Λ Α Τ Ι Ν Ι Κ Α Θ Ε Ω Ρ Η Τ Ι Κ Η Σ Κ Α Τ Ε Υ Θ Υ Ν Σ Η Σ
Γ ΄ Λ Υ Κ Ε Ι Ο Υ
Επιμέλεια
Ζερβουδάκης Νίκος,
Μαυρακάκης Μανόλης,
Ξημεράκη Κατερίνα,
Τζάνου Χρύσα,
Ψαράκη Μάρω,
Ψαρουδάκη Χριστιάννα
Α. ΚΕΙΜΕΝΑ
37. In eum locum res deducta est, ut, nisi qui deus vel casus aliqui subvenerit, salvi esse nequeamus. Equidem, ut veni ad urbem, non destiti omnia et sentire et dicere et facere, quae ad concordiam pertinerent; sed tantus furor omnes invaserat, ut pugnare cuperent, etsi ego clamabam nihil esse bello civili miserius.
41. Tu autem, proinde quasi cum matre Evandri nunc loquaris, sermone abhinc multis annis iam obsoleto uteris, quod neminem scire atque intellegere vis quae dicas. Quin, homo inepte, taces, ut consequaris, quod vis? Sed antiquitatem tibi placēre dicis, quod honesta et bona et modesta sit.
45. Curat et providet ne, intercepta epistula, nostra consilia ab hostibus cognoscantur. Quam ob rem epistulam conscriptam Graecis litteris mittit. Legatum monet ut, si adire non possit, epistulam ad amentum tragulae adliget et intra castra abiciat. In litteris scribit se cum legionibus celeriter adfore. Gallus, periculum veritus, constituit ut tragulam mitteret. Haec casu ad turrim adhaesit et tertio post die a quodam milite conspicitur et ad Ciceronem defertur. Ille epistulam perlegit militesque adhortatur ut salutem sperent.
46. Nec magis vituperandus est proditor patriae quam proditor communis utilitatis, aut communis salutis desertor
propter suam utilitatem et salutem. Ex quo fit, ut laudandus is sit, qui pro re publica cadat, quod decet cariorem
nobis esse patriam quam nosmet ipsos.
Α. Να μεταφράσετε τα παραπάνω αποσπάσματα.
B. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ:
1. Να γράψετε τους τύπους που ζητούνται για καθένα από τα παρακάτω ουσιαστικά:
deus την κλητική ενικού
rem τη γενική πληθυντικού
matre: τη γενική πληθυντικού αριθμού
homo: την αφαιρετική ενικού αριθμού
periculum: την ονομαστική πληθυντικού αριθμού
turrim: την αφαιρετική ενικού αριθμού
militesque: την αιτιατική ενικού αριθμού
salutis: την κλητική ενικού αριθμού
re publica: τη γενική ενικού αριθμού
2. Να γραφεί η αντίστοιχη πτώση του άλλου αριθμού στις αντωνυμίες: se, haec, ille, suam, qui.
3. multis, inepte, bona: να γράψετε τον ίδιο τύπο στους άλλους βαθμούς και το επίρρημα στους τρεις βαθμούς.
4. conspicitur: να γράψετε το ίδιο πρόσωπο, την ίδια έγκλιση σε όλους τους χρόνους (να ληφθεί υπόψη το υποκείμενο)
fit: το ίδιο πρόσωπο στο μέλλοντα και η ίδια έγκλιση
decet: το ίδιο πρόσωπο στο συντελεσμένο μέλλοντα (ίδια έγκλιση)
scire: τα απαρέμφατα των υπόλοιπων χρόνων (στην ίδια φωνή)
vis: το γ΄ πληθυντικό παρατατικού στην ίδια φωνή και έγκλιση
placēre: το απαρέμφατο μέλλοντα στην ίδια φωνή (να ληφθεί υπόψη το υποκείμενο)
adhortatur το απαρέμφατο μέλλοντα (να ληφθεί υπόψη το υποκείμενο)
5. Να δοθεί ο σκοπός με όλους τους δυνατούς τρόπους.
«Quin , homo inepte, taces , ut (id) consequaris, quod vis?»
6. Να συμπτυχθεί η πρώτη πρόταση της περιόδου σε μετοχή:
«Ille epistulam perlegit militesque adhortatur ut salutem sperent».
7. «Ut tragulam mitteret»: Να αναγνωρίσετε τη δευτερεύουσα πρόταση και να αιτιολογήσετε τον τρόπο εισαγωγής και εκφοράς της.
8. Να χαρακτηρίσετε συντακτικά τους παρακάτω όρους:
pugnare, Evandri, ab hostibus, neminem, quodam, utilitatis, cariorem.
9. ut veni ad urbem: Να αντικατασταθεί ο σύνδεσμος ut με τον ιστορικό cum και να γίνουν οι απαραίτητες αλλαγές.
10. Curat et providet ne, intercepta epistula, nostra consilia ab hostibus cognoscantur. Η βουλητική πρόταση να αντικατασταθεί με τελικό απαρέμφατο.
11. In litteris scribit se cum legionibus celeriter adfore: Να τραπεί η πρόταση σε ευθύ λόγο..
12. Να τραπεί η παρακάτω περίοδος σε πλάγιο λόγο με εξάρτηση «Philosophus interrogavit»: Quin, homo inepte, taces, ut consequaris, quod vis?
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
Α. Οι μεταφράσεις των αποσπασμάτων δεν δίνονται για λόγους οικονομίας χώρου.
Β. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
1. deus/dive/(dee)
rerum
matrum
homine
pericula
turri
militemque
salus
rei publicae
2. se
hae
illi
suas
qui
3. multis – pluribus – plurimis
επίρρημα: multum – plus – plurimum
inepte – ineptior – ineptissime
επίρρημα: inepte –ineptius –ineptissime
bona –melior – optima
επίρρημα: bene – melius –optime
4.
conspicitur fiet volebant
conspiciebatur decuerit placituram esse
conspicietur adhortaturum esse
conspecta est sciturum esse
conspecta erat sci(v)isse
conspecta erit
5. «Quin, homo inepte, taces, qui (id) consequaris, quod vis?». (αναφορική- τελική)
ad/ in (id) consequendum quod vis?». (ad/ in + αιτιατική γερουνδίου)
id consequendi causa/ gratia quod vis?». (causā/ gratiā + γενική γερουνδίου)
consecutum (id) quod vis?». (αιτιατική του σουπίνου)
6. «Ille epistulam perlegens militesque adhortatur ut salute sperent».
7. Δευτερεύουσα ουσιαστική βουλητική πρόταση ως αντικείμενο στο «constituit». Εισάγεται με το βουλητικό σύνδεσμο ut, γιατί η πρόταση είναι καταφατική, εκφέρεται με υποτακτική (όπως όλες οι βουλητικές προτάσεις, γιατί το περιεχόμενό τους είναι απλώς επιθυμητό), χρόνου παρατατικού (mitteret), επειδή το ρήμα εξάρτησης είναι ιστορικού χρόνου (constituit) και αναφέρεται στο παρελθόν. Ιδιομορφία στην ακολουθία των χρόνων, καθώς η βούληση είναι ιδωμένη τη στιγμή που εμφανίζεται στο μυαλό του ομιλητή (συγχρονισμός της κύριας με τη δευτερεύουσα πρόταση) και όχι τη στιγμή της πιθανής πραγματοποίησής της.
8. pugnare: αντικείμενο ρήματος τελικό απαρέμφατο στο «cuperent»
Evandri: γενική κτητική στο «matre»
ab hostibus: εμπρόθετος προσδιορισμός του ποιητικού αιτίου στο «cognoscantur»
neminem: υποκείμενο στα τελικά απαρέμφατα «scire (atque) intellegere» (ετεροπροσωπία)
quodam: επιθετικός προσδιορισμός στο «milite»
utilitatis: γενική αντικειμενική στο «proditor»
cariorem: κατηγορούμενο στο «patriam» από το «esse».
9. cum venissem ad urbem
10. Curat et providet, intercepta epistula, nostra consilia ab hostibus non cognosci.
11. Ego cum legionibus celeriter adero.
12. Philosophus interrogavit hominem ineptum quin taceret, ut consequeretur, quod vellet.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου