεταξὺ ἄλλων καὶ μέσῳ τῆς ἀκαδημαϊκῆς ἀναγνώρισης διπλωμάτων καὶ περιόδων σπουδῶν,
- νὰ προωθεῖ τὴ συνεργασία μεταξὺ ἐκπαιδευτικῶν ἱδρυμάτων,
- νὰ ἀναπτύσσει τὴν ἀνταλλαγὴ πληροφοριῶν καὶ ἐμπειριῶν γιὰ τὰ κοινὰ προβλήματα τῶν ἐκπαιδευτικῶν συστημάτων τῶν κρατῶν μελῶν,
- νὰ εὐνοεῖ τὴν ἀνάπτυξη τῶν ἀνταλλαγῶν νέων, καθὼς καὶ ὀργανωτῶν κοινωνικο-μορφωτικῶν δραστηριοτήτων,
- νὰ ἐνθαρρύνει τὴν ἀνάπτυξη τῆς ἐκπαίδευσης ἐξ ἀποστάσεως.
3. Ἡ Κοινότητα καὶ τὰ κράτη μέλη εὐνοοῦν τὴ συνεργασία μὲ τὶς τρίτες χῶρες καὶ τοὺς ἁρμόδιους διεθνεῖς ὀργανισμοὺς σὲ θέματα παιδείας, καὶ εἰδικότερα μὲ τὸ Συμβούλιο τῆς Εὐρώπης.
4. Προκειμένου νὰ συμβάλει στὴν ὑλοποίηση τῶν στόχων τοῦ παρόντος ἄρθρου, τὸ Συμβούλιο:
- ἀποφασίζοντας μὲ τὴ διαδικασία τοῦ ἄρθρου 189Β καὶ μετὰ ἀπὸ διαβούλευση μὲ τὴν Οἰκονομικὴ καὶ Κοινωνικὴ Ἐπιτροπὴ καὶ μὲ τὴν Ἐπιτροπὴ τῶν Περιφερειῶν, θεσπίζει δράσεις ἐνθάρρυνσης, χωρὶς νὰ ἐναρμονίζει τὶς νομοθετικὲς καὶ κανονιστικὲς διατάξεις τῶν κρατῶν μελῶν,
- ἀποφασίζοντας μὲ εἰδικὴ πλειοψηφία προτάσσει τῆς Ἐπιτροπῆς, διατυπώνει συστάσεις».
Ἡ “παιδεία ὑψηλοῦ ἐπιπέδου”, ποὺ ἐπέβαλλαν οἱ δημιουργοί τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης, ἀποτέλεσε τὴν ταφόπλακα τῆς ἰδιομορφίας καὶ τῆς ταυτότητος τοῦ κάθε κράτους μέλους. Οἱ ἐμπνευστὲς αὐτοῦ τοῦ “ὁδοστρωτήρα τῶν Ἐθνῶν” –ἐπιτρέψατέ μου τὴν ὑπερβολικὴ ἔκφραση– ἔβαλαν τὰ θεμέλια καὶ τὶς ἀπαιτούμενες βάσεις προκειμένου νὰ ἀφανίσουν κάθε στοιχεῖο διαφοροποίησης στὰ κράτη μέλη. Ἔδωσαν “Εὐρωπαϊκὴ διάσταση στὴν παιδεία”, ποὺ ταυτόχρονα σήμανε τὴν κατάργηση τῆς Ἐθνικῆς Παιδείας, ἐνῷ ἔδωσαν προτεραιότητα στὴν ἀνταλλαγὴ τῶν νέων, ποὺ ἀποσκοποῦσε στὴν δημιουργία Εὐρωπαίων πολιτῶν χωρὶς πατριωτικὴ συνείδηση.
Ἡ κατάργηση τῆς Ἐθνικῆς Παιδείας εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα τὴν ἐξάλειψη τῆς Πίστεως καὶ τῆς Θρησκευτικῆς συνείδησης, ἀφοῦ θεωρήθηκε καὶ χαρακτηρίσθηκε ὡς σημεῖο διχασμοῦ, τὴν παραχάραξη τῆς Ἱστορίας, τὴν ἀλλοίωση τῆς Ἐθνικῆς γλώσσας καὶ τὴν ἐπιβολὴ ἑνὸς ἑνιαίου τρόπου σκέψης καὶ νοοτροπίας χωρὶς τὴν ἔννοια τῆς Πατρίδος, ποὺ ὑποκριτικὰ θεωρεῖται ὡς “ρατσιστική”!
Ἔτσι, γαλουχήθηκε ἡ σημερινὴ γενιὰ τῶν νέοΕὐρωπαίων, ποὺ δὲν ἔχουν πατρίδα, ἀλλὰ τόπο καταγωγῆς. Ὅπως κάποιος Ἕλληνας κατάγεται ἀπὸ τὸ Βόρειο Αἰγαῖο ἢ ἀπὸ τὰ Δωδεκάνησα ἢ ἀπὸ τὰ Ἑπτάνησα ἢ ἀπὸ τὶς Κυκλάδες ἢ ἀπὸ τὴν Κρήτη ἢ ἀπὸ τὴν Θεσσαλία ἢ ἀπὸ τὴν Πελοπόννησο ἢ ἀπὸ τὴν Μακεδονία ἢ ἀπὸ τὴν Θρᾴκη ἢ ἀπὸ τὴν Στερεὰ Ἑλλάδα ἢ ἀπὸ τὴν Δυτικὴ Ἑλλάδα ἢ ἀπὸ τὴν Ἀττική, ἀλλὰ πάνω ἀπὸ ὅλα εἶναι Ἕλληνας, ἔτσι καὶ ὁ σύγχρονος Εὐρωπαῖος εἶναι πρωτίστως Εὐρωπαῖος παρὰ τὸ ὅτι κατάγεται παραδείγματος χάριν ἀπὸ τὴν Φινλανδία.
Τὸ ζήτημα τῆς ἀλλοίωσης τῆς Παιδείας στὴν Εὐρώπη εἶναι πολὺ σημαντικὸ. Τίποτε δὲν ἀφέθηκε στὴν τύχη καὶ ὅλα ὅσα βιώνουμε σήμερα ἀποτελοῦν κομμάτι ἑνὸς πολὺ καλὰ μελετημένου σχεδίου, ποὺ ἐν τέλει πέτυχε σὲ μεγάλο βαθμὸ τὴν ἐφαρμογὴ μιᾶς ἑνιαίας ἀθεϊστικῆς καὶ ἀμοραλιστικῆς Εὐρωπαϊκῆς κουλτούρας, ποὺ λαχταράει τὸν ἐρχομὸ τοῦ ἑνὸς “κυβερνήτη”, γιὰ νὰ τοῦ παραδοθεῖ!
Μ. Β.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου