ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 2016 / ΝΕΟΕΛ. ΓΛΩΣΣΑ (ΓΠ) – ΘΕΜΑΤΑ – ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ - ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ



ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 2016
ΝΕΟΕΛ. ΓΛΩΣΣΑ (ΓΠ)
– ΘΕΜΑΤΑ – ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ – ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ







Το κείμενο της γλώσσας φέτος είναι παράγραφοι από το βιβλίο "Πρακτική φιλοσοφία" του Παπανούτσου. Το δε θέμα της ανάπτυξης – παραγωγής κειμένου (Έκθεσης) είναι: "Τα χαρακτηριστικά της γνήσιας φιλίας και ο ρόλος των ΜΜΕ, δηλαδή των κοινωνικών δικτύων στην διαμόρφωση της γνήσιας φιλίας"





ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ
Γ΄ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΚΑΙ Δ΄ ΤΑΞΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ
ΚΑΙ ΕΠΑΛ (ΟΜΑΔΑ Β΄)
ΔΕΥΤΕΡΑ 16 ΜΑΪΟΥ 2016 - ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ:
ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙΔΩΝ: ΤΡΕΙΣ (3)

ΚΕΙΜΕΝΟ
Η φιλία

Η φιλία, δώρο ακριβό και ευτύχημα σπάνιο, έχει πανάρχαιους τίτλους ευγένειας. Την εχάρηκαν άνθρωποι εκλεκτοί, σε όλα τα γεωγραφικά και τα ιστορικά πλάτη της οικουμένης, και την εγκωμίασαν ποιητές, σοφοί, πολιτικοί με τον τρόπο του ο καθένας, αλλά όλοι με την ίδια συγκίνηση. Άλλωστε, εκτός από την καταγωγή της λέξης (που είναι κατευθείαν παράγωγο του κύριου για την «αγάπη» ρήματος: φιλείν), και μόνο το γεγονός ότι, για να τονίσουμε την εκτίμηση και την εμπιστοσύνη μας προς τα πιο οικεία μας πρόσωπα, δηλώνουμε ότι τους θεωρούμε «φίλους», μαρτυρεί πόσο ψηλά η κοινή συνείδηση τοποθετεί τη φιλία.

Τι είναι η φιλία; «Εύνοια», φυσικά, όπως λέγει ο Αριστοτέλης • να έχεις, δηλαδή, καλές διαθέσεις απέναντι σ’ έναν άνθρωπο, να αισθάνεσαι στοργή γι’ αυτόν, να επιζητείς την συντροφιά του και να θέλεις την ευτυχία του • να είσαι εύνους προς κάποιον και αυτός εύνους προς εσένα • να υπάρχει ανταπόκριση, αμοιβαιότητα στα αισθήματά σας, να τον αγαπάς και να τον τιμάς κι εκείνος, επίσης, να σε αγαπά και να σε τιμά. Γι’ αυτό, όσο τρυφερές κι αν είναι οι σχέσεις μας με τα άψυχα, δεν λέγονται φιλία. Όταν αγαπούμε ένα άψυχο πράγμα, αυτό που αισθανόμαστε δεν είναι φιλία.

Μπορούμε να διακρίνουμε τρία είδη φιλικών σχέσεων, κατά τον Αριστοτέλη: «διά το χρήσιμον», «δι’ ηδονήν», «διά το αγαθόν». Στην πρώτη περίπτωση, συνδεόμαστε μ’ έναν άνθρωπο, επειδή ο ένας μας είναι στον άλλο χρήσιμος (για τις υποθέσεις, τις ανάγκες, τη σταδιοδρομία, τις πολιτικές φιλοδοξίες μας κ.τ.λ.). Στη δεύτερη, διατηρούμε στενές σχέσεις μαζί του, επειδή μας προξενεί ευχαρίστηση (είναι διασκεδαστικός, έξυπνος συνομιλητής, επιδέξιος συμπαίκτης κ.τ.λ.). Και στις δύο περιπτώσεις, «αγαπούμε» τον άλλο κι εκείνος μας «αγαπά» όχι για την ανθρώπινη ποιότητά μας, επειδή, δηλαδή, είμαι εγώ αυτός που είμαι και είναι εκείνος αυτός που είναι (κατά το σώμα και την ψυχή, το ήθος, το πνεύμα), αλλά επειδή κάτι άλλο περιμένουμε απ’ αυτόν και αυτός από εμάς, ένα κέρδος (υλικό ή ηθικό) ή μιαν απόλαυση (την τέρψη της ευχάριστης συναναστροφής).

