Γ. Σκαρίμπα –
Το θείο Τραγί
Περιγραφή:
Είναι εξαιρετικά
δύσκολο έως αδύνατο να μιλήσει κανείς για τον Γιάννη Σκαρίμπα, χωρίς να
αναφερθεί στην ιδιόλεκτο του συγγραφέα.
Η γλώσσα που χρησιμοποιεί είναι κυρίαρχη στα γραπτά του και βασικός συμμέτοχος στην ατμόσφαιρα που δημιουργεί, στην αριστοτεχνική ανάμειξη του φανταστικού με το πραγματικό, του δραματικού με τη σάτιρα, την ειρωνεία, την παρωδία. Ύφος πρωτότυπο, ακόμα και μέχρι σήμερα, με υπερρεαλιστικές αιχμές, ποιητική ατμόσφαιρα γεμάτη εικόνες που θυμίζουν λαϊκές ζωγραφιές. Εκτός αυτού διαθέτει μια ηχητική δυναμική και μια ξεχωριστή μουσική δυναμικότητα (κάπου διέκρινα και δεκαπεντασύλλαβο ενσωματωμένο στη ροή του λόγου).
Η γλώσσα που χρησιμοποιεί είναι κυρίαρχη στα γραπτά του και βασικός συμμέτοχος στην ατμόσφαιρα που δημιουργεί, στην αριστοτεχνική ανάμειξη του φανταστικού με το πραγματικό, του δραματικού με τη σάτιρα, την ειρωνεία, την παρωδία. Ύφος πρωτότυπο, ακόμα και μέχρι σήμερα, με υπερρεαλιστικές αιχμές, ποιητική ατμόσφαιρα γεμάτη εικόνες που θυμίζουν λαϊκές ζωγραφιές. Εκτός αυτού διαθέτει μια ηχητική δυναμική και μια ξεχωριστή μουσική δυναμικότητα (κάπου διέκρινα και δεκαπεντασύλλαβο ενσωματωμένο στη ροή του λόγου).
Επιστροφή, λοιπόν, στις πηγές της νεοελληνικής
λογοτεχνίας, που έχει να προσφέρει πολύ περισσότερα απ’ ό,τι μπορεί να
φανταστεί κανείς, με γνώμονα τα ίδια τα κείμενα. Τα νεωτερικά επιτεύγματα
εκείνης της εποχής έχουν μετατραπεί σήμερα σε ευρήματα, σαν να είναι ο
συγγραφέας ένα είδος εφευρέτη και το μυθιστόρημα ένα είδος τεχνουργήματος,
κατάλληλου για την προσέλκυση αναγνωστικού κοινού. Είναι όμως αυτό πραγματική
λογοτεχνία; Κείμενα σαν Το Θείο Τραγί δίνουν την απάντηση.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου