Αἱρέσεις καί σχίσματα ἐν τῷ Χριστιανισμῷ

ἐπιμελεία τοῦ

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ

-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

-μεταπτυχιακοῦ ἐφηρμοσμένης παιδαγωγικῆς

πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

ΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΑΙ ΣΥΝΟΔΟΙ

Οἰκουμενικαὶ σύνοδοι ὀνομάζονται αἱ σύνοδοι ἐκεῖναι, αἱ ὁποῖαι ἀντεπροσώπευον τὴν ὅλην ᾽Εκκλησίαν, ἡ ὁποία ἦτο διεσπαρμένη εἰς τὴν τότε γνωστὴν οἰκουμένην. Αἱ σύνοδοι αὗται ἐκαλοῦντο ὁσάκις παρουσιάζοντο εἰς τὴν ᾽Εκκλησίαν πρὸς λύσιν αἱρέσεις ἤ διάφορα ζητήματα καὶ τὰ ὁποῖα δὲν ἠμποροῦσαν τὰ λύσουν τοπικαὶ ἤ ἐπαρχιακαὶ σύνοδοι.

Τὰς Οἰκουμενικὰς συνόδους ἐκάλουν τῇ ὑποδείξει τῆς ᾽Εκκλησίας οἱ αὐτοκράτορες, οἱ ὁποῖοι πρὸς τήρησιν τῆς τάξεως παρευρίσκοντο μόνοι των ἢ ἔστελλον ἀντιπροσώπους των.

Πρόεδροι τῶν Οἰκουμενικῶν συνόδων ἐξελέγοντο οἱ ἑπισημότεροι ἐπίσκοποι.

Αἱ Οἱκουμενικαὶ σύνοδοι ἦσαν ἡ ἀνωτάτη ἐξουσία τῆς ᾽Εκκλησίας καὶ αἱ δογματικαί των ἀποφάσεις ἐθεωροῦντο ἀλάνθαστοι, δι’ αὐτὸ δὲ ἦσαν ὑποχρεωτικαὶ δι’ ὅλους τοὺς χριστιανούς.

Αἱ ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν συνόδων, ἄν ἀνεφὲροντο εἰς τὴν πίστιν, ἔπρεπε νὰ λαμβάνωνται ὁμοφώνως. ᾽Εκεῖνοι, ποὺ εἶχον ἀντίθετον γνώμην, ἐκηρύσσοντο ὡς αἰρετικοὶ καὶ ἀπεκλείοντο (ἀφωρίζοντο) ἀπὸ τὴν ᾽Εκκλησίαν. ῍Αν ὅμως αἱ ἀποφάσεις ἀνεφὲροντο εἰς τὴν διοίκησιν, εἰς τὴν λατρείαν καὶ τὴν τάξιν τῆς ᾽Εκκλησίας, τότε ἐλαμβάνοντο κατὰ πλειοψηφίαν.

Αἱ ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν συνόδων, ἂν ἀνεφέροντο εἰς τὴν πίστιν, ἐλέγοντο δόγματα, σύμβολα, ὅροι. ῍Αν ἀνεφέροντο εἰς τὴν διοίκησιν, λατρείαν καὶ τάξιν, τότε ἐλέγοντο κανόνες . Τὰς ἀποφάσεις τῶν οἰκουμενικῶν συνόδων ἐπεκύρωνον οἱ αὐτοκράτορες καὶ ἦσαν τότε νόμοι τοῦ κράτους. 

Αἱ Οἰκουμενικαὶ σύνοδοι εἶναι ἑπτὰ καὶ ἔγιναν ὄλαι, ὅταν ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἦτο μία δι’ ὅλους τοὺς χριστιανούς

῾Η αἵρεσις τοῦ Εὐτυχοῦς καὶ ἡ τετάρτη Οἰκουμενικὴ Σύνοδος 

᾽Αντίθετον διδασκαλίαν πρὸς τὸν Νεστόριον εἶχεν ὁ Εὐτυχής. Οὗτος ἐδίδασκεν, ὅτι ὁ Χριστὸς εἶχε μόνον μίαν φύσιν, τὴν θείαν, διότι ἡ ἀνθρωπίνη φύσις ἀπερροφὴθη ὑπὸ τῆς θείας.

῞Ωστε ὁ Χριστὸς ἦτο πραγματικὰ μόνον Θεὸς καὶ φαινομενικὰ ἄνθρωπος. Οἱ ὀπαδοὶ τοῦ Εὐτυχοῦς ὠνομάσθησαν μονοφυσῖται.

Τὴν αἵρεσιν τοῦ Εὐτυχοῦς καὶ τῶν ὁπαδῶν του μονοφυσιτῶν κατεδίκασεν ἡ τετάρτη Οἰκουμενικὴ σύνοδος, ἡ ὁποία ἔγινε τὸ 451 εἰς τὴν Χαλκηδόνα ἐπὶ τοῦ αὐτοκράτορος Μαρκιανοῦ καὶ τῆς Πουλχερίας. ῾Η σύνοδος διεκήρυξεν, ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι τέλειος ἄνθρωπος.

ΑΙΡΕΣΕΙΣ by ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ

*** Το κείμενον εκτός scribd είναι του Τέλη Πεκλάρη, ενώ το κείμενο εντός scribd είναι ερανισμένον εκ του διαδικτύου