ἐπιμελεία τοῦ

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Τὸ ἀπρόσωπο χρή

Ἄλλα ῥήματα ποὺ κλίνονται ὁλικὰ ἤ μερικὰ κατὰ τὰ ῥήματα σὲ -μι μὲ διάφορες ἀνωμαλίες εἶναι:

1. Τὸ ἀπρόσωπο εἵμαρται(=εἶναι πεπρωμένο), πρκ. τοῦ ποιητ. ρ. μείρομαι(=παίρνω το μέρος ποὺ μοῦ ἀνήκει).
2. Τὸ ἀπρόσωπο πέπρωται(=εἶναι πεπρωμένο).
3. Τὸ ἀπρόσωπο χρή(=εἶναι ἀνάγκη, πρέπει).

	Ενεστώτας	Παρατατικός	Μέλλοντας	Αόριστος
Οριστική	χρή	χρῆν ἤ ἐχρῆν	χρήσει ἤ χρῆσται	ἐδέησε
Υποτακτική	χρῇ			δεήσῃ
Ευκτική	χρείη		χρήσοι	δεήσαι
Προστακτική	χρεών ἔστω			δεησάτω
Απαρέμφατο	χρῆναι		χρήσειν	δεῆσαι
Μετοχή	χρεών (τό)		χρῆσον (τό)	δεῆσαν (τό)

	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Τετελεσμένος μέλλοντας
Οριστική	δεδέηκε(ν)	ἐδεδεήκει	δεδεηκός ἔσται
Υποτακτική	δεδεηκός ῇ
Ευκτική	δεδεηκός εἴη		δεδεηκός ἔσοιτο
Προστακτική	δεδεηκός ἔστω
Απαρέμφατο	δεδεηκέναι		δεδεηκός ἔσεσθαι
Μετοχή	δεδεηκός (τό)		δεδεηκός ἐσόμενον (τό)