Τά δευτερόκλιτα ἐπίθετα τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς (ΘΕΩΡΙΑ / ΑΣΚΗΣΕΙΣ)

της

Κολιοπούλου Ιωάννας

• ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΔΕΥΤΕΡΟΚΛΙΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ

1.    Τα επίθετα της β΄ κλίσης ανάλογα με τις καταλήξεις και τα γένη διακρίνονται σε:

α) τριγενή και τρικατάληκτα με καταλήξεις –ος, -η (ή –α), -ον: ἀγαθός, ἀγαθή, ἀγαθὸν – γενναῖος, γενναία, γενναῖον

β) τριγενή και δικατάληκτα με καταλήξεις –ος (αρσενικό και θηλυκό), -ον (ουδέτερο): ὁ, ἡ ἔνδοξος, τὸ ἔνδοξον.

γ) συνηρημένα τριγενή και τρικατάληκτα: χρυσοῦς, χρυσῆ, χρυσοῦν και συνηρημένα τριγενή και δικατάληκτα: ὁ, ἡ εὔνους, τὸ εὔνουν και δ) αττικόκλιτα επίθετα: ὁ, ἡ ἵλεως, τὸ ἵλεων.

2.    Το αρσενικό και το ουδέτερο γένος των δευτερόκλιτων επιθέτων κλίνονται όπως τα ουσιαστικά της β΄ κλίσης στο αντίστοιχο γένος.

3.    H κλίση του θηλυκού γένους των δευτερόκλιτων τρικατάληκτων επιθέτων είναι ίδια με αυτή των ουσιαστικών της α΄ κλίσης.

4.    Το θηλυκό των δευτερόκλιτων επιθέτων τρικατάληκτων επιθέτων στην ονομαστική, γενική και κλητική πληθυντικού τονίζεται στην σύμφωνα με το αρσενικό.

Καταλήξεις των δευτερόκλιτων επιθέτων

ΕΝΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
	Αρσενικά	Θηλυκά		Ουδέτερα
Ον. Γεν. Δοτ. Αιτ. Κλητ.	-ος -ου -ῳ -ον -ε	-η -ης -ῃ -ην -η	-α -ας -ᾳ -αν -α	-ον -ου -ῳ -ον -ον

ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
	Αρσενικά	Θηλυκά	Ουδέτερα
Ον. Γεν. Δοτ. Αιτ. Κλητ.	-οι -ων -οις -ους -οι	-αι -ων -αις -ας -αι	-α -ων -οις -α -α

***

ΑΣΥΝΑΙΡΕΤΑ ΔΕΥΤΕΡΟΚΛΙΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ

Παραδείγματα κλίσης τρικατάληκτων και δικατάληκτων επιθέτων

α) Τριγενή και τρικατάληκτα σε –ος, -η, -ον

ΕΝΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Ον. Γεν. Δοτ. Αιτ. Κλητ.	ὁ σοφὸς τοῦ σοφοῦ τῷ σοφῷ τὸν σοφὸν (ὦ) σοφὲ	ἡ σοφὴ τῆς σοφῆς τῇ σοφῇ τὴν σοφὴν (ὦ) σοφὴ	τὸ σοφὸν τοῦ σοφοῦ τῷ σοφῷ τὸ σοφὸν (ὦ) σοφὸν
ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Ον. Γεν. Δοτ. Αιτ. Κλητ.	οἱ σοφοὶ τῶν σοφῶν τοῖς σοφοῖς τοὺς σοφοὺς (ὦ) σοφοὶ	αἱ σοφαὶ τῶν σοφῶν ταῖς σοφαῖς τὰς σοφὰς (ὦ) σοφαὶ	τὰ σοφὰ τῶν σοφῶν τοῖς σοφοῖς τὰ σοφὰ (ὦ) σοφὰ

Τριγενή και τρικατάληκτα σε –ος, -α, -ον

ΕΝΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Ον. Γεν. Δοτ. Αιτ. Κλητ.	ὁ δίκαιος τοῦ δικαίου τῷ δικαίῳ τὸν δίκαιον (ὦ) δίκαιε	ἡ δικαία τῆς δικαίας τῇ δικαίᾳ τὴν δικαίαν (ὦ) δικαία	τὸ δίκαιον τοῦ δικαίου τῷ δικαίῳ τὸ δίκαιον (ὦ) δίκαιον
ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Ον. Γεν. Δοτ. Αιτ. Κλητ.	οἱ δίκαιοι τῶν δικαίων τοῖς δικαίοις τοὺς δικαίους (ὦ) δίκαιοι	αἱ δίκαιαι τῶν δικαίων ταῖς δικαίαις τὰς δικαίας (ὦ) δίκαιαι	τὰ δίκαια τῶν δικαίων τοῖς δικαίοις τὰ δίκαια (ὦ) δίκαια

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ:
Το θηλυκό των τρικατάληκτων επιθέτων σε -ος:

1.    λήγει σε -η, αν πριν από την κατάληξη –ος του αρσενικού υπάρχει σύμφωνο εκτός από το ρ: ἀγαθός, ἀγαθή - πιστός, πιστή. Λήγει σε -α, αν πριν από την κατάληξη –ος του αρσενικού υπάρχει φωνήεν ή ρ: ἅγιος, ἁγία – γενναῖος, γενναία (εκτός ἀπὸ τὸ ὄγδοος, ὀγδόη)^.

2.    στην ονομαστική, γενική και κλητική του πληθυντικού τονίζεται όπου τονίζεται στις αντίστοιχες πτώσεις το αρσενικό: ἡ ἁγία – αἱ ἅγιαι, τῶν ἁγίων, (ὦ) ἅγιαι (όπως οἱ ἅγιοι, τῶν ἁγίων, (ὦ) ἅγιοι).

β) Δικατάληκτα τριγενή και δικατάληκτα σε -ος, -ον

ΕΝΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Ον. Γεν. Δοτ. Αιτ. Κλητ.	ὁ, ἡ ἄφθονος τοῦ, τῆς ἀφθόνου τῷ, τῇ ἀφθόνῳ τόν, τὴν ἄφθονον (ὦ) ἄφθονε	τὸ ἄφθονον τοῦ ἀφθόνου τῷ ἀφθόνῳ τὸ ἄφθονον (ὦ) ἄφθονον
ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Ον. Γεν. Δοτ. Αιτ. Κλητ.	οἱ, αἱ ἄφθονοι τῶν ἀφθόνων τοῖς, ταῖς ἀφθόνοις τούς, τὰς ἀφθόνους (ὦ) ἄφθονοι	τὰ ἄφθονα τῶν ἀφθόνων τοῖς ἀφθόνοις τὰ ἄφθονα (ὦ) ἄφθονα

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ:

Από τα δευτερόκλιτα επίθετα είναι δικατάληκτα:

1.    τα περισσότερα από τα σύνθετα σε -ος: ὁ, ἡ ἄγονος, τὸ ἄγονον - ὁ, ἡ ἀθάνατος, τὸ ἀθάνατον - ὁ, ἡ ἄκαιρος, τὸ ἄκαιρον - ὁ, ἡ ἄκαρπος, τὸ ἄκαρπον - ὁ, ἡ ἀξιόμαχος, τὸ ἀξιόμαχον - ὁ, ἡ ἔνδοξος, τὸ ἔνδοξον κ.ά

2.    τα απλά επίθετα: αἴθριος, αἰφνίδιος, βάναυσος, βάρβαρος, βάσκανος, βέβηλος, γαμήλιος, δόκιμος, ἕωλος (=παλιός), ἥμερος, ἤρεμος, ἥσυχος, κίβδηλος, λάβρος, λάλος, χέρσος, τιθασός (=εξημερωμένος, ήμερος)^.

3.    μερικά επίθετα σε -ος που χρησιμοποιούνται (στο αρσενικό και το θηλυκό) και ως ουσιαστικά: ὁ, ἡ ἀγωγός, τὸ ἀγωγὸν (=αυτό που οδηγεί, που φέρνει) - ὁ, ἡ βοηθός, τὸ βοηθὸν (=αυτό που βοηθεί) - ὁ, ἡ τιμωρός, τὸ τιμωρὸν - ὁ, ἡ τύραννος, τὸ τύραννον.

4.    Είναι τρικατάληκτα τα παρασύνθετα επίθετα σε -ικος: εὐδαιμονικός, εὐδαιμονική, εὐδαιμονικόν.

***

ΣΥΝΗΡΗΜΕΝΑ ΔΕΥΤΕΡΟΚΛΙΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ

Μερικά δευτερόκλιτα επίθετα, τα οποία πριν από το χαρακτήρα -ο- έχουν άλλο ο ή ε, συναιρούνται σε όλες τις πτώσεις. Τα επίθετα αυτά λέγονται συνηρημένα δευτερόκλιτα επίθετα. Από αυτά άλλα είναι τρικατάληκτα (με τρία γένη) και άλλα δικατάληκτα (με τρία γένη).

Παραδείγματα κλίσης συνηρημένων δευτερόκλιτων επιθέτων

α) Τριγενή και τρικατάληκτα μὲ τρία γένη σε – οῦς, -ῆ , -οῦν

ΕΝΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Ον. Γεν. Δοτ. Αιτ. Κλητ.	ὁ (χρυσέος) χρυσοῦς τοῦ (χρυσέου) χρυσοῦ τῷ (χρυσέῳ) χρυσῷ τὸν (χρύσεον) χρυσοῦν -	ἡ (χρυσέα) χρυσῆ τῆς (χρυσέας) χρυσῆς τῇ (χρυσέα) χρυσῇ τὴν (χρυσέαν) χρυσῆν -	τὸ (χρυσοῦν) χρυσοῦν τοῦ (χρυσέου) χρυσοῦ τῷ (χρυσέῳ) χρυσῷ τὸ (χρύσεον) χρυσοῦν -
ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Ον. Γεν. Δοτ. Αιτ. Κλητ.	οἱ (χρύσεοι) χρυσοῖ τῶν (χρυσέων) χρυσῶν τοῖς (χρυσέοις) χρυσοῖς τοὺς (χρυσέους) χρυσοῦς -	αἱ (χρύσεαι) χρυσαῖ τῶν (χρυσέων) χρυσῶν ταῖς (χρυσέαις) χρυσαῖς τὰς (χρυσέας) χρυσᾶς -	τὰ (χρύσεα) χρυσᾶ τῶν (χρυσέων) χρυσῶν τοῖς (χρυσέοις) χρυσοῖς τὰ (χρύσεα) χρυσᾶ -

β) Τριγενή και δικατάληκτα μὲ τρία γένη σε -ους, -ουν

ΕΝΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Ον. Γεν. Δοτ. Αιτ. Κλητ.	ὁ, ἡ (εὔνοος) εὔνους τοῦ, τῆς (εὐνόου) εὔνου τῷ, τῇ (εὐνόῳ) εὔνῳ τόν, τὴν (εὔνοον) εὔνουν -	τὸ (εὔνοον) εὔνουν τοῦ (εὐνόου) εὔνου τῷ (εὐνόῳ) εὔνῳ τὸ (εὔνοον) εὔνουν -
ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Ον. Γεν. Δοτ. Αιτ. Κλητ.	οἱ, αἱ (εὔνοοι) εὖνοι τῶν (εὐνόων) εὔνων ταῖς, ταῖς (εὐνόοις) εὔνοις τούς, τὰς (εὐνόους) εὔνους -	τὰ (εὔνοα) εὔνοα τῶν (εὐνόων) εὔνων τοῖς (εὐνόοις) εὔνοις τὰ (εὔνοα) εὔνοα -

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ:
Τα συνηρημένα δευτερόκλιτα επίθετα:

1.    Σχηματίζονται όπως και τα αντίστοιχα συνηρημένα ουσιαστικά της β΄ και α΄ κλίσης.

2.    Δεν έχουν κλητική.

3.    Στα τρικατάληκτα συνηρημένα επίθετα σε -οῦς όλες οι πτώσεις και των τριών γενών τονίζονται στη λήγουσα, ακόμη και όταν δεν τονίζεται κανένα από τα φωνήεντα που συναιρούνται: (χρύσεος) χρυσοῦς.

4.    Στα δικατάληκτα συνηρημένα επίθετα:

o        η κατάληξη -οι στην ονομαστική πληθυντικού είναι βραχύχρονη, παρόλο που προέρχεται από συναίρεση: οἱ, αἱ εὖνοι^.

o        στο τέλος του πληθυντικού των ουδετέρων το -οα της ονομαστικής και της αιτιατικής μένει ασυναίρετο: τὰ εὔνοα.

5.    Στα δικατάληκτα συνηρημένα επίθετα σε -ους όλες οι πτώσεις και των τριών γενών τονίζονται στην παραλήγουσα.

6.    Σύμφωνα με τα τρικατάληκτα συνηρημένα επίθετα σε -οῦς κλίνονται τα πολλαπλασιαστικά αριθμητικά επίθετα σε – πλοῦς, -πλῆ, -πλοῦν: ἁπλοῦς, ἁπλῆ, ἁπλοῦν.

***

ΑΤΤΙΚΟΚΛΙΤΑ ΔΕΥΤΕΡΟΚΛΙΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ

Μερικά δευτερόκλιτα επίθετα κλίνονται κατά την αττική δεύτερη κλίση και το αρσενικό και το θηλυκό λήγουν σε –ως και το ουδέτερο σε –ων.

Παραδείγματα κλίσης των αττικόκλιτων επιθέτων

ΕΝΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Ον. Γεν. Δοτ. Αιτ. Κλητ.	ὁ, ἡ ἵλεως τοῦ, τῆς ἵλεω τῷ, τῇ ἵλεῳ τὸν, τὴν ἵλεων (ὦ) ἵλεως	τὸ ἵλεων τοῦ ἵλεω τῷ ἵλεῳ τὸ ἵλεων (ὦ) ἵλεων
ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Ον. Γεν. Δοτ. Αιτ. Κλητ.	οἱ, αἱ ἵλεῳ τῶν ἵλεων τοῖς, ταῖς ἵλεῳς τοὺς, τὰς ἵλεως (ὦ) ἵλεῳ	τὰ ἵλεα τῶν ἵλεων τοῖς ἵλεῳς τὰ ἵλεα (ὦ) ἵλεα

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ:

1.    Όλα τα αττικόκλιτα είναι δικατάληκτα εκτός από το επίθετο ὁ πλέως, ἡ πλέα, τὸ πλέων. Τα σύνθετά του όμως σχηματίζονται ως δικατάληκτα. Π.χ. ὁ, ἡ ἔμπλεως, τὸ ἔμπλεων.

2.    Στην ονομαστική, αιτιατική και κλητική του πληθυντικού του ουδετέρου, έχουν κατάληξη -α, σύμφωνα με τα ουδέτερα της κοινής β' κλίσης.

3.    Το θηλυκό ἡ πλέα του αττικόκλιτου επιθέτου ὁ πλέως, ἡ πλέα, τὸ πλέων σχηματίζεται σύμφωνα με την α΄ κλίση.

4.    Η κατάληξη της ονομαστικής και κλητικής αρσενικού και θηλυκού και της δοτικής των τριών γενών υπογράφεται: οἱ,αἱ ἵλεῳ - τοῖς, ταῖς, τοῖς ἵλεῳς - (ὦ) ἵλεῳ.

Ασκήσεις γραμματικής

• AΣΚΗΣΗ 1

Εκφώνηση

Να μεταφέρετε τους παρακάτω τύπους στον άλλο αριθμό:

• τοῦ σοφοῦ
• (ὦ) δίκαιε
• τὸν τίμιον
• τοὺς πιστοὺς
• ταῖς ψυχραῖς
• τὸ δίκαιον
• τοῖς ἐντίμοις

Λύση

• τοῦ σοφοῦ → τῶν σοφῶν
• (ὦ) δίκαιε → (ὦ) δίκαιοι
• τὸν τίμιον → τοὺς τιμίους
• τοὺς πιστοὺς → τὸν πιστὸν
• ταῖς ψυχραῖς → τῇ ψυχρᾷ
• τὸ δίκαιον → τὰ δίκαια
• τοῖς ἐντίμοις → τῷ ἐντίμῳ

• ΑΣΚΗΣΗ 2

Εκφώνηση

Να σχηματισθούν τα παρακάτω επίθετα στις πτώσεις που ζητούνται:

ὁ ἄγονος	τῆς τῷ τὰ
ὁ ἀγαθὸς	τῇ (ὦ) (αρσ. εν.) τοὺς
ὁ ἔνδοξος	τὰς τοὺς τῶν
ὁ στερεὸς	αἱ τοῖς τὴν
ὁ ἀξιόμαχος	ταῖς τὰ

Λύση

ὁ ἄγονος	τῆς ἀγόνου τῷ ἀγόνῳ τὰ ἄγονα
ὁ ἀγαθὸς	τῇ ἀγαθῇ (ὦ) (αρσ. εν.) ἀγαθὲ τοὺς ἀγαθούς
ὁ ἔνδοξος	τὰς ἐνδόξους τοὺς ἐνδόξους τῶν ἐνδόξων
ὁ στερεὸς	αἱ στερεαὶ τοῖς στερεοῖς τὴν στερεὰν
ὁ ἀξιόμαχος	ταῖς ἀξιομάχοις τὰ ἀξιόμαχα

• ΑΣΚΗΣΗ 3

Εκφώνηση

Να μεταφέρετε τα παρακάτω επίθετα στα άλλα γένη -

• ὁ σοφὸς
• ὁ ἀγωγὸς
• ὁ τιμωρὸς
• ὁ τύραννος
• ὁ θετικὸς
• ὁ θερμὸς
• ὁ βοηθὸς
• ὁ γαμήλιος
• ὁ δόκιμος
• ὁ νέος
• ὁ βόρειος

Λύση

• ὁ σοφὸς - ὁ σοφός, ἡ σοφή, τὸ σοφὸν
• ὁ ἀγωγὸς - ὁ, ἡ ἀγωγός, τὸ ἀγωγὸν
• ὁ τιμωρὸς - ὁ, ἡ τιμωρός, τὸ τιμωρὸν
• ὁ τύραννος - ὁ, ἡ τύραννος, τὸ τύραννον
• ὁ θετικὸς - ὁ θετικός, ἡ θετική, τὸ θετικὸν
• ὁ θερμὸς - ὁ θερμός, ἡ θερμή, τὸ θερμὸν
• ὁ βοηθὸς - ὁ, ἡ βοηθός, τὸ βοηθὸν
• ὁ γαμήλιος - ὁ, ἡ γαμήλιος, τὸ γαμήλιον
• ὁ δόκιμος - ὁ, ἡ δόκιμος, τὸ δόκιμον
• ὁ νέος - ὁ νέος , ἡ νέα, τὸ νέον
• ὁ βόρειος - ὁ, ἡ βόρειος, τὸ βόρειον

• ΑΣΚΗΣΗ 4

Εκφώνηση

Να συμπληρώσετε τα κενά στις παρακάτω φράσεις με τον κατάλληλο τύπο των επιθέτων που είναι σε παρένθεση:

α. Ἀλλ’ οὐ Λακεδαιμόνιοι, καλὸν δ’ ἐστὶ καὶ τὰς ...............(ξενικὸς) ἀρετὰς μιμεῖσθαι.
β. σώματος δὲ ἀρετὴ ὑγίεια, αὕτη δὲ οὕτως ὥστε .................(ἄνοσος) εἶναι χρωμένους τοῖς σώμασιν·
γ. .........................(ἀγωνιστικὸς) δὲ σώματος ἀρετὴ σύγκειται ἐκ μεγέθους καὶ ἰσχύος καὶ τάχους^.
δ. ἀλλ’ οὐδὲν ἡ ἀκριβολογία ......................(χρήσιμος) ἡ περὶ τούτων εἰς τὰ νῦν^.
ε. ὁ γὰρ τὰ ................(φοβερός) ἀδικῶν καὶ τὰ...............(ἐπιζήμιος) καὶ τὰ..............(ἀζήμιος) ἀδικήσειεν ἄν.
στ. Δῆμος γὰρ ὁ Πυριλάμπους, τριηραρχῶν εἰς Κύπρον, ἐδεήθη μου προσελθεῖν αὐτῷ, λέγων ὅτι ἔλαβε <μὲν> σύμβολον παρὰ βασιλέως τοῦ μεγάλου φιάλην ......................(χρυσοῦς).
ζ. Ἡ τῶν Ἀθηναίων πόλις ........................(ἰσχυρός) ἐστι.

Λύση

α. Ἀλλ’ οὐ Λακεδαιμόνιοι, καλὸν δ’ ἐστὶ καὶ τὰς ξενικὰς ξενικός) ἀρετὰς μιμεῖσθαι.
β. σώματος δὲ ἀρετὴ ὑγίεια, αὕτη δὲ οὕτως ὥστε ἀνόσους (ἄνοσος) εἶναι χρωμένους τοῖς σώμασιν·
γ. ἀγωνιστικὴ (ἀγωνιστικὸς) δὲ σώματος ἀρετὴ σύγκειται ἐκ μεγέθους καὶ ἰσχύος καὶ τάχους^.
δ. ἀλλ’ οὐδὲν ἡ ἀκριβολογία χρήσιμος (χρήσιμος) ἡ περὶ τούτων εἰς τὰ νῦν^.
ε. ὁ γὰρ τὰ φοβερὰ (φοβερὸς) ἀδικῶν καὶ τὰ ἐπιζήμια (ἐπιζήμιος) καὶ τὰ ἀζήμια (ἀζήμιος) ἀδικήσειεν ἄν.
στ. Δῆμος γὰρ ὁ Πυριλάμπους, τριηραρχῶν εἰς Κύπρον, ἐδεήθη μου προσελθεῖν αὐτῷ, λέγων ὅτι ἔλαβε <μὲν> σύμβολον παρὰ βασιλέως τοῦ μεγάλου φιάλην χρυσῆν (χρυσοῦς).
ζ. Ἡ τῶν Ἀθηναίων πόλις ἰσχυρά (ἰσχυρός) ἐστι.

• ΑΣΚΗΣΗ 5

Εκφώνηση

Να γραφούν οι πτώσεις που ζητούνται:

	γενική ενικού αρσενικού γένους	αιτιατική ενικού θηλυκού γένους
κυανοῦς
	δοτική πληθυντικού θηλυκού γένους	αιτιατική ενικού ουδετέρου γένους
αἴθριος
	γενική πληθυντικού ουδετέρου γένους	δοτική ενικού αρσενικού γένους
ἁπλοῦς
	δοτική θηλυκού αρσενικού γένους	γενική πληθυντικού αρσενικού γένους
ἀθάνατος
	αιτιατική πληθυντικού αρσενικού γένους	γενική ενικού ουδετέρου γένους
εὔρους
	δοτική πληθυντικού θηλυκού γένους	αιτιατική ενικού ουδετέρου γένους
χαλκοῦς
	ονομαστική πληθυντικού αρσενικού γένους	ονομαστική πληθυντικού ουδετέρου γένους
εὔνους
	δοτική ενικού θηλυκού γένους	αιτιατική πληθυντικού θηλυκού γένους
ἄφθονος

Λύση

	γενική ενικού αρσενικού γένους	αιτιατική ενικού θηλυκού γένους
κυανοῦς	κυανοῦ	κυανῆν
	δοτική πληθυντικού θηλυκού γένους	αιτιατική ενικού ουδετέρου γένους
αἴθριος	αἰθρίοις	αἴθριον
	γενική πληθυντικού ουδετέρου γένους	δοτική ενικού αρσενικού γένους
ἁπλοῦς	ἁπλῶν	ἁπλῷ
	δοτική ενικού θηλυκού γένους	γενική πληθυντικού αρσενικού γένους
ἀθάνατος	ἀθανάτῳ	ἀθανάτων
	αιτιατική πληθυντικού αρσενικού γένους	γενική ενικού ουδετέρου γένους
εὔρους	εὔρους	εὔρου
	δοτική πληθυντικού θηλυκού γένους	αιτιατική ενικού ουδετέρου γένους
χαλικοῦς	χαλικαῖς	χαλικοῦν
	ονομαστική πληθυντικού αρσενικού γένους	ονομαστική πληθυντικού ουδετέρου γένους
εὔνους	εὔνοι	εὔνοα
	δοτική ενικού θηλυκού γένους	αιτιατική πληθυντικού θηλυκού γένους
ἄφθονος	ἀφθόνῳ	ἀφθόνους