Του τρίτου είδους ο φιλικός δεσμός είναι η τέλεια, η ουσιαστική και ακατάλυτη φιλία. Τον κάνω συντροφιά, τον τιμώ, τον αγαπώ, με κάνει συντροφιά, με τιμά, με αγαπά, όχι επειδή περιμένω απ’ αυτόν ή εκείνος περιμένει από μένα ωφέλεια (με όλο που βέβαια και μπορώ και θα τον ωφελήσω, όπως και εκείνος επίσης, και μπορεί και θα με ωφελήσει), ούτε επειδή μου είναι ευχάριστος και του είμαι ευχάριστος (με όλο που πραγματικά αισθανόμαστε ευχαρίστηση ο ένας κοντά στον άλλο), αλλά επειδή, όντας ο καθένας μας αυτό που είναι, μοιάζουμε ο ένας στον άλλο –η ομοιότητά μας βρίσκεται στην ανθρώπινη αξία μας, στο υψηλό ποιόν της ανθρωπιάς μας. Η τέλεια, λοιπόν, φιλία είναι συνάντηση και δεσμός δύο προσώπων απάνω στον ίδιο ηθικό άξονα, στην ίδια αξιολογική κλίμακα. Θεμέλιο και εγγύηση της αγάπης τους είναι η «αρετή», και επειδή η αρετή είναι «κτήμα ες αεί» του ανθρώπου, ούτε αλλοτριώνεται, ούτε φθείρεται • οι φιλίες που δημιουργούνται απάνω σ’ αυτή τη βάση είναι σταθερές και μόνιμες, αδιάλυτες.

Φίλος είναι ο παραστάτης και σύμμαχός μας στον τραχύ αγώνα να υπάρξουμε, να σηκώσουμε το βάρος της ανθρωποσύνης μας, χωρίς να συντριβούμε ή να ευτελιστούμε. Όταν σε μια βαρυσήμαντη καμπή του βίου μελετούμε ή επιχειρούμε κάτι πολύ σοβαρό και επικίνδυνο, έχουμε ανάγκη από ένα καλόγνωμο σύμβουλο και αυστηρό κριτή, για να συζητήσουμε μαζί του ελεύθερα και χωρίς περιστροφές το πρόβλημά μας. Ποιος μπορεί να είναι αυτός ο σύμβουλος και κριτής; Μπορεί το πρόσωπο τούτο να είναι άλλος εκτός από τον φίλο;

Ε.Π. Παπανούτσος, Πρακτική Φιλοσοφία, σσ. 111-121,
Εκδόσεις Νόηση, Αθήνα, 2008 (Διασκευή).



A1. Να γράψετε στο τετράδιό σας την περίληψη του κειμένου που σας δόθηκε
(90-110 λ έξεις).
Μονάδες 25

Β1. Να επαληθεύσετε ή να διαψεύσετε, σύμφωνα με το κείμενο, τις παρακάτω διαπιστώσεις, γράφοντας στο τετράδιό σας, δίπλα στο γράμμα που αντιστοιχεί σε κάθε πρόταση, τη λέξη Σωστό, α ν η π ρόταση είναι σωστή, ή τη λέξη Λάθος, αν η πρόταση είναι λανθασμένη:

α. Ακόμα και οι τρυφερές σχέσεις μας με τ α άψυχα είναι φιλία.
β. Η αμοιβαιότητα των αισθημάτων είναι απαραίτητη προϋπόθεση της φιλίας.
γ. Η φιλία δεν αποκλείει την προσδοκία οποιασδήποτε υλικής ανταμοιβής και ευχαρίστησης.
δ. Η τέλεια φιλία είναι εκείνη που στηρίζεται σε ηθικές αξίες.
ε. Σε μια δύσκολη στιγμή της ζωής μας μπορούμε να στηριχτούμε και σε άλλους συμπαραστάτες κ αι συμβούλους εκτός από έναν φίλο.
Μονάδες 10

Β2. α) Να βρείτε δύο τρόπους ανάπτυξης της τρίτης παραγράφου του κειμένου «Μπορούμε να διακρίνουμε … (την τέρψη της ευχάριστης συναναστροφής).» και να τεκμηριώσετε την απάντησή σας με αναφορές στο κείμενο.
Μονάδες 4

