1. Να γράψετε τους τύπους των επιθέτων που ζητούνται
Αρχή φόρμας
συνήθης
|
(ονομ. πληθ. ουδ. συγκρ.)
|
συνηθ
|
εὐδαίμων
|
(αιτ. εν. ουδ. υπερθ.)
|
εὐδαιμον
|
σαφής
|
(δοτ. εν. αρσ. υπερθ.)
|
σαφ
|
ὑψηλός
|
(ονομ. πληθ. θηλ. συγκρ.)
|
ὑψηλ
|
ἐλεήμων
|
(αιτ. πληθ. αρσ. συγκρ.)
|
ἐλεημ
|
2. Να μεταφέρετε τα επίθετα στον συγκριτικό βαθμό στο γένος, στον αριθμό και στην πτώση όπου βρίσκονται
Αρχή φόρμας
βέβαιον (αρσ.)
|
βεβαι
|
ἄξιοι
|
ἀξι
|
δεινούς
|
δειν
|
ἀφθόνων (ουδ.)
|
ἀφθ
|
νέαν
|
νε
|
3. Να συμπληρώσετε τις φράσεις με τους κατάλληλους τύπους συγκριτικού και υπερθετικού βαθμού
Αρχή φόρμας
φράση
|
συγκριτικός
|
υπερθετικός
|
τοῦ (καλός) νεανίου
| ||
τῇ (μεγάλη) ἐλπίδι
| ||
τόν (κακός) διδάσκαλον
| ||
οἱ (πολύς) πολῖται
| ||
τάς (ὀλίγη) τιμάς
|
4. Να σχηματίσετε τα ζητούμενα παραθετικά των επιθέτων και επιρρημάτων
Αρχή φόρμας
α. Ἀνδρείας οὐδὲν (χρήσιμος, ουδ. γεν., συγκρ.) ἐν βίῳ ἀνθρώποις.
β. Ἵνα δέ μη δοκῶ περὶ ταῦτα (πολύς, αρσ. γέν., υπερθ.) χρόνον διατρίβειν ἁπάντων τῶν τοιούτων ἀφέμενος ἐπὶ τὸν (ἁπλοῦς, αρσ. γέν., υπερθ.) ἤδη τρέψομαι τῶν λόγων.
γ. Οὕτω γάρ τινες δυσκόλως πεφύκασιν, ὥστε ἂν εὐλογουμένων (ἡδέως, συγκρ.) ἀκούοιεν.
δ. Διὰ τοῦτο δύο ὦτα ἔχομεν στόμα δὲ ἕν, ἵνα (πολύ, αιτ. πληθ. συγκρ.) ἀκούωμεν, (μικρόν, αιτ. πληθ. συγκρ.) δὲ λέγωμεν.
β. Ἵνα δέ μη δοκῶ περὶ ταῦτα (πολύς, αρσ. γέν., υπερθ.) χρόνον διατρίβειν ἁπάντων τῶν τοιούτων ἀφέμενος ἐπὶ τὸν (ἁπλοῦς, αρσ. γέν., υπερθ.) ἤδη τρέψομαι τῶν λόγων.
γ. Οὕτω γάρ τινες δυσκόλως πεφύκασιν, ὥστε ἂν εὐλογουμένων (ἡδέως, συγκρ.) ἀκούοιεν.
δ. Διὰ τοῦτο δύο ὦτα ἔχομεν στόμα δὲ ἕν, ἵνα (πολύ, αιτ. πληθ. συγκρ.) ἀκούωμεν, (μικρόν, αιτ. πληθ. συγκρ.) δὲ λέγωμεν.
ε.
(καλός, ουδ. γέν., υπερθ.) κόσμος· ποίημα γὰρ θεοῦ.(μέγας, ουδ. γέν., υπερθ.) τόπος· ἅπαντα γὰρ χωρεῖ(ταχύς, ουδ. γέν., υπερθ.) νοῦς· διὰ παντὸς γὰρ τρέχει.(ἰσχυρός, ουδ. γέν., υπερθ.) ἀνάγκη· κρατεῖ γάρ πάντων.(σοφός, ουδ. γέν., υπερθ.) χρόνος· ἀνευρίσκει γάρ πάντα.
5. Στις παρακάτω φράσεις να επισημάνετε και να χαρακτηρίσετε τους επιρρηματικούς προσδιορισμούς
Αρχή φόρμας
α. Ἐκεῖνοι διὰ τοὺς κινδύνους ἐν Πειραιεῖ ὑπὸ ἀνθρώπων πάντων ζηλοῦνται.
β. Ἐχώρουν (= βάδιζαν) ἐκ τῶν οἰκιῶν πρὸς αὐτούς.
γ. Πολλοὶ Ἀθηναῖοι τῷ λιμῷ ἀπέθανον.
δ. Ταχέως τὸν ποταμόν διέβαινον.
ε. Τοῦ θέρους οὐ πολλῷ ὕστερον ἀφίκοντο εἰς τὴν χώραν.
στ. Μόναι αἱ Ἀμαζόνες ὁπλισμέναι ἦσαν σιδήρῳ.
ζ. Νομίζω πᾶσαν φύσιν πρὸς ἀνδρείαν πρὸς ἀνδρείαν αὔξεσθαι.
β. Ἐχώρουν (= βάδιζαν) ἐκ τῶν οἰκιῶν πρὸς αὐτούς.
γ. Πολλοὶ Ἀθηναῖοι τῷ λιμῷ ἀπέθανον.
δ. Ταχέως τὸν ποταμόν διέβαινον.
ε. Τοῦ θέρους οὐ πολλῷ ὕστερον ἀφίκοντο εἰς τὴν χώραν.
στ. Μόναι αἱ Ἀμαζόνες ὁπλισμέναι ἦσαν σιδήρῳ.
ζ. Νομίζω πᾶσαν φύσιν πρὸς ἀνδρείαν πρὸς ἀνδρείαν αὔξεσθαι.
6. Να γράψετε τους τύπους του ρ. κοιμῶμαι
Αρχή φόρμας
ονομ. πληθ. αρσ. γεν. μτχ. ενεστ.
|
κοιμ
|
α΄ πληθ. οριστ. ενεστ.
|
κοιμ
|
απαρ. ενεστ.
|
κοιμ
|
γ΄ εν. ευκτ. ενεστ.
|
κοιμ
|
β΄ εν. προστ. ενεστ.
|
κοιμ
|
7. Να αντιστοιχίσετε τους τύπους με τη γραμματική τους αναγνώριση
1. ἀγαπῶμεν
2. ἀπαντῷεν
3. γελᾶν
4. ἐξαπατᾶται
5. ἐρωτῶν
6. συναντάτω
7. ὁρᾶσθαι
στ. α΄ πληθ. οριστ. ή υποτ. ενεστ. ε.φ.
β. απαρ. ενεστ. ε.φ.
γ. γ΄ εν. προστ. ενεστ. ε.φ.
δ. γ΄ πληθ. ευκτ. ενεστ. ε.φ.
ε. απαρ. ενεστ. μ.φ.
ζ. γ΄ εν.οριστ. ή υποτ. ενεστ. μ.φ.
α. ονομ. εν. αρσ. γεν. μτχ. ενεστ. ε.φ.
8. Άσκηση συμπλήρωσης στα ρήματα σε -άομαι -ῶμαι
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
ἁμιλλᾶται
|
ἁμιλλ
|
ἁμιλλ
|
ἁμιλλ
|
βληχᾷ
|
βληχ
|
βληχ
|
βληχ
|
βρυχώμεθα
|
βρυχ
|
βρυχ
| |
ἐγγυᾶσθε
|
ἐγγυ
|
ἐγγυ
|
ἐγγυ
|
ἡττῶνται
|
ἡττ
|
ἡττ
|
ἡττ
|
ἐρωτῶμαι
|
ἐρωτ
|
ἐρωτ
| |
θεῶνται
|
θε
|
θε
|
θε
|
ἱερᾶσθε
|
ἱερ
|
ἱερ
|
ἱερ
|
9. ἀποστερῶ, ταλαιπωρῶ: Να γράψετε τους τύπους ενεστώτα των ρημάτων
ἀποστερῶ
|
ταλαιπωρῶ
| |
β΄ εν. υποτ. ε.φ.
|
ἀποστερ
|
ταλαιπωρ
|
γ΄ εν. ευκτ. ε.φ
|
ἀποστερ
|
ταλαιπωρ
|
γ' πληθ. ευκτ. μ.φ.
|
ἀποστερ
|
ταλαιπωρ
|
γ΄ εν. προστ. ε.φ.
|
ἀποστερ
|
ταλαιπωρ
|
β΄ πληθ. προστ. μ.φ.
|
ἀποστερ
|
ταλαιπωρ
|
απαρ. ε.φ.
|
ἀποστερ
|
ταλαιπωρ
|
γεν. εν. αρσ. μτχ. ε.φ.
|
ἀποστερ
|
ταλαιπωρ
|
10. Να αντιστοιχίσετε τους τύπους με τη γραμματική τους αναγνώριση
1. ἡγῆται
2. ἀρκοῖ
3. βοηθῶμεν
4. πολεμεῖτε
5. ἐπιχειρεῖν
6. φρονοῖμεν
7. ἀπολογῶνται
γ. β΄ πληθ. οριστ./προστ. ενεστ. ε.φ.
α. γ΄ εν. ευκτ. ενεστ. ε.φ.
δ. α΄ πληθ. ευκτ. ενεστ. ε.φ.
στ. γ΄ εν. υποτ. ενεστ. μ.φ.
ζ. α΄ πληθ. υποτ. ενεστ. ε.φ.
β. απαρ. ενεστ. ε.φ.
ε. γ΄ πληθ. υποτ. ενεστ. μ.φ.
11. Να συμπληρώσετε τα πρόσωπα του ρ. ἐλευθερόω, ἐλευθερῶ που ζητούνται
β΄ εν. οριστ. ενεστ. μ.φ.
|
ἐλευθερ
|
β΄ εν. ευκτ. ενεστ. ε.φ.
|
ἐλευθερ
|
β΄ εν. υποτ. ενεστ. μ.φ.
|
ἐλευθερ
|
β΄ πληθ. οριστ. ενεστ. μ.φ
|
ἐλευθερ
|
γ΄ πληθ. παρατ. ε.φ.
|
ἠλευθέρ
|
γ΄ εν. προστ. ενεστ. ε.φ.
|
ἐλευθερ
|
α΄ πληθ. ευκτ. ενεστ. μ.φ.
|
ἐλευθερ
|
γ΄ πληθ. προστ. ενεστ. μ.φ.
|
ἐλευθερ
|
12. Να συμπληρώσετε τις καταλήξεις των ρημάτων στις παρακάτω φράσεις:
α. Σφόδρα γε βούλεται τοὺς Ἕλληνας ἐλευθέρους εἶναι καὶ αὐτονόμους, ὡς δηλ (γ΄ εν. οριστ. ενεστ. ε.φ.) τὰ ἔργα αὐτοῦ.
|
β. Οὐ συγγνώμης τυχεῖν ἀξι (ονομ. εν. αρσ. μτχ. ε.φ.) ταῦτα διῆλθον
|
γ. Συμβήσεται δ’ ἅμα καὶ τὰ πρότερον εἰρημένα ἐπιβεβαι (απαρ. ενεστ. μ.φ.) καὶ φανερώτερα εἶναι οὕτως ἔχοντα.
|
δ. Ὁ δὲ ἄξιος ὢν μεγάλων ἀξι (ευκτ. ενεστ. ε.φ.) ἂν μικρῶν ἑαυτόν.
|
ε. Μετἀ τύχης ἀγαθῆς ἐλευθερ (β΄πληθ. προστ. ενεστ. ε.φ.) τοὺς Ἕλληνας.
|
13. Να αντιστοιχίσετε τους τύπους με τη γραμματική τους αναγνώριση
ζημιοῦ
δηλοῦται
στεφανῶτε
βεβαιοῖ
μισθοῦσθαι
απαρ. ενεστ. μ.φ.
γ΄ εν. οριστ. ενεστ. μ.φ
β΄ πληθ. υποτ. ενεστ. ε.φ.
β΄ εν. προστ. ενεστ. μ.φ.
γ΄ εν. ευκτ. ενεστ. ε.φ.
14. Να αντιστοιχίσετε τους τύπους των συνηρημένων ρημάτων της Α΄ στήλης με τη γραμματική αναγνώρισή τους στη Β΄ στήλη:
κατασπᾶν
εὐφήμει
δεῖ
ἐᾷ
ἐξομοιοῦται
ἐπιμελεῖσθαι
γ΄ εν. οριστ. ενεστ. ε.φ.
γ΄ εν. οριστ. ενεστ. μ.φ.
απαρ. ενεστ. μ.φ.
γ΄ εν. οριστ. ενεστ. ε.φ.
β΄ εν. προστ. ενεστ. ε.φ.
απαρ. ενεστ. ε.φ.
15. Να γράψετε τους τύπους αορίστου β΄ των ρημάτων λαμβάνω και εὑρίσκομαι
λαμβάνω
|
εὑρίσκομαι
| |
γ΄ εν. υποτ.
|
λάβ
|
εὕρ
|
β΄ πληθ. ευκτ.
|
λάβ
|
εὕρ
|
β΄ εν. προστ.
|
λαβ
|
εὑρ
|
γ΄ πληθ. προστ.
|
λαβ
|
εὑρ
|
απαρέμφατο
|
λαβ
|
εὑρ
|
ονομ. εν. αρσ. μτχ.
|
λαβ
|
εὑρό
|
16. Στις ακόλουθες προτάσεις να συμπληρώσετε τους τύπους αορίστου β΄ και τις πτώσεις των ουσιαστικών που ζητούνται
α. Πολλοὶ δὲ διὰ ταῦτα χάριτός τε ἠξιώθησαν καὶ τιμῶν καλλίστων (γ΄ πληθ. οριστ. ε.φ. ρ.τυγχάνω) καὶ τοῖς ἑαυτῶν (δοτ. πληθ. ουσ. παῖς) καλλίους ἀφορμάς εἰς τὸν βίον (γ΄ πληθ. οριστ. ε.φ. ρ. καταλείπω.).
|
β. Αἵ τε (ονομ. πληθ. ουσ. γυνή) αὐτοῖς τολμηρῶς (γ΄ πληθ. οριστ. μ.φ. ρ. ξυνεπιλαμβάνομαι = υποστηρίζω) βάλλουσαι ἀπό τῶν οἰκιῶν τῷ κεράμῳ.
|
γ. Φημὶ χρῆναι τοὺς μὲν γονέας τοὺς ἡμετέρους αὐτῶν καὶ τοὺς (αιτ. πληθ. ουσ. παῖς) καὶ τὰς (αιτ. πληθ. ουσ. γυνή) καὶ τὸν ὄχλον τὸν ἄλλον ἐκ τῆς πόλεως (απαρ. ε.φ.ρ. ἀπέρχομαι).
|
17. Άσκηση στον αόριστο εν. φ. υγρολήκτων, καθαίρω
τύπος
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
α' εν.
|
ἐκάθ
|
καθ
|
καθ
|
-
|
γ' εν.
|
ἐκάθ
|
καθ
|
καθ
|
καθηρ
|
α' πληθ.
|
ἐκαθ
|
καθ
|
καθ
|
-
|
γ' πληθ.
|
ἐκάθ
|
καθ
|
καθ
|
καθ
|
18. Άσκηση στον αόριστο μέσης φ. υγρολήκτων, καθαίρομαι
τύπος
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
α' εν.
|
ἐκαθ
|
καθ
|
καθ
|
-
|
γ' εν.
|
ἐκαθ
|
καθ
|
καθ
|
καθ
|
α' πληθ.
|
ἐκαθ
|
καθ
|
καθ
|
-
|
γ' πληθ.
|
ἐκαθ
|
καθ
|
καθ
|
καθ
|
απαρέμφατο
|
καθ
|
μετοχή
|
καθ, καθ, καθ
|
19. Να μεταφερθούν οι τύποι των ρημάτων στον άλλο αριθμό
ρήμα
|
άλλος αριθμός
|
ρήμα
|
άλλος αριθμός
|
ἔφηνας
|
ἐφήνα
|
ἀγγελεῖ
|
ἀγγελ
|
κρῖνον
|
κρίν
|
στείλητε
|
στείλ
|
ἀμύναιμι
|
ἀμύναι
|
αἰσχυνεῖτε
|
αἰσχυν
|
ἀποκρίνου
|
ἀποκρίν
|
ἆρον
|
ἄρ
|
ἐφθείρου
|
ἐφθείρ
|
ὀδύρεται
|
ὀδύρ
|
20. Να κλίνετε το ρ. πέμπω στους χρόνους και στις εγκλίσεις που ζητούνται
παθητικός μέλλοντας α'
παθητικός αόριστος α'
| |||
οριστική
|
ευκτική
|
υποτακτική
|
προστακτική
|
πεμφθ
|
πεμθ
|
πεμφθ
|
----
|
πεμφθ
|
πεμφθ
|
πεμφθ
|
πέμφθ
|
πεμφθ
|
πεμφθ
|
πεμφθ
|
πεμμφθ
|
πεμφθ
|
πεμφθ
|
πεμφθ
|
----
|
πεμφθ
|
πεμφθ
|
πεμφθ
|
πέμφθ
|
πεμφθ
|
πεμφθ
|
πεμφθ
|
πεμφθ
|
21. Να μεταφέρετε τους παρακάτω ρηματικούς τύπους στο ίδιο πρόσωπο παθητικού μέλλοντα και αορίστου διατηρώντας σταθερή την
ρηματικός τύπος
|
παθητικός μέλλοντας α'
|
παθητικός αόριστος α΄
|
κινδυνεύεται
|
κινδυνευ
|
ἐκινδυ
|
παύοιντο
|
παυ
|
παυ
|
βουλεύσοιο
|
βουλευ
|
βουλευ
|
πράττεσθαι
|
πρα
|
πρα
|
ψευσάμενος
|
ψευμενος
|
ψευ
|
ἱδρύεσθε
|
ἱδρυ
|
ἱδρύ
|
22. Να βρείτε την έγκλιση στην οποία βρίσκονται οι ρηματικοί τύποι
1. παιδευθήσονται
οριστική
ευκτική
μέλλοντας
αόριστος
2. ἱδρυθείης
υποτακτική
ευκτική
μέλλοντας
αόριστος
3. κηρύχθητι
προστακτική
υποτακτική
μέλλοντας
αόριστος
4. πεισθῇ
οριστική
υποτακτική
μέλλοντας
αόριστος
23. Να σχηματίσετε ολοκληρωμένες προτάσεις με τις λέξεις που σας δίνονται, αφού τις τοποθετήσετε στον σωστό τύπο
Λέξεις
|
Οἱ Πέρσαι, ὑπό, οἱ βασιλεῖς, ἄρχονται.
|
Πρόταση
| |
Λέξεις
|
ἐτιμωρήθη, ὑπό, οἱ πολέμιοι, οὗτος, δικαίως.
|
Πρόταση
| |
Λέξεις
|
οἱ παίδες, ὑπό, ὁ παιδοτρίβης, διδάσκονται.
|
Πρόταση
|
24. Να συμπληρώσετε τα κενά γράφοντας στην κατάλληλη πτώση το ουσιαστικό που σας δίνεται σε παρένθεση.
α. Αἱ ὑδρίαι παρά (οἱ ταμίαι) ἐφυλάττοντο.
|
β. Ὁ νεανίας ὑπό (Μενέξενος) συλληφθήσεται.
|
γ. Αἱ εὐεργεσίαι ὑπό (πάντες ἄνθρωποι) καί πάλαι καί νῦν πανταχοῦ καί λέγονται καί μνημονεύονται.
|
δ. Ἐπείσθητε ὑπό (οἱ λόγοι) τοῦ κατηγόρου.
|
ε. Ἄν ὑπό (ἡ γυνή) ἐξαπατηθῆτε, οὐ μόνον ἔμ’ ἀδικήσετε ἀλλά καί ὑμᾶς αὐτούς.
|
στ. Ἡμῶν ἡ πόλις τό μέν παλαιόν ὑπό (οἱ τύραννοι) κατεδουλώθη, τό δέ ὕστερον ὑπό (οἱ τριάκοντα).
|
25. Να αναγνωριστεί το είδος του μορίου ἂν
1. ἐν ᾗ ἂν αἱ γενόμεναι δίκαι μηδὲν ἰσχύωσιν
1. υποθετικό
2. αοριστολογικό
3. δυνητικό
2. πολλὰ γὰρ ἄν τις ἔχοι
1. υποθετικό
2. αοριστολογικό
3. δυνητικό
26. Να αναγνωριστεί το είδος του μορίου ἂν
1. α. Ἠρώτησε ποῦ ἄν ἴδοι Πρόξενον.
1. υποθετικό
2. αοριστολογικό
3. δυνητικό
2. β. Τὰς ἀρετὰς ἐπιτηδεύομεν (= καλλιεργούμε), ὅπως ἂνμετὰ πλείστων ἀγαθῶν τὸν βίον διάγωμεν
1. υποθετικό
2. αοριστολογικό
3. δυνητικό
3. γ. Οὓς ἂν ἔλοισθε (= εκλέξετε) ἄρχοντας, τούτοις πεισόμεθα (= θα υπακούσουμε)
1. υποθετικό
2. αοριστολογικό
3. δυνητικό
4. δ. Κῦρος νομίζεται, εἰ μὴ ἀπέθανεν, ἄριστος ἂνγενέσθαι ἄρχων.
1. υποθετικό
2. αοριστολογικό
3. δυνητικό
5. ε. Ἄν πέμψητέ με, οἴομαι ἄν ἐλθεῖν καί τριήρεις ἔχων καί πλοῖα.
1. υποθετικό
2. αοριστολογικό
3. δυνητικό
6. ε. Ἄν πέμψητέ με, οἴομαι ἄν ἐλθεῖν καί τριήρεις ἔχων καί πλοῖα.
1. υποθετικό
2. αοριστολογικό
3. δυνητικό
7. στ. Οὕς ἄν γνῶσι ἀδικοῦντας, τιμωροῦνται
1. υποθετικό
2. αοριστολογικό
3. δυνητικό
27. Να εντοπίσετε στις ακόλουθες περιόδους τις λέξεις που εισάγουν δευτερεύουσες προτάσεις
Αρχή φόρμας
α. Και κατηγοροῦσι μὲν αὐτὸν ὡς πολλὰς ἀρχὰς ἦρξεν, ἀποδεῖξαι δὲ οὐδεὶς δύναται ὡς οὐ καλῶς ἦρξεν.
β. Οὐκ ἔχω ὅ,τι ἀποκρίνωμαι.
γ. Ὀκνῶ μή μάταιος ἡμῖν ἡ στρατεία γένηται.
δ. Ἐπειδὴ δὲ τοῦτ’ οὐχ ὄντως ἔχει, φυλάττεσθαί φημι δεῖν.
ε. Τὰς ἀρετὰς ἐπιτηδεύομεν οὐχ ἵνα τῶν ἄλλων ἔλαττον ἔχωμεν, ἀλλ’ ὅπως ἄν μετὰ πλείστων ἀγαθῶν τὸν βίον διάγωμεν.
στ. Πρὸς τὸν ἀδελφὸν δ’ οὕτως ἐνειμάμην, ὥστε ἐκεῖνον πλέον ὁμολογεῖν ἔχειν τῶν πατρῴων.
ζ. Εἰ οὖν ἐγὼ μὴ γιγνώσκω μήτε τὰ ὅσια μήτε τὰ δίκαια, ὑμεῖς διδάξατέ με.
η. Εἰκός (ενν. ἐστί) ὑμᾶς μήπω τοὺς τῶν κατηγόρων λόγους ἡγεῖσθαι πιστούς, πρὶν ἂν καὶ ἡμεῖς εἴπωμεν.
θ. Εἶδεν ἐκεῖνος Σάμον φρουρουμένην ὑπὸ Κυπροθέμιδος, ὃν κατέστησε Τιγράνης.
ι. Φήσουσι γὰρ δή με σοφὸν εἶναι, εἰ καὶ μὴ εἰμί.
β. Οὐκ ἔχω ὅ,τι ἀποκρίνωμαι.
γ. Ὀκνῶ μή μάταιος ἡμῖν ἡ στρατεία γένηται.
δ. Ἐπειδὴ δὲ τοῦτ’ οὐχ ὄντως ἔχει, φυλάττεσθαί φημι δεῖν.
ε. Τὰς ἀρετὰς ἐπιτηδεύομεν οὐχ ἵνα τῶν ἄλλων ἔλαττον ἔχωμεν, ἀλλ’ ὅπως ἄν μετὰ πλείστων ἀγαθῶν τὸν βίον διάγωμεν.
στ. Πρὸς τὸν ἀδελφὸν δ’ οὕτως ἐνειμάμην, ὥστε ἐκεῖνον πλέον ὁμολογεῖν ἔχειν τῶν πατρῴων.
ζ. Εἰ οὖν ἐγὼ μὴ γιγνώσκω μήτε τὰ ὅσια μήτε τὰ δίκαια, ὑμεῖς διδάξατέ με.
η. Εἰκός (ενν. ἐστί) ὑμᾶς μήπω τοὺς τῶν κατηγόρων λόγους ἡγεῖσθαι πιστούς, πρὶν ἂν καὶ ἡμεῖς εἴπωμεν.
θ. Εἶδεν ἐκεῖνος Σάμον φρουρουμένην ὑπὸ Κυπροθέμιδος, ὃν κατέστησε Τιγράνης.
ι. Φήσουσι γὰρ δή με σοφὸν εἶναι, εἰ καὶ μὴ εἰμί.
Τέλος φόρμας
28. Να αναγνωρίσετε τις δευτερεύουσες προτάσεις
- α. Ὅτε ἡ ναυμαχία ἐγένετο, ἔτυχεν ἐν Ἀβύδῳ ὤν.
- β. Ἔπεμψε στρατιώτας, ὅπως βοηθήσειαν τῇ πόλει.
- γ. Μηχαναὶ πολλαί εἰσιν, ὥστε διαφεύγειν τὸν θάνατον.
- δ. Μενέλαον εἶχε τρόμος μὴ τι πάθοιεν οἱ Ἀργεῖοι.
- ε. Οὐ με πείσεις, οὐδ’ ἐάν πείσῃς
- στ. Ἡρακλῆς ἠπόρει ποίαν ὁδὸν τράποιτο.
29. Να βρείτε τις κύριες και δευτερεύουσες προτάσεις:
α. Οἱ μὲν ἄλλοι πάντες ὅσοι φεύγουσιν ἀδίκως, ἤ δέονται τῶν πολιτῶν ὅπως ἐπανέλθωσιν, ἤ διαμαρτόντες τούτου λοιδοροῦσι τὰς ἑαυτῶν πατρίδας, ὡς φαύλως αὐτοῖς προσφερομένας∙
-Οἱ μὲν ἄλλοι πάντες ἤ δέονται τῶν πολιτῶν
-ὅσοι φεύγουσιν ἀδίκως
-ὅπως ἐπανέλθωσιν,
-ἤ διαμαρτόντες τούτου λοιδοροῦσι τὰς ἑαυτῶν πατρίδας, ὡς φαύλως αὐτοῖς προσφερομένας
κύρια
δευτερεύουσα
κύρια
δευτερεύουσα
β. ἐγὼ δὲ ἐπείπερ ἅπαξ ἀναξίως ὧν ἐπολιτευσάμην ἠτύχησα, καὶ κατηγορῶν ἄλλων αὐτὸς ἑάλων, ἄχθομαι μὲν, ὥσπερ εἰκός ἐστιν, ἀγανακτῶ δὲ οὐδέν.
-ἐγὼ δὲ ἄχθομαι μὲν
-ἐπείπερ ἅπαξ ἀναξίως ἠτύχησα
-ὧν ἐπολιτευσάμην
-καὶ (ἐπείπερ) κατηγορῶν ἄλλων αὐτὸς ἑάλων
-ὥσπερ εἰκός ἐστιν,
-ἀγανακτῶ δὲ οὐδέν.
δευτερεύουσα
κύρια
δευτερεύουσα
δευτερεύουσα
κύρια
δευτερεύουσα
ἐπείπερ ἅπαξ ἀναξίως ἠτύχησα
1. αιτιολογική
2. τελική
3. συμπερασματική
4. εναντιωματική - παραχωρητική
γ. Οὐ γὰρ οὕτως ἔγωγε ἠλίθιός εἰμι ὥστε, ἐξ ἧς πόλεως Θεμιστοκλῆς ὁ τὴν Ἑλλάδα ἐλευθερώσας ἐξηλάθη, καὶ ὅπου Μιλτιάδης, ὅτι μικρὸν ὤφειλε τῷ δημοσίῳ, γέρων ὤν ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ ἀπέθανε, ταύτῃ τῇ πόλει Αἰσχίνην τὸν Ἀτρομήτου φεύγοντα ἀγανακτεῖν οἴεσθαι δεῖν, εἴ τι τῶν εἰωθότων Ἀθήνησιν ἔπαθεν.
-Οὐ γὰρ οὕτως ἔγωγε ἠλίθιός εἰμι
-ὥστε ταύτῃ τῇ πόλει Αἰσχίνην τὸν Ἀτρομήτου φεύγοντα ἀγανακτεῖν οἴεσθαι δεῖν,
-ἐξ ἧς πόλεως Θεμιστοκλῆς ὁ τὴν Ἑλλάδα ἐλευθερώσας ἐξηλάθη,
-ὅπου Μιλτιάδης, γέρων ὤν ἐν τῷ
δεσμωτηρίῳ ἀπέθανε,
-ὅτι μικρὸν ὤφειλε τῷ δημοσίῳ,
-εἴ τι τῶν εἰωθότων Ἀθήνησιν ἔπαθεν.
δευτερεύουσα
δευτερεύουσα
κύρια
δευτερεύουσα
δευτερεύουσα
δευτερεύουσα
ὥστε ταύτῃ τῇ πόλει Αἰσχίνην τὸν Ἀτρομήτου φεύγοντα ἀγανακτεῖν οἴεσθαι δεῖν,
1. αιτιολογική
2. τελική
3. συμπερασματική
4. εναντιωματική - παραχωρητική
ὅτι μικρὸν ὤφειλε τῷ δημοσίῳ,
1. αιτιολογική
2. τελική
3. συμπερασματική
4. εναντιωματική - παραχωρητική
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου