Ἐπαναληπτικές Ἀσκήσεις Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν (Γ' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ)

Ἐπαναληπτικές Ἀσκήσεις Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν


(Γ' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ)

Terracotta bell-krater (bowl for mixing wine and water)

Επιμέλεια:

Δήμητρα Αντωνοπούλου



Επαναληπτικές Β’ Τάξης


Να βάλετε τα επίθετα που είναι στην παρένθεση στο σωστό γένος, αριθμό και πτώση:



Ὁ σοφός ἀνήρ ἔχει ὅπλον τούς …………………………… (ὀξύς) καί …………………… (ταχύς) λόγους.
Πολλάκις οὐ τά ……………… (γλυκύς) φάρμακα σωτηρίαν φέρει ἀλλά τά πικρά.
Χρώμεθα ……………………. (ἀληθής) τοῖς λόγοις.
Οὗτος ἐστιν …………………. (ἀφανής) πατρός.
Τίνας ἡγῇ (=νομίζεις) τῶν ἀνθρώπων ……………………….. (εὐδαίμων) εἶναι;
Ἡ ἀρχή τό ἥμισυ τοῦ …………………. (πᾶς) ἐστίν.
Ὁ Ἡρόδοτος ……………………. (πολύς) και …………………… (μέγας) ἔγραψεν.


Να συμπληρώσετε τα κενά με τον κατάλληλο τύπο της αντωνυμίας:



…………………….. (αὕτη) περί τήν Ἠλιδίαν ἀλωμένης Λεύκιππος ὁμοιωθείς κόρῃ συνέθηρα …………………. (αὐτή).
Τίμα τόν πατέρα ………………… (σύ) καί τήν μητέρα ………………….. (σύ).
Τόν ἄρτον ……………….. (ἐγώ) τόν ἐπιούσιον δός …………………… (ἐγώ) σήμερον.
(Φινεύς) εἶπεν ………………… (αὐτός) ἀφεῖναι πελειάδα διά τῶν πετρῶν καί (αὕτη), ἐάν ἴδωσι σωθεῖσαν, διαπλεῖν.
Ἐάν τις ἀρχήν …………….. (τις) ἄρχῃ καταλελυμένης τῆς δημοκρατίας, πολέμιος ἔστω Ἀθηναίων.



Πως εκφέρονται οι εμπρόθετοι προσδιορισμοί σε καθεμία από τις παρακάτω φράσεις; Ποια λέξη της πρότασης προσδιορίζει ο καθένας από αυτούς;



Ταύτης περί τήν Ἠλιδίαν ἀλωμένης Λείκιππος εἰς ἐπιθυμίαν ἦλθε.
Ἀπόλλων ἐπί νοῦν αὐτῇ βάλλει σύν ταῖς λοιπαῖς παρθένοις ἐπί κρήνην ἐλθούσαις λούεσθαι.
Καί ποιμένες ἦσαν ἐν τῇ χώρᾳ τῇ αὐτῇ ἀγραυλοῦντες και φυλάσσοντες φύλακας τῆς νυκτός ἐπί ποίμνην αὐτῶν.



Ποια ρήματα είναι μονόπτωτα και ποια δίπτωτα στις παρακάτω φράσεις;
Ἰδού εὐαγγελίζομαι ὑμῖν χαράν μεγάλην.
Λεύκιππος συνεθήρα αὐτῇ.
Καί εὐηκοήσω τῶν αεἰ κραινόντων καί τοῖς θεσμοῖς τοῖς ἱδρυμένοις πείσομαι.
Πάντες ἀπολαύετε τοῦ συμποσίου τῆς πίστεως.
Συμμισῶ τοῖς φίλοις τούς ἐχθρούς καί συναγαπῶ τούς φίλους.
Εὐλογητός εἶ, Κύριε, δίδαξον με τά δικαιώματά σου.



Ποιες από τις μετοχές στις παρακάτω προτάσεις είναι συνημμένες και ποιες απόλυτες; Ποιο είναι τα υποκείμενο της καθεμιάς μετοχής;
Ἀπόλλων τῆς παιδός πόθῳ καιόμενος, ὀργῇ τε καί φθόνῳ εἴχετο τοῦ Λευκίππου συνόντος καί βάλλει ἐπί νοῦν αὐτῇ σύν ταῖς λοιπαῖς παρθένοις ἐπί κρήνην ἐλθούσαις λούεσθαι.
Μαξέντιος τῆς γεφύρας θείᾳ δυνάμει διαρραγείσης ἐν τῷ ποταμῷ καταποντίζεται.
Πορευόμενος εἰς τήν Δαμασκόν …………….. ἡμέρας μέσης κατά τήν ὁδόν εἶδον ………… περιλάμψαν με φῶς καί τούς σύν ἐμοι πορευομένους· πάντων δέ καταπεσόντων ἡμῶν εἰς τήν γῆν ἤκουσα φωνήν …………… Σαούλ Σαούλ, τί με διώκεις;


Να συμπληρώσετε τα κενά των προτάσεων με το σωστό τύπο των ουσιαστικών γυνή και παῖς:



Τήν δικαιοσύνην ὦ ………………….. (παῖς) πῶς μαθήσει ἐνθάδε;
Ἔλεγεν συνεῖναι (ότι συμβαίνει) τραχείᾳ ………………….. (γυνή) καθάπερ οἱ ἱππικοί θυμοειδέσιν (με άγριους, ευέξαπτους ) ἵπποις.
Οἱ μέν δή ………………… (παῖς) εἰς τά διδασκαλεῖα φοιτῶντες διάγουσι μανθάνοντες δικαιοσύνην.
Καί ἐσθῆτι (ενδυμασία) τῇ αὐτῇ κελεύει χρῆσθαι ἄνδρας καί …………………….. (γυνή).
Ἐπαινοῦσιν δέ οὐ μόνον τόν ἄρχοντα αὐτῶν, ἀλλά καί ὅστις αὐτούς ……………………… (παῖς) ὄντας ἐπαίδευσε.



Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ



Να συμπληρώσετε τις παρακάτω προτάσεις με τους κατάλληλους τύπους παθητικών ρημάτων που είναι στην παρένθεση, και να βρείτε τα ποιητικά αίτια:



Οἱ νεανίαι ………………………………….. (παιδεύομαι, οριστ. Αορ.) ὑπό σοφῶν διδασκάλων.
Νομίζομέν τινας ἐπί τῷ εὐωνύμῶ (στο αριστερό μέρος) ……………………… (τοξεύομαι, απαρ. αορ.).
Οἱ προδόται ……………………….. (κολάζομαι, οριστ. Μέλλ.) ὑπό τῶν Βοιωτῶν.
Οἱ Ἕλληνες ………………………. (κωλύομαι, μετ. αορ.) διαβαίνειν τόν ποταμόν ἐπί ἄλλην ὁδον ἐτράπησαν.
Ποίαν ἄλλην θέλετε μαρτυρίαν, ἵνα ……………………………… (πείθομαι, υποτ. αορ.) τοῖς τούτων λόγοις;
Ἔλεγον ὅτι οἱ ἀθληταί ……………………. (κρίνομαι, ευκτ. μελλ.) ὑπό τῶν Ἑλλανοδικῶν.
Εἰ ἀνάγκη ἐστί τάς σπονδάς ὑπό τούτων λυθῆναι, ……………………………. (λύομαι, προστ. αορ.).
Εἶπεν ὅτι τοῦτο ὑπό τοῦ Κύλωνος …………………………….. (πράττομαι, ευκτ. αορ.).



Να μεταγράψετε την ενεργητική σε παθητική σύνταξη στα εξής παραδείγματα:

Ὁ βασιλεύς ἔπεμψε τόν Φαλῖνον.
Οἱ ἁλιεῖς πολλούς ἰχθῦς ἡλίευσαν.
Ἡ χιών ἐκάλυψε πᾶν τό πεδίον.
Οὗτος τήν νέαν πόλιν Σελεύκειαν ὀνομάζει.
Οἱ Θηβαῖοι πρῶτοι ἐκόμισαν ταῦτα.
Οὐδέν ἀξιόλογον ἔπραξεν Ἀριστογείτων.


Να υπογραμμίσετε τους παθητικούς τύπους που βρίσκονται στο ακόλουθο ευτράπελο επίγραμμα του Σιμωνίδη, και να τους μεταγράψετε στον άλλο αριθμό.

Σῶσος καί Σωσώ, Σῶτερ, σοι ταῦτ’ ἀνεθηκαν (αφιέρωσαν)

Σῶσος μέν σωθείς, Σωσώ δ’ ὅτι Σῶσος ἐσώθη.



Να διατυπώσετε τις παρακάτω προτάσεις αντικαθιστώντας τον παθητικό μέλλοντα με παθητικό αόριστο και το αντίστροφο:


Διόδωρος ὑπό δούλου τινός ἐφονεύθη.
Ἡ ἐπιστολή ὑπό Θεμιστοκλέους ὡς βασιλέα (στον Μεγ. Βασιλέα) ἐπέμφθη.
Οὐ πεισθήσονται τοῖς τούτων λόγοις.
Οἱ φαῦλοι καί ἄδικοι κολασθήσονται.
Οἱ πολέμιοι διώκοντες ἐκωλύθησαν τῷ χειμῶνι.



Να αναγνωριστούν γραμματικά (πρόσωπο, αριθμός, χρόνος, έγκλιση, φωνή) οι υπογραμμισμένοι τύποι:

Ἡ γλῶσσα πολλούς εἰς ὄλεθρον ἤγαγεν.
Ξένους πένητας μή παραδραμῃς ἰδών.
Χάριν λάβων μέμνησο καί δούς ἐπιλαθοῦ (να το ξεχάσεις).
Ἄγει τό θεῖον τούς κακούς πρός τήν δίκην (τιμωρία) ἀλλ’ ἠλλάγη τό λεχθέν ἐν τῷ νῦν βίῳ· ἄγει τό θεῖον τούς κακούς πρός τἀγαθά.
Μη μοι γένοιθ’ ἃ βούλομαι, ἀλλ’ ἃ συμφέρει.
Γράμματα μαθεῖν δεῖ καί μαθόντα νοῦν ἔχειν.
Φύσιν πονηράν μεταβαλεῖν οὐ ῥᾴδιόν ἐστί.
Ποίας νεότητος κρεῖττον τό ἐκείνου γῆρας οὐκ ἐφάνη;


Να συμπληρώσετε τα κενά των παρακάτω προτάσεων με τον κατάλληλο τύπο αορ. β’ του ρήματος που δίνεται στην παρένθεση.


Διπλῶς ὁρῶσιν οἱ ………………………………... (μανθάνω, μετ.) γράμματα.
Δίς ……………………………….. (ἐξαμαρτάνω, απαρ.) ταὐτόν οὐκ ἀνδρός σοφοῦ.
Μακάριος ὅστις ……………………….. (τυγχάνω, οριστ. γ΄εν.) γενναίου φίλου.
Πρός εὖ λέγοντος οὐδέν ……………………….. (ἀντιλέγω, απαρ.) ἔχω.
……………………. (ἀπερχομαι = φεύγω, πεθαίνω/ οριστ. γ’ εν.) οὐδείς τῶν βρωτῶν πλοῦτον φέρων.
Δρυός …………………….. (πίπτω, μετ.) πᾶς ἀνήρ ξυλεύεται.
……………………………… (εὑρίσκω, απαρ.) τό δίκαιον πανταχῶς οὐ ῥᾴδιον ἐστι.
Θεῷ προσεύχου πημάτων (= παθημάτων) …………………. (λαμβάνω, απαρ.) λύσιν.


Να συμπληρώσετε τις παρακάτω προτάσεις με τους κατάλληλους τύπους του ρήματος ἀγαπῶ στον ενεστώτα:


Ὥσπερ οἱ ποιηταί τά αὑτῶν πράγματα καί οἱ πατέρες τούς παῖδας ……………………………
Ὁ ……………………. τήν ἑαυτοῦ γυναῖκα,ἑαυτόν ……………………
………………………… τούς ἐχθρούς ὑμῶν, εὐλογεῖται τούς καταρωμένους ὑμᾶς.
Τοῖς ……………………… τόν Θεόν, πάντα συνεργεῖ εἰς ἀγαθόν.


Να συμπληρώσεις τις παρακάτω προτάσεις με τους κατάλληλους τύπους των ρημάτων που δίνονται μάσα στις παρενθέσεις:

Οὐχ ……………… (δεν βλέπεις) ὅτι ἥμαρτες; (ὁρῶ)
Οὐκ ……………….. με (δεν με αφήνει) καθεύδειν τό Μιλτιάδου τρόπαιον (ἐῶ)
Θησεύς παρέστω μανθάνων τά ……………………. (αυτά που γίνονται) (δρῶ).
Τί ταῦτα τούς Λακεδαιμονίους ……………………….. (κατηγορούμε;) (αἰτιῶμαι).
Εἱστήκεισαν δέ πάντες οἱ γνωστοί αὐτοῦ ἀπό μακρόθεν καί γυναῖκες αἱ συνακολουθήσασαι αὐτῷ ἀπό Γαλιλαίας ………………………………. (μτχ. θηλ. ον. Πληθ.) ταῦτα (ὁρῶ).


Να βρείτε την έγκλιση των ρηματικών τύπων με τους κατάλληλους τύπους στον ακόλουθο πίνακα:


Οριστική: ……………………………………………………………………………

Υποτακτική: ………………………………………………………………………..

Προστακτική: ………………………………………………………………………

Αἴσωπον οἱ Δελφοί (οι κάτοικοι των Δελφών) ἐπῃτιῶντο (να κατηγορούσαν) φιάλην κλέψαι τοῦ θεοῦ.
Ἔα χόλον.
Ὅρα τί ποιεῖς.
Ἐντολήν καινήν δίδωμι ὑμῖν ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλληλους.
Τόν φίλον τιμῶσι ἐξ ἴσου πατρί.
Ὁ Νικίου οἶκος προσεδοκᾶτο εἶναι (υπολογιζόταν ότι άξιζε) ἑκατόν ταλάντων.


Να αναγνωρίσετε τους υπογραμμισμένους τύπους:

Ἀεί τό λυποῦν ἐκδίωκε τοῦ βίου.
Μιμοῦ τά σεμνά, μή κακῶν μιμοῦ τρόπους.
Μή καταφρονήσῃ τοῦ πένητος εὐτυχῶν.
Πᾶσι γάρ εὖ φρονοῦσιν συμμαχεῖ τύχη.
Μακάριος, ὅστις εὐτύχησεν εἰς τέκνα.
Λυποῦντα λύπει, καί φιλοῦνθ’ ὑπερφίλει.
Ὡν ἦρξε γαστήρ, τό φρονεῖν ἀφῃρέθη.


Να συμπληρώσετε τα κενά των παρακάτω προτάσεων με τον κατάλληλο τύπους: 

Βουλόμεθα …………………….. (πλουτεῖν, απαρ. ενεστ.) πάντες, ἀλλ’ οὐ δυνάμεθα.
Αὐτός πενωθείς (όταν γίνεις φτωχός) τοῖς ἔχουσι μη …………………………. (φθονῶ, προστ. β΄εν. ενεστ.).
Οἷς μέν δίδωσιν, οἷς δ’ ……………………….. (ἀφαιροῦμαι, οριστ. γ’ εν. ενεστ.) τύχη.
Ἅπαντας αὑτῶν κρείσσονας ἀνάγκη …………………….. (ποιῶ, οριστ. γ΄εν. ενεστ.).
Τό κέρδος ……………………… (ἡγοῦμαι, προστ. β’ εν. ενεστ.) κέρδος, ἂν δίκαιον ᾖ.
Πολλοί σε …………………………. (μισῶ, οριστ. γ΄πληθ. μελλ.) ἂν σαοτόν ……………………… (φιλῶ, υποτ. β΄εν.ενεστ.).
Ῥᾷον ……………………….. (παραινῶ, απαρ. ενεστ.) ἢ παθόντα ……………………………. (καρτερῶ, απαρ. ενεστ.)
Τά μηδέν ………………………….. (ὠφελῶ, μτχ. ενεστ.) μή ……………………………………. (πονῶ, προστ. β΄εν. ενεστ.) μάτην.




Να αναγνωρίσετε τους υπογραμμισμένους τύπους:



Ὑμᾶς μέν ἀξιοῦσιν ἐμμένειν οἷς (= σε όσα τυχόν) ἂν ὀμόσαντες δικάζητε, αὐτοί δέ οὐκ ἐμμένοῦσιν;
Βίος ἐστίν, ἂν τίς τῷ βίῳ χαίρῃ βιῶν.
Τό ψεῦδος ὠχύρωκε τήν πονηρίαν.
Δέονται οἱ νόμοι νόμου τοῦ διορθώσοντος.
Ῥᾳθυμία γε τά πολλά ἐλαττοῦσθαι ποιεῖ.
Χρόνος δ’ ἀμαυροῖ πάντα καί εἰς λήθην ἄγει.
Φεύγειν (να αποφεύγει) ἀεί δεῖ δεσπότας θυμουμένους.




Να συμπληρώσετε τα κενά των παρακάτω προτάσεων με τον κατάλληλο τύπο του ρήματος που δίνεται στην παρένθεση:



Ἴσμεν ὅτι πάντες τοῖς ἀδίκοις …………………………… (ἐναντιοῦμαι, οριστ. γ’ πληθ. ενεστ.) φανερῶς.
……………………. (βιῶ, οριστ. γ’ εν. ενεστ.) γάρ οὐδείς ὃν προαιρεῖται βίον.
Ὑπό τῆς ἀνάγκης πάντα ………………………… (δουλῶ, μεσ. οριστ. γ΄ εν. ενεστ.) ταχύ.
Ὅτι δέ πρός τούς ……………………….. (ταπεινῶ, μεσ. μτχ. ενεστ.) παύεται ἡ ὀργή καί οἱ κύνες ………………………….. (δηλῶ, οριστ. γ΄πληθ. εν.) οὐ δάκνοντες τούς καθίζοντας.
Ἡμεῖς δέ καί οἱ ἡμέτεροι, μιᾶς μητρός πάντες ἀδερφοί φύντες, οὐκ ……………………………. (ἀξιῶ, οριστ. α΄πληθ. ενεστ.) δοῦλοι οὐδέ δεσπόται ἀλλήλων εἶναι.
Οἱ δέ κριταί χαρίζονται οἷς ἂν φίλοι ὦσιν, καί ἢ ὅλως ἀφιᾶσιν (αθωώνουν) ἢ μικροῖς ……………………….. (ζημιῶ, οριστ. γ΄πληθ. ενεστ.)




Να χαρακτηριστούν οι δευτερεύουσες προτάσεις και να δηλωθεί η εισαγωγή τους, η εξαρτησή τους και η εκφρορά τους:



Πάντες γάρ ἐξ ἑνός στόματος ὑμνοῦσιν ὡς καλόν μεν ἡ σωφροσύνη τε καί δικαιοσύνη, χαλεπόν μέντοι καί ἐπίπονον.
Ἄγε τοίνυν (= εμπρός λοιπόν), ἔφη ὁ Κῦρος, σκοπῶμεν (ας εξετάσουμε) τά ἐμοί πεπραγμένα πάντα καθ’ ἓν ἕκαστον· οὕτω γάρ μάλιστα δῆλον ἔσται ὅ,τι τε αὐτῶν ἀγαθόν ἐστί καί ὅ,τι κακόν.
Ὡς οὖν ἐν καλῇ πολιτείᾳ ἐτράφησαν οἱ πρόσθεν ἡμῶν ἀναγκαῖον δηλῶσαι.
Καί οἱ στρατηγοί τῶν Ἀθηναίων ἀπεδέξαντο καί αὐτοί φοβούμενοι, μή οὐχ ἱκανοί ὦσιν ἐν Λέσβῳ πάσῃ πολεμεῖν.
Ἀλλ’, εἰ δυνατόν σαφέστατα κατίδωμεν, ποῖόν ἐστί τό παρ’ ἐμοῦ ἀδίκημα.
Ἀνάχαρσις πυνθανομένου τινός (=όταν ρώτησε κάποιος) πρός τί οἱ Ἕλληνες χρῶνται τῷ ἀργυρίῳ εἶπεν «πρός τό ἀριθμεῖν».
Εὐ γάρ ἴσθι (= να ξέρει καλά βέβαια) ἔφη, ὦ Σώκρατες, ὅτι ἐπειδάν τις ἐγγύς ᾖ τοῦ οἴεσθαι τελευτήσειν (= όταν κανείς νομίσει ότι είναι κοντά στο τέλος του), εἰσέρχεται αὐτῳ δέος καί φροντίς περί ὧν ἔμπροσθεν οὐκ εἰσῄει.
Ἄξιον τοίνυν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, κἀκεῖνο, ἐξετάσαι, πῶς πόνθ’ οἱ πάλαι τάς τιμάς ἔνεμον.




Να βρείτε τον όρο που προσδιορίζουν οι παρακάτω αναφορικές προτάσεις:



Εἰ αἴσθοιτο καταλελειμμένα μικρά παιδάρια, ἃ πολλοί ἐπώλουν […], ἐπεμέλετο καί τούτων.
Ὁ ἰατρός οἶδε καί τῶν ὀργάνων καί τῶν φαρμάκων οἷς χρῆται πάντων τά ὀνόματα.
Ὃ μέλλεις ποιεῖν μή λέγε.
Εὐαγγελίζομαι ὑμῖν χαράν μεγάλην, ἥτις ἔσται παντί τῷ λαῷ.
Ἀπόλλυμαι γάρ ὑπό ὠδίνων (= πόνων), αἵ μοι τόν ἐγκέφαλον ἀναστρέφουσιν.
Μέταλλα τε χαλκοῦ ἐστιν ἄφθονα τά ἐν Ταλμασσῷ, ἐν οἷς τό χαλκανθές γίνεται.




Να προσδιορίσετε το είδος των παρακάτω αναφορικών προτάσεων (ονοματικές, επιρρηματικές, παραβολικές, κύριες):



Αὐτοί μεταχωρήσατε ὅποι (= όπου) βούλεσθε.
Ὅστις δέ κακός ὤν ἡγεῖται ποτε θεούς ἀρέσκειν, (ἡγεῖται … ἀρέσκειν = νομίζει ότι κατά κάποιο τρόπο είναι αρεστός στους θεούς), κατ’ αὐτό τοῦτο οὐχ ὅσιός ἐστιν.
Οἳ ἂν ποιήσωνται εἰρήνην, ἐπαίνου τεύξονται (= θα επαινεθούν).
Ζῇς γοῦν οὕτως, ὡς οὐδ’ ἂν εἷς δοῦλος ὑπό δεσπότῃ διαιτώμενος μείνειε (ὡς οὐδ’ ἂν εἶς …. μείνειε = όπως ούτε ένας δούλος που ζει υπό εξουσία του κυρίου του θα μπορούσε να υπομείνει).
Πέμπουσι δισχιλίους ὁπλίτας καί Καλλίαν πέμπτον αὐτόν στρατηγόν. Οἳ ἀφικόμενοι εἰς Μακεδονίαν ἐμάχοντο.
Ἀπόκριναί μοι πρός ὅ,τι ἐρωτῶ σε.







Να χαρακτηρίσετε τις παρακάτω επιρρηματικές προτάσεις και να δηλώσετε τη συντακτική τους λειτουργία:



Τά πλοῖα κατέκαυσεν, ἵνα μή Κῦρος διαβῇ.
Μή ἀπέλθητε, πρίν ἀκούσητε.
Ἴσως ἂν οὖν τις ἐπιτιμήσειέν μοι, ὡς οὐκ ἐπαινῶ τούσδε τούς ἄνδρας.
Χαίρω, ὅτι εὐδοκιμεῖς.
Τιμωρεῖται, ἵνα μή αὖθις ἀδικήσῃ.
Κῦρος ἐθήρευεν, ὁπότε βούλοιντο γυμνάσαι ἑαυτόν καί τούς ἵππους.




Να αναγνωρίσετε τις παρακάτω επιρρηματικές προτάσεις: (είδος, τρόπος εισαγωγής και εκφοράς):



Κῦρος ᾤετο φίλων δεῖσθαι (= ότι είχε ανάγκη φίλων), ὡς σύνεργούς ἔχοι.
Ὅτε ἡ μάχη ἐγένετο, Τισσαφέρνης ἐν Σάρδεσιν ἔτυχεν ὤν.
Ὦ νέοι ἔστε ὑπόδειγμα ἀρετῆς, ἵνα ἀξίως τῆς πόλεως ἔργα πράττητε.
Δέομαι σου παραμεῖναι, ὡς ἐγώ οὐδ’ ἂν ἑνός ἥδιον ἀκούσαιμι ἢ σοῦ.
Ὁπότε τις λέγοι περί ἀρετῆς, οἱ παῖδες ἤκουον.
Ἐπεί δέ ἀπορία ἦν, ἐλυπεῖτο ὁ Ξενοφῶν.







Να χαρακτηρίσετε τις συμπερασματικές / αποτελεσματικέςπροτάσεις των παρακάτω φράσεων (πως εισάγονται – πως εκφέρονται):



Σπονδάς πρός ἀλλήλους ἐποιήσαντο καί πρός Ἀθηναίους, ὥστε τούς αὐτούς ἐχθρούς καί φίλους νομίζειν (= να θεωρούν ….)
Ἔχω τριήρεις, ὥστε ἑλεῖν (= να αιχμαλωτίσω) τό ἐκείνων πλοῖον.
Ἐνταῦθα ἐπιπίπτει χιών πολλή, ὥστε ἀπέκρυψε καί τούς ἀνθρώπους καί τά ὅπλα κατακειμένους (= που βρίσκονται καταγής).
Πᾶν ποιοῦσιν οὗτοι, ὥστε μή διδόναι δίκην (= να μη δικαστούν).
Οὕτως ἀναίσθητος εἶ, ὥστε οὐ δύνασαι λογίσασθαι (= να σκεφτείς).
Οὐδείς ποτε εἰς τόσον ἀνανδρίας ἀφίκετο, ὥστε τοιοῦτον τι εἰπεῖν.




Να αναγνωρίσετε τις δευτερεύουσες προτάσεις στα παρακάτω παραδείγματα:



Ἢν ἐγγύς ἔλθῃ θάνατος, οὐδείς βούλεται θνῄσκειν.
Εὐλαβοῦ (= να φοβάσαι) τάς διαβολάς, κἂν ψευδεῖς ὦσιν.
Εἰ οὗτοι ἦσαν ἄνδρες ἀγαθοί (= γενναίοι), οὐκ ἄν ποτε τοιαῦτα ἔπασχον.
Ἀπεκρίθη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς: « εἰ κακῶς ἐλαλησα, μαρτύρησον περί τοῦ κακοῦ εἰ δέ καλῶς ἐλαλησα, τί με δέρεις;
Εἰ οἱ πολῖται ὁμονοοῖεν (= είχαν ομόνοια), εὐδαίμων ἂν γίγνοιτο ἡ πόλις.
Ἐάν ἀντέχῃ τά τῶν Ὀλυνθίων, ὑμεῖς ἐκεῖ πολεμήσετε.
Εἰ καί χρημάτων εὐποροῦμεν, οὐκ εὐτυχοῦμεν.
Ἐάν ἀληθεύσῃς (= αν πεις την αλήθεια), ὑπισχνοῦμαι (= υπόσχομαι) σοι δώσειν δέκα τάλαντα.
Εἴ τίς σε ἤρετο, τί ἂν ἀπεκρίνω (= αν σε ρωτούσε κάποιος, τι θα αποκρινόσουν);
Εἰ καί μή δεινός (= ικανός) πρός ταῦτα πέφυκα (= είμαι από τη φύση μου), βοηθήσω τῷ πατρί καί ἐμαυτῷ.




Να χαρακτηρίσετε τις εναντιωματικές/ παραχωρητικές προτάσεις των παρακάτω κειμένων (πως εισάγονται, πως εκφέρονται, τι δηλώνουν):



Ὁ κιθαρίζειν μαθών, καί ἐάν μή κιθαρίζῃ, κιθαριστής ἐστί. Καί ὁ μαθών ἰᾶσθαι (= να θεραπεύει), κἂν μή ἰατρεύῃ, ἰατρός ἐστι. Ὁ δέ μή ἐπιστάμενος τάς τέχνας, οὔτε κιθαριστής οὔτε ἰατρός ἐστιν, οὐδ’ ἐάν ὑπό πάντων ἀνθρώπων αἱρεθῇ (= εκλεγεί).
Οἱ παρά τοῦ βασιλέως ἄνθρωποι ἔλεγον τοῖς Ἕλλησι τοιάδε· «ἄνδρες, ἡμεῖς μέν ἐροῦμεν ὑμῖν τἀληθῆ, εἰ καί τισι δόξομεν λίαν παράδοξα λέγειν. Γιγνώσκετε ὅτι βασιλεύς τοσοῦτον πλῆθος δύναται ἐφ’ ὑμᾶς ἀγαγεῖν (= να οδηγήσει), ὅσον οὐκ ἂν δύναισθε ἀποκτεῖναι».




Να συμπληρώσετε τις παρακάτω προτάσεις με τους κατάλληλους τύπους των παραθετικών:



………………………….. ἐστίν ἡ τοῦ ἡλίου φλόξ καί …………………………… (λαμπρά, θερμή, υπερθ.)
Οὐ πώποτε (= ποτέ ως τώρα) πομπήν ἐγώ ……………………….. εἶδον ἐν τῇ θαλάσσῃ (μεγαλοπρεπής, συγκρ.).
Ἀγησίλαος …………………………. φίλοις ὢν ἐχθροῖς …………………………………….. ἦν (πρᾶος, φοβερός, υπερθ.).
Ἔστι δ’ ὁ Ἄθως ὅρος μαστοειδές ……………………………….. , …………………………….. (ὀξύς, ὑψηλός, υπερθ.).
ᾞν πολλά δέ μῆλα, τά μέν ἤδη πεπτωκότα κάτω, τά δέ ἔτι (= ακόμη) ἐπί τῶν φυτῶν, τά ἐπί τῆς γῆς …………………………… τά ἐπί τῶν κλάδων …………………………….. (εὐῶδης, εὐάνθες = κόκκινο , συγκρ.).
Ἔστι δ’ ἡ Σικελία τρίγωνος τῷ σχήματι, καί διά τοῦτο Τρινακρία μέν πρότερον, Θρινακία δ’ ὕστερον προσηγορεύθη, μετανομασθεῖσα …………………………………. (εὐφώνως, συγκρ.).




Να διαβάσετε τις παρακάτω προτάσεις και να βρείτε: α) τα παραθετικά, β) το δεύτερο όρο της συγκρίσεως:



Ἐπῆλθεν ἡ ἡμέρα πολύ τῆς νυκτός φοβερωτέρα.
Οὐ γάρ δυνατόν ἄλλῳ τινί πεποιθέναι μᾶλλον τόν δίκαιον ἄνδρα τοῖς ἤ τοῖς δικαιοτάτοις θεοῖς.
Ἐνθυμήθητε ὅτι νῦν ἐγώ θαρρῶ (= έχω θάρρος) σύν τοῖς θεοῖς μᾶλλον ἢ τότε.
Προμηθεύς ἐποίησε τόν λέοντα τῶν ἄλλων θηρίων δυνατώτερον.
Τις μέν γάρ ἀγέλης βοῶν κήδεται μᾶλλον τοῦ νέμοντος;
Τίς δέ ποιμνίοις ὠφελιμώτερον ποιμένος;
(Διογένης) ἐν Μεγάροις ἰδών τά μέν πρόβατα τοῖς δέρμασιν ἐσκεπασμένα τούς δέ παῖδας αὐτῶν γυμνούς, ἔφη, «λυσιτελέστερον (= ωφελιμότερο, προτιμότερο) ἐστί Μεγαρέως εἶναι κριόν ἢ υἱόν».




Να αναγνωρίσετε στις παρακάτω προτάσεις τους τύπους των ανώμαλων παραθετικών:



Ἐκ τούτων Ἑρμοκράτης τά πολλά πολλά ἐν τῷ συνεδρίῳ ηὐδόξει (= είχε άριστη φήμη), λέγειν καί δοκῶν καί βουλεύειν τά κράτιστα.
Οἱ δέ ταῦτ’ ἐπῄνουν καί ἐκέλευον αὐτόν τάξαι τῷ ναύτῃ δραχμήν Ἀττικήν, διδάσκοντες ὅτι, ἂν οὗτος ὁ μισθός γένηται, οἱ τῶν Ἀθηναίων ναῦται ἀπολείψουσι (= θα αφήσουν) τάς ναῦς, καί μείω χρήματα ἀναλώσει (= θα δαπανήσει).
Συμβουλεύεται τά ἄριστα ὑμῖν δοκοῦντα εἶναι.
Χεῖρον ἔπλεον αἱ νῆες.
Αἱ δέ τῶν Λακεδαιμονίων νῆες ἀντιτεταγμένα ἦσαν ἅπασαι διά τό βέλτιον πλεῖν.
Ἡ γάρ ἀρετή κρείττων ἐστί παντός ἀξιώτατος.




Να συμπληρώσετε τα κενά στις παρακάτω προτάσεις με το σωστό τύπο παραθετικού του επιθέτου ή του επιρρήματος που δίνεται στην παρένθεση:



Ἀλκιβιάδης πρός τό Βυζάντιον ἧκε (=είχε πάει), ἔχων Χερρονησίτας τε πανδημεί (=όλους), ἀπό Θρᾴκης στρατιώτας καί ἱππέας ………………………………….. τριακοσίων (πολύς, συγκρ.).
Τῶν ἀνδρῶν οἱ …………………………….. ἐξέφυγον (πολύς, υπερθ.).
…………………………. ἀληθῆ πεύσεσθε (= θα ακούσετε) (μάλα, υπερθ.).
Εὑρήσετε σφᾶς αὐτούς ἡμαρτηκότας τά ………………………….. εἰς θεούς τε καί ὑμᾶς αὐτούς. (μέγας, υπερθ.).




Να αναγνωρίσετε τους τύπους συμφωνολήκτων ρημάτων σε –μι στις παρακάτω προτάσεις:



Ἐπιστέλλουσιν (= στέλνουν μήνυμα) αὐτῷ οἱ ἀπολλύμενοι ἀπαγγεῖλαι τῷ δήμῳ ταῦτα.
Δείκνυσιν αὐτῷ πάσας τάς βασιλείας τοῦ κόσμου.
Αἱ λαμπάδες ἡμῶν σβέννυνται.
Ὁ δέ ἤρξατο (=άρχισε) ἀναθεματίζειν καί ὀμνύναι ὅτι οὐκ οἶδα τόν ἄνθρωπον.




Να συμπληρώσετε τα κενά στις παρακάτω προτάσεις με τον σωστό τύπο ρημάτων που δίνονται σε παρένθεση:



Καί τῶν νεῶν (=πλοίων) αὐτοῦ τρεῖς …………………………….. (ἀπόλλυμαι) ἐν τῷ Ἑλλησπόντῳ ὑπό τῶν Ἀττικῶν νεῶν (ἀπόλλυμαι).
Φαρνάβαζος δέ ἀξιῶν δεῖν κἀκεῖνον ……………………………. περιέμενεν ἐν Καλχηδόνι (ὄμνυμι, απαρεμφ.).
…………………………….. οἱ ἀσκοί καί ὁ οἶνος ἐκχεῖται (= θα χυθεί) καί οἱ ἀσκοί ἀπολοῦνται. (= θα χαθούν) (ῥήγνυμαι).
Τό πνεῦμα μή ………………………… ! (σβέννυμι, προστ. ενεστ. β΄ πληθ.)
Τό ………………………… ἀνθρώπους συμμάχους πολλούς δεινόν ἐφαίνετο εἶναι. (ἀπόλλυμι, απαρεμφ.)
Εἰ δέ τόν χόρτον τοῦ ἀγροῦ σήμερον ὄντα καί αὔριον εἰς κλίβανον βαλλόμενον ὁ Θεός οὕτως …………………………., οὐ πολλῷ μᾶλλον ὑμᾶς, ὀλιγόπιστοι; (ἀμφιέννυμι).







ΠΗΓΗ