β) Ποια νοηματική σχέση εκφράζουν οι παρακάτω διαρθρωτικές λέξεις;
Άλλωστε (1η παράγραφος)
δηλαδή (2η παράγραφος)
Όταν (2η παράγραφος)
λοιπόν (4η παράγραφος).
Μονάδες 4

Β3. α) Να γράψετε ένα συνώνυμο για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις του κειμένου:
εγκωμίασαν, ευχαρίστηση, συναναστροφής, ακατάλυτη, φθείρεται.
Μονάδες 5

β) Να γράψετε ένα αντώνυμο για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις του κειμένου:
οικεία, επιδέξιος, ωφέλεια, αξία, αυστηρό.
Μονάδες 5

Β4. α) Να αιτιολογήσετε τη χρήση των εισαγωγικών και της παρένθεσης στις παρακάτω περιπτώσεις της τρίτης παραγράφου:
«διά το χρήσιμον» «αγαπά» (υλικό ή ηθικό).
Μονάδες 3

β) Να αιτιολογήσετε τη λειτουργία του β΄ ενικού ρηματικού προσώπου στη δεύτερη παράγραφο και του α΄ πληθυντικού σ την τρίτη παράγραφο.
Μονάδες 4

Γ1. Σε ομιλία 500-600 λέξεων που θα γράψετε για να εκφωνήσετε σε εκδήλωση του σχολείου σας, με θέμα τις ανθρώπινες σχέσεις στη σύγχρονη εποχή, να εκθέσετε:
α) τα χαρακτηριστικά της γνήσιας φιλίας, όπως εσείς την αντιλαμβάνεστε και
β) την άποψή σας σχετικά με τον ρόλο των μέσων κοινωνικήςδικτύωσης/διαδικτύου στη δημιουργία σχέσεων φιλίας.
Μονάδες 40



ΟΔΗΓΙΕΣ (για τους εξεταζομένους)
1. Στο εξώφυλλο να γράψετε το εξεταζόμενο μάθημα. Στο εσώφυλλο πάνω-πάνω να συμπληρώσετε τα ατομικά σας στοιχεία. Στην αρχή των απαντήσεών σας να γράψετε πάνω-πάνω την ημερομηνία και το εξεταζόμενο μάθημα. Να μην αντιγράψετε τα θέματα στο τετράδιο και να
μη γράψετε πουθενά σ τις απ αντήσεις σας το όνομά σας.
2. Να γράψετε το ονοματεπώνυμό σας στο πάνω μέρος των φωτοαντιγράφων, αμέσως μόλις σας παραδοθούν. Τυχόν σημειώσεις σας πάνω στα θέματα δεν θα βαθμολογηθούν σε καμία περίπτωση. Κατά την αποχώρησή σας, να παραδώσετε μαζί με το τετράδιο και τα φω τοαντίγραφα.
3. Να απαντήσετε στο τετράδιό σας σε όλα τα u952 θέματα μόνο με μπλε ή μόνο με μαύρο στυλό με μελάνι που δεν σβήνει.
4. Κάθε απάντηση τεκμηριωμένη είναι αποδεκτή.
5. Διάρκεια εξέτασης: τρεις ( 3) ώρες μετά τη διανομή των φω τοαντιγράφων.
6. Χρόνος δυνατής αποχώρησης: 10.00 π.μ.

ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ KΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ
ΤΕΛΟΣ ΜΗΝΥΜΑΤΟΣ



Άποψη της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων
Για τα θέματα των Πανελλαδικών Εξετάσεων στο Μάθημα:
Νεοελληνική Γλώσσα Γενικής Παιδείας.

Το κείμενο του Ευάγγελου Παπανούτσου, «Η φιλία», από την Πρακτική Φιλοσοφία, και τα
ερωτήματα που το συνοδεύουν, σε γενικές γραμμές, ανταποκρίνονται στις διδασκόμενες
θεματικές ενότητες και δεν δυσκολεύουν τους υποψηφίους.

Ωστόσο, παραμένει και εφέτος ζητούμενο η αναβάθμιση και ανανέωση του γλωσσικού
μαθήματος.

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ
υπό της Φιλολόγου
Κατερίνας Κουβουτσάκη


Α1.
Ο συγγραφέας αναλύει τα χαρακτηριστικά και την αξία της γνήσιας φιλίας για τον άνθρωπο. Αρχικά, παραθέτει τη σημασιολογική προσέγγιση του όρου και τη διαχρονικότητά του,επικυρώνοντας την υψηλή της θέση στην ανθρώπινη συνείδηση. Ο θεσμός αυτός προυποθέτει την καλοπροαίρετη διάθεση και την ανταποδοτικότητα συναισθημάτων σε έμψυχα όντα. Στη συνέχεια, κατηγοριοποιεί τη φιλία με κριτήρια τον ωφελιμισμό και την ψυχική τέρψη, με κοινό άξονα την ιδιοτέλεια και την ευχαρίστηση. Η σημαντικότερη έκφρασή της, όμως, αποκτά υπόσταση στις ποιοτικές διαπροσωπικές σχέσεις, στις οποίες ο καθένας διατηρεί την αυτονομία του, αλλά και την ανθρώπινη πλευρά του. Συνεπώς, η φιλία που εδράζεται στην αρετή είναι ακλόνητη, προστατευτική
και ο φίλος η διαρκής εσωτερική συνείδηση του ανθρώπου.

Β1.
α.λ-
β.σ-
γ.σ(κατά τον Αριστοτέλη)-.
δ.σ-
ε.λ

Β2.
α. Η τρίτη παράγραφος του κειμένου αναπτύσσεται με συνδυασμό των μεθόδων της διαίρεσης(«Στην πρώτη περίπτωση … επιδέξιος συμπαίκτης κ.τ.λ.»)
Διαίρεση: Διαιρετέα έννοια: φιλικές σχέσεις
Διαιρετική βάση: κατά τον Αριστοτέλη ο στόχος της φιλίας
Μέλη της διαίρεσης: δια το χρήσιμον,δι ΄ηδονήν, δια το αγαθόν
και της αιτιολόγησης («Και στις δύο περιπτώσεις … της ευχάριστης συναναστροφής»). Πολλαπλή χρήση του αιτιολογικού συνδέσμου επειδή
Επίσης, υπάρχουν και παραδείγματα («είναι διασκεδαστικός, έξυπνος
συνομιλητής, επιδέξιος συμπαίκτης κ.τ.λ.»)

β.
άλλωστε → δηλώνει την προσθήκη, συμπλήρωση στοιχείων ,έμφαση
δηλαδή → δηλώνει την επεξήγηση
όταν → δηλώνει χρονικο-υποθετική σχέση
λοιπόν → δηλώνει το συμπέρασμα

Β3.
α. εγκωμίασαν = εξύμνησαν,επαίνεσαν
ευχαρίστηση = ευδαιμονία, τέρψη, ικανοποίηση
συναναστροφής = επαφής,συγχρωτισμού
ακατάλυτη = σταθερή, αδιάκοπη,μόνιμη,αναλλοίωτη
φθείρεται = αλλοιώνεται,καταστρέφεται

β. οικεία ≠ ανοίκεια, αλλότρια
επιδέξιος ≠ αδέξιος
ωφέλεια ≠ ζημία
αξία ≠ απαξία
αυστηρό ≠ επιεική,ελαστικό

Β4.
α) «διά το χρήσιμον» : παράθεση σε ευθύ λόγο των λεγομένων του Αριστοτέλη/λόγια έκφραση
«αγαπά»: ειρωνεία, μείωση κύρους /αμφισβήτηση
(υλικό ή ηθικό): επεξήγηση και καλύτερη κατανόηση του κειμένου από τον αναγνώστη
β. Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί το β΄ ενικό πρόσωπο για να δώσει στο κείμενό του αμεσότητα, ζωντάνια, οικειότητα και συμβουλευτικό τόνο.
Επίσης, χρησιμοποιεί το α΄ πληθυντικό πρόσωπο
για να του δώσει καθολικότητα, συλλογικότητα, οικειότητα ,αμεσότητα και ζωντάνια, καθώς και για να δηλώσει την συμμετοχή στον προβληματισμό και του ίδιου, αλλά και του αναγνώστη.




ΣΧΟΛΙΑ ΦΙΛΟΛΟΓΟΥ ΕΡΜΗ:

Το κείμενο είναι δοκίμιο, πεζό δηλαδή κείμενο περιορισμένης εκτάσεως, που πραγματεύεται συγκεκριμένο θέμα χωρίς να το εξαντλεί και το οποίο εκφράζει τις απόψεις του γράφοντος.

Έκθεση:

Το θέμα - ΔΕΔΟΜΕΝΟ είναι ξεκάθαρο… οι ανθρώπινες σχέσεις στη σύγχρονη εποχή. Περιέχει δύο ξεκάθαρους όρους τους οποίους δέον να αναπτύξουν οι μαθητές εν συσχετισμώ.

Ως προς τα δύο «ζητούμενα» όμως το πρόβλημα παρουσιάζει δυσκολία. Είναι και τα δύο ζητούμενα;

Ως γνωστόν ζητούμενα υπάρχουν 3 ειδών… ή ζητούμενα αιτιών, ή συνεπειών ή λύσεων…

Οι μαθητές θα εδυσκολεύθησαν να τα διακρίνουν. Το δεύτερον σαφώς είναι ζητούμενον επιπτώσεων… ποια είναι τα αποτελέσματα των συγχρόνων κοινωνικών δικτύων εις την ανάπτυξιν της γνησίας φιλίας.. το πρώτον όμως τι είναι;



(ΠΡΟΣΘΗΚΗ)
Μια άλλη ερμηνεία για αυτό το «ο ρόλος των μέσων κοινωνικής δικτύωσης/διαδικτύου στη δημιουργία σχέσεων φιλίας» θέλει να το καθιστά ζητούμενον αιτιών. Γιατί το διαδίκτυο, η τεχνολογία, η κακή χρήσις αυτής απεμπολεί όποια αισιόδοξη προοπτική για την ανάπτυξιν της φιλίας; Ορθόν και τούτο. Και στην περίπτωσιν αυτήν όμως το δεύτερο «ερώτημα» δεν αποτελεί εις καμίαν περίπτωσιν ζητούμενον


Μήπως μας ζητά αίτια; Μήπως μας ζητά λύσεις; Το δεύτερον να είναι λύσεις αποκλείεται λόγω σειράς. Διότι αφού ακολουθεί ζητούμενο επιπτώσεων δεν είναι δυνατόν να προπορεύεται ζητούμενον λύσεων.

Άρα είναι ή ζητούμενον αιτιών ή ΨΕΥΔΟΖΗΤΟΥΜΕΝΟΝ… ιδού η παγίδα των φετινών εξετάσεων. Σκέψου πριν ξεκινήσεις να γράφεις. Τούτο φωνάζω στους μαθητάς μου. Και εσύ ω φιλόλογε καθηγητά... Πριν δώσης τας απαντήσεις σου σκέψου… Η έκθεσις δεν είναι απάντησις εις ερωτήσεις και ερωτηματολόγια. Ειδάλλως δεν σε χρειάζονται οι μαθητές. Υπάγουν και μόνοι των να απαντήσουν στο πρώτο ερώτημα και έπειτα στο δεύτερο κι αν υπάρχη στο τρίτο. Μιλάμε για δεδομένο και πιθανά ΖΗΤΟΥΜΕΝΑ όμως


  • ΠΡΒΛ και το περυσινό σχόλιό μου ΕΔΩ



Ενδεικτικές απαντήσεις θα βρείτε παντού. Προσέξατε όμως ότι όλες σχεδόν οι αναπτύξεις της εκθέσεως, του (Γ1) είναι περιγραφικού τύπου, δεν επιχειρηματολογούν και ΔΕΝ αποδεικνύουν τίποτα

Για παράδειγμα ο ορθώς διαβασμένος μαθητής καλείται να αποδείξη, αφού λάβει μιαν θέσιν πρώτα, αυτήν του την θέσιν. Ποια είναι η θέσις του; Για παράδειγμα εγώ λέγω μίαν ως την εξής: «θα αποδείξω πως η κακή χρήσις των δυνατοτήτων της νέας τεχνολογίας και μόνον ευθύνεται δια την κρίσιν των κοινωνικών σχέσεων και δη της μεγαλυτέρας εξ αυτών – μιας και εις την ηλικίαν μας τούτο έχει προτεραιότητα δια ημάς - της φιλίας».

Αυτό δέον να το αποδείξη κιόλας..

Δια εμέ αρκετόν είναι να διαβάσθή το κατωτέρω, μόλις χθές δημοσιευμένον εις τον Ερμή..

ΑΚΟΜΑ ΧΘΕΣ
Ο
ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕ
ΤΟ


Διαβάστε επίσης:



DMCA.com Protection Status


author image

About the Author

This article is written by: Φιλόλογος Ερμής - He has already written over 2.200 articles for Φιλόλογος Ερμής. He has Graduate Diploma in Classical Philology, Postgraduate Diploma in Applied Pedagogic, and is Candidate Doctor(Dph) of Classical Philology. Stay touch with him or email him