Γράφει
ο JimJack
Υπάρχει η μερίδα Ορθοδόξων που λένε και
φρονούν ότι μπορούν και έχουν το δικαίωμα να
αποκαλέσουν και να κρίνουν αν κάποιος Επίσκοπος ή Ιερέας είναι αιρετικός, όταν
φυσικά ισχύει κάτι τέτοιο. Απεναντίας υπάρχει και άλλη μία μερίδα Ορθοδόξων που
λένε τέτοιο δικαίωμα και τέτοια αρμοδιότητα έχει μόνο και μόνο αποκλειστικά
κάποια Σύνοδος. Τι από τα δύο ισχύει; Θα προσπαθήσουμε να λύσουμε αυτή την
διχογνωμία βάση πάντα των Πατέρων μας.
Κάποιος που
γνωρίζει έστω και στοιχειώδη εκκλησιαστική Ιστορία, θα θυμάται τον Ευσέβιο που αποκάλεσε τον τότε νόμιμο
Πατριάρχη Νεστόριο αιρετικό, και μάλιστα προ συνοδικής κρίσεως! Για αυτήν την
πράξη του επαινείται από τους Πατέρες και προ πάντων από τον άγιο Κύριλλο, ουδέποτε επικρίθηκε με το
γελοίο επιχείρημα ότι δεν είναι αρμοδιότητα σου να κρίνεις και να αποκαλείς
αιρετικό τον Πατριάρχη, αυτό το έργο είναι της Συνόδου[1].
Ο σύγχρονος άγιος
μας, σοφώτατος, και τέρας της γνώσεως π. Επιφάνιος
Θεοδωρόπουλος λέει:
«Αλλ' οι αιρετικοί
είναι 2 ειδών: Εκείνοι, τους οποίους η Εκκλησία εδίκασε και κατεδίκασε και
απέκοψε εκ του Σώματος αυτής, και εκείνοι, οι οποίοι ούτε κατεδικάσθηκαν ακόμη
υπό της Εκκλησίας ούτε εξήλθον αυτοβούλως εξ αυτής, αλλά διατελούν ακόμη εντός
της Εκκλησίας. Μια τοιαύτη περίπτωσις είναι η περίπτωσις του Πατριάρχου
(Αθηναγόρα). Ο Πατριάρχης Αθηναγόρας έχει κηρύξει αιρετικά φρονήματα. Ούτε
κατεδικάσθη όμως εισέτι..."[2].
Ούτε λίγο, ούτε
πολύ ο π. Επιφάνιος αποκαλεί τον Πατριάρχη αιρετικό!!! Άντε πείτε μου εσείς
τώρα ότι ο π. Επιφάνιος δεν ήξερε ότι αυτό το δικαίωμα το έχει μόνο και μόνο
αποκλειστικά η Σύνοδος (όπως άλλωστε και βελάζετε).
Λέει ο άγιος Νικόδημος στο ιερό Πηδάλιο στα προλεγόμενα
της πρώτης Οικουμενικής Συνόδου:
«Οὐδείς δύναται νά
ἐναντιωθῇ εἰς τάς Οἰκουμενικάς Συνόδους, μένων εὐσεβής καί ὀρθόδοξος... ῾Ο γάρ
ἀντιφερόμενος εἰς αὐτάς καί ἀντιπίπτων εἰς αὐτό ἀντιφέρεται καί ἀντιπίπτει τό
Πνεῦμα τό ῞Αγιον, τό λαλοῦν διά τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, καί αἱρετικός καί
ἀναθεματισμένος γίνεται... Τί λέγω αἱρετικός; ὡς ἐθνικός καί ἀσεβής λογίζεται ὁ
παρακούων τῆς ᾿Εκκλησίας, ἧς πρόσωπον ἐπέχει ἡ Οἰκουμενική Σύνοδος. "᾿Εάν
γάρ, φησίν ὁ Κύριος, καί τῆς ᾿Εκκλησίας παρακούσῃ, ἔστω σοι ὥσπερ ὁ ἐθνικός καί
ὁ τελώνης, ἐπειδή ἡ ὑστάτη ψῆφος καί κρίσις τῆς ᾿Εκκλησίας ἡ Οἰκουμενική ἐστί
Σύνοδος»...
Δεν είναι
ξεκάθαρος ο άγιος μας; Αποκαλεί αιρετικό, όχι μόνο αυτό, αλλά προχωράει στο να
αποκαλέσει «εθνικό» και «ασεβή», δηλαδή ειδωλολάτρη εκείνον, που αντιφέρεται
και αντιπίπτει στις Συνόδους (Οικουμενικιές). Χαρακτηριστικό είναι, που λέει ο
άγιος Νικόδημος, ότι και μόνο που αντιπίπτει κάποιος, «αιρετικός γίνεται», όχι
τον καταστεί κάποια Σύνοδος ή αποφαίνεται, αλλά γίνετε!!! Δηλαδή, άπαξ και
αντιφέρεσαι, άμα και γίνεσαι!
Τι άραγε λέει ο
Όσιος Φιλόθεος Ζερβάκος:
«...Η ταπεινή μου
γνώμη, αναφορικώς με το ενωτικόν πνεύμα προς την παναίρεσιν του Οικουμενισμού
το οποίον διακατέχει το Οικουμ. Πατριαρχείον...[3]»,
εδώ μας λέει ο
Όσιος, πως ο Οικουμενισμός είναι παναίρεση, που διακατέχεται το Πατριαρχείο!
Γίνεται όμως πιο σαφές στη συνέχεια της ίδιας επιστολής που λέει:
«...Η γνώμη των
Αγίων Πατέρων είναι να κάμης διαμαρτυρίαν ενώπιον του Ηγουμένου και της
αδελφότητος, να είπης ευθαρσώς, εγώ δεν συμφωνώ με την γνώμην του Οικουμενιστού
Πατριάρχου και των άλλων οικουμενιστών και αιρετικών, Λατινοφρόνων και
Διαμαρτυρομένων...».
Όποιος ξέρει
στοιχειώδη ελληνικά, καταλαβαίνει ούτε πολύ, ούτε λίγο, ότι ο Όσιος αποκαλεί
τον Πατριάρχη όχι αιρετικό, αλλά ΠΑΝΑΙΡΕΤΙΚΟ!!! Για όσους δεν κατάλαβαν, θα
κάνουμε τον κόπο να εξηγήσουμε ότι, εφόσον λέει πρώτα ο Όσιος ότι ο
Οικουμενισμός είναι παναίρεση, μετά αποκαλεί τον Πατριάρχη Οικουμενιστή!!! Απλά
μαθηματικά...Βέβαια υπάρχουν οι διεστραμμένοι που ακόμα δεν πείθονται, λέει ο
Όσιος στην ίδια επιστολή:
« Ότε κατ' αρχάς ο
μη δια της θύρας εισελθών εις την αυλήν των προβάτων, αλλά αλλαχόθεν εκ της
θύρας της μασσωνίας εισελθών Αρχιμασσώνος Αθηναγόρας.».
Αλλού αποκαλεί και
τον Μεταξάκη Αρχιμασσώνο. Τώρα πείτε μου ότι ο χαρακτηρισμός Μασσώνος, δεν
είναι το ίδιο (αν όχι πολύ χειρότερο) με τον χαρακτηρισμό αιρετικός (αν και
όπως είπαμε και έτσι τον αποκάλεσε). Δεν ήξερε ο Όσιος ότι αρμοδιότητα του να
κρίνεις και να αποκαλείς αιρετικό κάποιον Επίσκοπο είναι μιας Συνόδου; Και
ξέρετε εσείς;
Είδαμε Πατέρες, οι οποίοι αποκάλεσαν ξεκάθαρα αιρετικούς και ακόμη χειρότερα, Επισκόπους προ Συνοδικής κρίσεως (αρκούμαστε σε 5-10 παραδείγματα, σε διαφορετική περίπτωση θα γράφαμε τόμους). Ας δούμε τώρα εκφράσεις αγίων που αποκαλούν κάποιον Επίσκοπο αιρετικό έμμεσα.
·
Άγιος Δαλματιος: “ο Επίσκοπος που παύει να ορθοτομεί το λόγο της αληθείας,
χάνει την θεία Χάρη και καθίσταται καταραμένος και απορριμμένος στο πυρ το
εξώτερον[4]”.
·
Αγιος Σωφρόνιος για τον Σέβηρο προ Συνοδικής καταδίκης: “Των Αντιχέων της
Αγιωτάτης Εκκλησίας μοιχό ανωμότατο και φθορέα βδελυρώτατο[5]”.
·
Αγιος Γρηγόριος Παλαμάς για τον Πατριάρχη Καλέκα: «λαμπρότατο ψεύτη και συκοφάντη
προφανέστατο»[6].
Αρκούμαστε σε
αυτά. Τώρα αν αυτοί οι χαρακτηρισμοί απέχουν και πολύ από το χαρακτηρισμό
«αιρετικός», αυτό μόνο ένας υποκριτής θα μπορούσε να το ισχυριστεί. Άλλωστε,
αυτός ήταν και ο λόγος των παραπάνω εκφράσεων, επειδή ήταν όλοι τους αιρετικοί,
όπως και καταδικάστηκαν ως αιρετικοί.
Ας δούμε τώρα και την διδασκαλία των Πατέρων τι λέει. Λέει ο άγιος Χρυσόστομος:
«Πῶς οὖν ὁ Παῦλός
φησι· Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καὶ ὑπείκετε; Ἀνωτέρω εἰπών, Ὧν
ἀναθεωροῦντες τὴν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς μιμεῖσθε τὴν πίστιν, τότε εἶπε,
Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν, καὶ ὑπείκετε. Τί οὖν, φησίν, ὅταν πονηρὸς ᾖ,
καὶ μὴ πειθώμεθα; Πονηρός, πῶς λέγεις; Εἰ μὲν πίστεως ἕνεκεν, φεῦγε αὐτὸν καὶ
παραίτησαι, μὴ μόνον ἐὰν ἄνθρωπος ᾖ, ἀλλὰ κἂν ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ κατιών· εἰ δὲ
βίου ἕνεκεν, μὴ περιεργάζου [...] Πίστεως δὲ ἕνεκεν, οὔτε δῆλόν ἐστιν ἅπασιν, ὅ
τε πονηρὸς οὐ παραιτήσεται διδάσκειν· ἐπεὶ καὶ τό, Μὴ κρίνετε ἵνα μὴ κριθῆτε,
περὶ βίου ἐστίν, οὐ περὶ πίστεως»[7].
Όπως διδάσκει ο
πατήρ, σε περιπτώσεως πίστεως έχω το δικαίωμα να κρίνω αν είναι κάποιος ηγούμενος
αιρετικός. Αν αυτό το δικαίωμα είναι αποκλειστικά της Συνόδου, πως εγώ τότε θα
φύγω και θα παρατήσω αυτών όπως με προτρέπει ο άγιος; Δηλαδή πρέπει πρώτα να
περιμένω συνοδική καταδίκη και μετά να φύγω; Που λέει κάτι τέτοιο ο άγιος, και
οποιοσδήποτε άγιος;
Ο άγιος Γρηγόριος ο Δεκαπολίτης έφυγε απο το
μοναστήρι που ο ηγούμενος ήταν αιρετικός[8]. Τι έπρεπε να κάνει, να περιμένει συνοδική καταδίκη του
ηγουμένου; Δεν έκανε καλά που έφυγε; Αν το δικαίωμα να κρίνει το ποιος είναι
αιρετικός ήταν μόνο της Συνόδου, δεν θα το ήξερε ο άγιος, ώστε να περιμένει
πρώτα την καταδίκη και μετά να φύγει; Αυτός δεν ήξερε και ξέρετε εσείς; Λέει Ὁ
Ἅγιος Μελέτιος ὁ Γαλησιώτης :
«Ἀλλ΄ ὅμως, φίλε
μου, τοὺς ἱερεῖς, ἀκόμη κι ἄν τοὺς βλέπεις σὲ κάτι ἄλλο νὰ ἀνομοῦν, σὲ αἵρεση
ὅμως ὄχι, προσκύνα τους καὶ τίμα τους, ὡς τοῦ Χριστοῦ ὑπηρέτες, ὥστε ἐκεῖνοι
κατευνάζοντας γιὰ χάρη σου τὸν Πλάστη, νὰ τὸν εὑρίσκουν πρόθυμο στὶς δικές
τους ἱκεσίες»[9].
Σύμφωνα με τα
παραπάνω του αγίου, αν ήταν δικαίωμα να κρίνει του ποιος είναι αιρετικός της
Συνόδου, πως τότε λέει ο άγιος να προσκυνώ ιερείς αν βλέπω ότι δεν ανομούν σε
αίρεση; Ο άγιος λέει να ΒΛΕΠΩ αν ανομούν σε αίρεση, όχι να περιμένω συνοδική
καταδίκη να μου πει μην τους προσκυνάς, είναι αιρετικοί. Άρα μπορώ να κρίνω και
προ συνοδικής καταδίκης αν είναι κάποιος αιρετικός.
Άγιος Αναστάσιος ο Σιναϊτης:
«Ἄλλος εἶναι ὁ γνώστης
καὶ ἐξεταστὴς τῶν κρυπτῶν. Νὰ ἔχεις ἐπίγνωση τοῦ ἑαυτοῦ σου, ὅτι ὁ καθένας
εἶναι ἀνώτερός σου καὶ παραχώρησε τὴν κρίση στὸν δίκαιο Κριτή· πρέπει πάντως ὁ
Ἱερεὺς νὰ μὴ σφάλλει στὰ δόγματα περὶ τοῦ Θεοῦ· ὅμως γιὰ τὰ ὑπόλοιπα δὲν εἶσαι
σὺ δικαστής»[10]. Δηλαδή περί των δογμάτων είμαι δικαστής! Τι λέει ο 15ο
κανών της πρωτοδευτέρας; Αν ο Πρόεδρος κηρύττει δημόσια αιρετικά, ο Επίσκοπος ή
ιερέας που υπάγεται σε αυτόν, έχει το δικαίωμα προ συνοδικής κρίσης να διακόψει
το μνημόσυνο!!!
Ρωτάω τώρα, αν με
την δική σας λογική, Επίσκοπο να κρίνει ως αιρετικό έχει το δικαίωμα μόνο η
Σύνοδος, πως τότε ο κανόνας δίνει δικαίωμα στον Επίσκοπο ή ιερέα να διακόψει το
μνημόσυνο του αιρετικού Προέδρου, όταν δεν έχουν δικαίωμα να κρίνουν του ποιος
είναι αιρετικός;; Ρητορικά όλα τα παραπάνω ερωτήματα φυσικά...Να ρωτήσουμε με
την σειρά μας εμείς, η «λογική» του να κρίνει και αποκαλεί αιρετικό ως δικαίωμα
να το έχει ΜΟΝΟ και αποκλειστικά μία Σύνοδος, απο που πηγάζει; Είναι διδασκαλία
των Πατέρων; Παρακαλούμε δώστε μας έστω μία πηγή που να ισχυρίζεται κάτι
τέτοιο, υπάρχει; Ή είναι σοφίσματα των οικουμενιστών για να φιμώνουν τον
λαό....;
[1] Πεντάβιβλος Αντίρρησις κατά των Νεστορίου δυσφημιών 1, 5,
PG 76, 41ε. (μεταγλώττιση)
[2] Τα δύο Άκρα σελ. 114 εκδ. Γ'
[3] Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου - Επιστολές, προς αγιορείτη
μοναχό, Φεβρ. 1977
[4] Αρχιμ. Βασιλείου Παπαδάκη, οι αγώνες των μοναχών υπέρ της
Ορθοδοξίας, σελ. 80
[5] PG 87 Γ' , 319 BC
[6] ΕΠΕ τομ. 3, σελ 570
[7] Ὁμιλία εἰς τήν πρός Ἑβραίους 34, 1, PG 63, 231.232·
[8] Ματθαίου Λαγγή, Ο Μέγας Συναξαριστής της Ορθοδόξου
Εκκλησίας, τόμ. ΙΑ΄, Αθήναι 19915, σελ. 547ε.
[9] Μελετιου του Γαλησιωτου, Ἀλφαβηταλφάβητος ροβ΄ (Περί τῶν
ἱερέων), στ. 7-33 ἐν Ἀρχιμ. Θεοφιλου Σιμοπουλου, Μελέτιος ὁ Γαλησιώτης
(1230-1307), Ἀθῆναι 1978, σελ. 475
[10] Λόγος περὶ τῆς ἁγίας Συνάξεως καὶ περὶ τοῦ μὴ κρίνειν καὶ
μνησικακεῖν, PG 89, 848A.Β
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου