ΣΟΥΛΕΫΜΑΝ Β’ (1520 - 1566)

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

‘Ο Σουλευμὰν Β’ (1520 - 1566) εἶναι ὁ ὁνομαστότερος ἐκ τῶν τούρκων σουλτάνων, σύγχρονος τοῦ Καρόλου Ε’, τοῦ Φραγκίσκου Α’, τοῦ πάπα Λέοντος Ι’ καὶ τοῦ Λουθήρου. Εὐρωπαῖοι συγγραφεῖς ἔγραψαν ἐκτενῶς περὶ αὐτοῦ, εὐρωπαῖοι ζωγράφοι ἀπεικόνισαν αὐτὸν καὶ σῴζονται μακραὶ ἐκθέσεις τῶν βενετῶν πρεσβευτῶν περὶ αὐτοῦ. Οἱ Εὐρωπαῖοι ὠνόμασαν αὐτὸν Μεγαλοπρεπῆ (Μagnifique) καὶ οἱ Τοῦρκοι Γιαβοὺς (ἄξιον) καὶ Κανουνὶ (νομοθέτην). ῾Ο Σουλεϋμὰν διεκρίθη ὡς πολεμιστής, ὡς προστάτης τῶν γραμμάτων καὶ ὡς νομοθέτης.

Μόλις ἀνέλαβε τὴν βασιλείαν, κατέρριψε τὰ δύο προπύργια τοῦ χριστιανισμοῦ, τὸ Βελιγράδιον καὶ τὴν Ρόδον . Τὸ 1521 ὁ Σουλεϋμὰυ μετὰ πολιορκίαν ἕξ ἐβδομάδων ἔγινε κύριος τοῦ Βελιγραδίου μετὰ μακροὺς καὶ πεισματώδεις ἀγῶνας. ῾Η Ρόδος ἔπεσε μετὰ κρατερὰν ἀντίστασιν τῶν ῾Ιπποτῶν, οἱ ὁποῖοι ἀπὸ τότε ἔφυγον ὑπόσπονδοι καὶ έγκατεστάθησαν εἰς τὴν Μάλταν. ῾Η δύναμις τῶν ᾽Οθωμανῶν ἔφθασε τότε εἰς μεγάλην ἀκμὴν καὶ οἱ εὐρωπαῖοι ἡγεμόνες ἐπεζήτησαν τὴν συμμαχίαν τοῦ Σουλεϋμάν. ῾Ο βασιλεὺς τῆς Γαλλίας Φραγκῖσκος Α’, ἡττηθεὶς ὑπὸ τοῦ Καρόλου Ε’ καὶ συλληφθεὶς αἰχμάλωτος, ἔστειλεν ἀπεσταλμένον εἰς τὴν Κωνσταντιυούπολιν καὶ ἐπεκαλέσθη τὴν συνδρομὴν τοῦ ἰσχυροῦ σουλτάνου.

῾Ο Σουλτάνος προσέβαλε μετὰ ταῦτα τὴν Οὑγγαρίαν (1526). Εἰς τὴν περίφημον μάχην τοῦ Μοχὰτς συνετρίβη τὸ οὑγγρικὸν ἱππικόν, ὁ βασιλεὺς τῆς Οὑγγαρίας Λουδοβῖκος ἐφονεύθη καὶ οἱ Τοῦρκοι εἰσῆλθον εἰς τὴν Βούδαν . Κατόπιν, κατασκευάσαντες πελωρίαν γέφυραν ἐπὶ τοῦ Δουνάβεως, ἔγιναν κύριοι καὶ τῆς Πέστης . Οἱ Οὗγγροι εὐγενεῖς ἔδωσαν τότε τὸ στέμμα τῆς Οὑγγαρίας εἰς τὸν ἀρχιδοῦκα τῆς Αὐστρίας Φερδινάνδον. Ἐπειδὴ δὲ ὁ ἀρχιδοὺξ κατὰ τὴν ἀπουσίαν τοῦ Σουλτάνου κατέλαβε τὴν Πέστην, ὁ Σουλεϋμὰν παρεσκεύασε μεγάλην ἐκτρατείαν κατὰ τῆς Αὐστρίας καὶ προήλασε μέχρι τῶν προθύρων τῆς Βιέννης (1527). Μετ’ ὀλίγον 250 χιλιάδες στρατοῦ μὲ 300 τηλεβόλα περιεκύκλωσαν τὴν αὐστριακὴν πρωτεύουσαν, τὴν ὁποίαν ὑπερήσπιζον 16 χιλιάδες στρατοῦ μὲ 72 τηλεβόλα. ᾽Αλλ’ οἱ Τοῦρκοι ὑπεχώρησαν πρὸ τῆς ἀνωτέρας τακτικῆς τῆς Εὐρωπαίων.

῾Η κατάληψις τῆς Ρόδου ἔδωσεν εἰς τοὺς Μωαμεθανοὺς τὴν κυριαρχίαν εἰς τὴν ᾽Ανατολικὴν Μεσόγειον. ῾Ο Σουλτάνος διώρισε τότε ὀργνωτὴν καὶ διοικητὴν τοῦ στόλου του τὸν περίφημον πειρατήν, ἄρχοντα τοῦ ᾽Αλγερίου, Χαῖρεδὶν Βαρβαρόσσαν . ῾Η τουρκικὴ ἀρμάδα εἶδε τότε ἡμέρας δόξης καὶ οἱ ἀλγερινοὶ πειραταὶ διέσπειρον τὸν τρόμον εἰς τὴν Μεσόγειον, λεηλατοῦντες τὰ ἐμπορικὰ πλοῖα καὶ ἀπάγοντες αἰχμαλώτους τοὺς ἐπιβάτας. Διὰ τοῦτο ἡ κατὰ τῆς Τύνιδος ἐκστρατεία τοῦ Καρόλου Ε’ ἔλαβε χαρακτῆρα σταυροφορίας.