οἱ φιλόσοφοι ζητοῦσιν͵ ὡς ἀκήκοα͵
περὶ τοῦτό τ΄ αὐτοῖς πολὺς ἀναλοῦται
χρόνος͵
τί ἐστιν ἀγαθόν͵ κοὐδὲ εἷς εὕρηκέ
πω
τί ἐστιν. ἀρετὴν καὶ φρόνησίν
φασι͵ καὶ
λέγουσι πάντα μᾶλλον ἢ τί τἀγαθόν.
ἐν ἀγρῷ διατρίβων τήν τε γῆν σκάπτων
ἐγὼ
νῦν εὗρον· εἰρήνη ΄στίν· ὦ Ζεῦ φίλτατε͵
τῆς ἐπαφροδίτου καὶ φιλανθρώπου
θεοῦ.
γάμους͵ ἑορτάς͵ συγγενεῖς͵ παῖδας͵
φίλους͵
πλοῦτον͵ ὑγίειαν͵ σῖτον͵ οἶνον͵ ἡδονὴν
αὕτη δίδωσι· ταῦτα πάντ΄ ἂν ἐκλίπῃ͵
τέθνηκε κοινῇ πᾶς ὁ τῶν ζώντων βίος.
Οι φιλόσοφοι αναζητούν, καθώς
ακούω,
και χρόνο ξοδεύουνε πολύ γι’
αυτό το θέμα:
τι είναι το αγαθό∙ κι ούτε ένας
τους ακόμη δεν το βρήκε
τι είναι. Λένε πως είναι η αρετή
κι η φρόνηση
και γενικά μιλάνε μάλλον για όλα
τ’ άλλα παρά για τ’ αγαθού τη φύση.
Εγώ στα χωράφια ζώντας και
σκάβοντας τη γη
τώρα το βρήκα: η ειρήνη είναι,
Δία φίλτατε,
η λατρευτή, φιλάνθρωπη θεά.
Γάμους, γιορτές, συγγενείς,
παιδιά, φίλους,
πλούτο, υγεία, σίτο, οίνο, ηδονή
αυτή τα δίνει. Όλα ετούτα αν
χαθούν,
ολάκερος των ζωντανών ο βίος
αφανίζεται.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου