17 Μαΐου - Διεθνής Ημέρα κατά της Ομοφυλοφοβίας
(3 εισηγήσεις για το θέμα)
επιμελεία τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
-πτυχιούχου κλασσικῆς φιλολογίας
πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
Με πρωτοβουλία της Σύμπραξης Κατά της Ομοφυλοφοβίας, την 26η Ιούνη 1997, διεθνή ημέρα της ομοφυλοφιλίας, διοργανώθηκε στο κτίριο ΕΔΟΘ (Π. Κορομηλά 51) συζήτηση με θέμα «Η αμφιφυλοφιλία και ομοφυλοφιλία με τα μάτια των πολιτικών νεολαιών». Η νεολαία ΠΟΛ.ΑΝ. και η Κ.Ν.Ε. δεν συμμετείχαν, παρ' ότι προσεκλήθησαν. Οι εισηγήσεις των πολιτικών νεολαιών δημοσιεύθηκαν σε συνέχειες στη Βιταμίνη Ο.
Εισήγηση Ο.Ν.ΝΕ.Δ.
Kατερίvα Διάφα
Καλησπέρα σας
Ονομάζομαι Κατερίνα Διάφα και εκπροσωπώ την ΟΝΝΕΔ. Χαίρομαι που η Σύμπραξη Κατά της Ομοφυλοφοβίας μάς έδωσε την ευκαιρία να ανταλλάξουμε απόψεις συζητώντας ένα θέμα, την ομοφυλοφιλία, που ταλανίζει χιλιάδες ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, αλλά και στην Ελλάδα.
Με αφορμή λοιπόν τη σημερινή αυτή συνεύρεση θα ήθελα να ξεκινήσω με μια κοινή διαπίστωση. Η ομοφυλοφιλία αποτελεί σήμερα για τους περισσότερους ένα θέμα ταμπού, ένα θέμα που συνήθως δε συζητιέται δημόσια. Η κατάσταση αυτή πρέπει να αλλάξει. Οι ομοφυλόφιλοι είναι άνθρωποι οι οποίοι έχουν ίσως διαφορετικές ερωτικές συνήθειες σε σχέση με όλους εμάς, πρέπει όμως να τύχουν σεβασμού και ίσης αντιμετώπισης με όλες τις άλλες κοινωνικές ομάδες.
Η ιδεολογία της ΟΝΝΕΔ βασίζεται στο φιλελευθερισμό, στο κέντρο του οποίου βρίσκεται ο άνθρωπος. Ο σεβασμός των ατομικών δικαιωμάτων και κατά συνέπεια ο σεβασμός των δικαιωμάτων των ομάδων που παρουσιάζουν κάποιες ιδιαιτερότητες αποτελεί για μας απαραβίαστη αρχή και πιστεύω τα σύνολα φτιάχνονται από μονάδες και ο σεβασμός της κάθε μονάδας ξεχωριστά σημαίνει σεβασμό της ομάδας και των διαφορετικών ίσως προτιμήσεών της.
Το ελληνικό κράτος έχει επιδείξει στο παρελθόν και το παρόν μια αποσπασματική πολιτική απέναντι στους ομοφυλόφιλους. Το αίτημα των ομοφυλοφιλικών οργανώσεων για νομικά και κοινωνικά ίσα δικαιώματα πρέπει όχι μόνο να κατοχυρωθεί νομοθετικά, κάτι που τυπικά υπάρχει σήμερα, αλλά και να εφαρμοστεί και στην πράξη. Το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου του 1994 που ζητάει μη αποκλεισμό των ατόμων αυτών από την εργασία κι άλλες δραστηριότητες μας βρίσκει απολύτως σύμφωνους.
Πρέπει όλοι να κοιτάμε μπροστά. Να προσπαθούμε μέσα στη γενικότερη κρίση αρχών και αξιών να συμβάλλουμε στο καλύτερο και να μη ξεχνάμε ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν τα ίδια δικαιώματα και επομένως πρέπει να μαχόμαστε για το δικαίωμα του ατόμου στη διαφορετικότητα.
Αυτή η διαφορετικότητα δε θα πρέπει βέβαια να προσβάλλει το γενικότερο θρησκευτικό αίσθημα και τις αρχές κανενός. Όπως οι ομοφυλόφιλοι ζητούν τη δική μας κατανόηση και ανοχή απέναντι στις θέσεις τους, έτσι κι η Εκκλησία και οι πιστοί της, οι οποίοι δεν μπορούν να δεχθούν τον ομοφυλοφιλικό γάμο για παράδειγμα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να εκφράσουν αυτή τη διαφορετική άποψή τους.
Η ΟΝΝΕΔ καλεί όλες τις δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας, με πρώτους τους νέους να συστρατευθούν στο αγώνα για το δικαίωμα στη ζωή και στο σεβασμό του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά. Παρ' όλα αυτά όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ΟΝΝΕΔ δεν κυβερνά, παρεμβαίνει και πιέζει μόνο στα διάφορα προγράμματα. Η ευθύνη για τους χειρισμούς τους θέματος είναι συλλογική. Το βέβαιο πάντως είναι ότι οι νέοι άνθρωποι αγωνιούν για την προστασία και το σεβασμό των ατομικών δικαιωμάτων και θα αγωνιστούν ώστε το δικαίωμα για ίσες ευκαιρίες να γίνει πραγματικότητα.
Τέλος, και με την ευκαιρία αυτής της συνάντησης, θα ήθελα να σας θυμίσω ότι η νεολαία μπορεί να προηγείται της κοινωνίας, καταθέτοντας προτάσεις για τη
συγκρότηση μιας ευρωπαϊκής κουλτούρας που θα υποστηρίζει την ισοτιμία και τον σεβασμό των διαφορών όλων των κοινωνικών ομάδων.
(νεολαίας Συνασπισμού):
Στέφανος Κασαπίδης
Θέλω να ευχαριστήσω τους διοργανωτές της εκδήλωσης. Θα ξεκινήσω με ένα παράπονο για το ότι δεν παρευρίσκεται η Κ.Ν.Ε. Θα κάνω μια διαπίστωση: πέραν ότι η Κ.Ν.Ε. δεν συμμετέχει σε διακομματικές και διανεολαιίστικες συζητήσεις, πιστεύω, ένας επιπλέον λόγος που την έκανε να μην παρευρίσκεται είναι ο συντηρητισμός τον οποίο επιδεικνύει σε τέτοιου είδους ζητήματα, δηλαδή της διαφορετικότητας και της ελευθερίας της έκφρασης. Αυτό το είδαμε και το βιώσαμε για ένα άλλο ζήτημα το οποίο μας απασχολεί αυτές τις μέρες, το θέμα των ναρκωτικών, για τα οποία έχει αναχρονιστικές αντιλήψεις. Το ίδιο πράγμα συμβαίνει, πιστεύω, και με το ζήτημα της ομοφυλοφιλίας .
Από ό,τι γνωρίζω από συζητήσεις με συντρόφους, οι οποίοι παλαιότερα βρίσκονταν σε εκείνον το χώρο, έχουν συμβεί ευτράπελα πράγματα: έχουν διαγραφεί ολόκληρες οργανώσεις επειδή υποστήριξαν ανθρώπους οι οποίοι είχαν εκφράσει την σεξουαλική τους προτίμηση - είχαν πει ότι είναι ομοφυλόφιλοι χωρίς να προσβάλλουν κανέναν με κανέναν τρόπο. Αυτές οι αντιλήψεις φαίνεται ότι δεν άλλαξαν με το πέρασμα του χρόνου.
Μετά από αυτήν την μικρή παρένθεση, η οποία πραγματικά δεν περιέχει κανένα ίχνος εμπάθειας απέναντι στην Κ.Ν.Ε. και το Κ.Κ.Ε. γενικότερα, θα ήθελα να μιλήσω για το κύριο σημερινό μας θέμα.
Χρησιμοποιώντας μια σκληρή έκφραση, θα έλεγα ότι η ομοφυλοφιλία και αμφιφυλοφιλία αποτελεί μια διαφορετική σεξουαλική συμπεριφορά. Πιστεύω, ότι όσοι έχουν αυτή την διαφορετική συμπεριφορά δεν θα πρέπει να γίνονται θύματα αρνητικών διακρίσεων στον χώρο εργασίας τους και στον χώρο που ζουν. Δεν επιτρέπεται κάποιοι, βάσει ενός κακώς νοούμενου ανδρισμού ή μιας κακώς νοούμενης ορθόδοξης σεξουαλικής συμπεριφοράς, να καταπιέζουν και να καταστέλλουν εκείνους οι οποίοι έχουν το σθένος και το θάρρος να εκφράσουν τη διαφορετικότητα τους. Γιατί υπάρχει και αρκετός κόσμος, ο οποίος έχει διαφορετική σεξουαλική συμπεριφορά, όμως δεν τολμά να την εκφράσει, φοβούμενος την κοινωνική κατακραυγή.
Το πιο σημαντικό συμπέρασμα, το οποίο θα πρέπει να προκύψει σήμερα είναι ότι θα πρέπει να σταθούμε απέναντι στην κοινωνία και να ζητήσουμε να σεβαστεί το δικαίωμα στην ομοφυλοφιλία, το δικαίωμα των ανθρώπων να έχουν διαφορετική σεξουαλική συμπεριφορά. Το πρόβλημα έχει γίνει πιο έντονο, επειδή βρισκόμαστε σε μια κοινωνία η οποία κατ' επίφαση είναι ελεύθερη, κατ' επίφαση μόνον σέβεται τους άλλους, όταν αυτοί δεν τσιγκλάνε κάποια ευαίσθητα σημεία της. Ένα τέτοιο ευαίσθητο σημείο της είναι και η σεξουαλική συμπεριφορά. Είναι απαράδεκτο, έναν καθ' όλα λογικό άνθρωπο, ο οποίος συμμετέχει στο κοινωνικό γίγνεσθαι, να τον κρίνει κάποιος αρνητικά και να τον απορρίπτει λόγω της σεξουαλικής του συμπεριφοράς. Είναι απαράδεκτο να γκετοποιούνται οι ομοφυλόφιλοι.
Δυστυχώς για την Ελλάδα πρέπει να επισημάνουμε ότι είναι ανώριμη να δεχτεί την ομοφυλοφιλία και γι' αυτό ο αγώνας που θα πρέπει να γίνει θα είναι πολύ μεγάλος και δύσκολος. Εμείς ως νεολαία Ε.Α.Ν. θα σταθούμε συστηματικά στο πλευρό της Σύμπραξης και όλων των άλλων οργανώσεων, όπως άλλωστε γίνεται από χρόνια από τον χώρο της ανανεωτικής αριστεράς.
Πέραν από τα αιτήματα για ίσα δικαιώματα στην εργασία κλπ τα οποία πρέπει να έχουν οι ομοφυλόφιλοι ως άνθρωποι, υπάρχουν και κάποια άλλα ζητήματα τα οποία πρέπει να συζητήσουμε και να προωθήσουμε. Το δικαίωμα ώστε να υπάρχει ένας «γάμος» μεταξύ ομοφυλοφίλων, υπέρ του οποίου είμαστε ως πολιτική νεολαία και τον οποίο θα ονόμαζα «πολιτικό συμβόλαιο», γιατί η λέξη γάμος ταιριάζει σε θρησκευτικά πρότυπα, τα οποία δεν νομίζω ότι έχουν κάποιο νόημα. Αυτό το κοινωνικό συμβόλαιο συγκατοίκησης ή συμβίωσης δύο ατόμων θα πρέπει να παρέχει όλα τα δικαιώματα που παρέχονται από την πολιτεία σε ένα ετεροφυλοφιλικό ζευγάρι.
Επιπλέον, θα πρέπει να υπάρχει το δικαίωμα υιοθεσίας παιδιών από τέτοια ζευγάρια. Βέβαια, προϋπόθεση αυτού είναι η κατοχύρωση του προηγούμενου αιτήματος. Τέλος, ως προς το όριο ηλικίας πάνω από το οποίο επιτρέπεται η τέλεση ομοφυλοφιλικών πράξεων, θα πρέπει να υπάρξει ίδιο όριο για τις ομοφυλοφιλικές και ετεροφυλοφιλικές πράξεις.
Θέλω να σας ευχαριστήσω για την προσοχή σας και για την πρόσκληση που μας
κάνατε.
Γ. Τσαούσης
Σήμερα 26 του Ιούνη, διεθνή ημέρα της ομοφυλοφιλίας, καλούμαστε όλοι μας να κοιτάξουμε το θέμα της ομοφυλοφιλίας ρεαλιστικά, κατάματα και να κάνουμε τις σχετικές επισημάνσεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις. Φυσικά, ο καθένας από τη δική του θέση, τη δική του ίσως οπτική γωνία, αλλά και σύμφωνα με τις δικές του δυνατότητες.
Οι πολιτικές νεολαίες, ως οι μελλοντικοί πολιτικοί ρυθμιστές, αναμφίβολα μπορούν και πρέπει να συμβάλουν προς την κατεύθυνση αυτή. Είναι αλήθεια ότι η κοινωνία μας, για αρκετές δεκαετίες, αντιμετώπισε με προκαταλήψεις και ταμπού το θέμα της ομοφυλοφιλίας, όπως άλλωστε και μια σειρά από άλλα θέματα. Κυριολεκτώντας, θα μπορούσαμε να πούμε ότι «αρνήθηκε» στους ανθρώπους αυτούς το δικαίωμα στη ζωή την εργασία, τον έρωτα, και γενικά σ' όλες εκείνες τις δραστηριότητες που χαρακτηρίζουν την ίδια την ύπαρξη ενός ανθρώπου.
Έτσι, λοιπόν, κάτω απ' αυτές τις συνθήκες οι πολίτες εμφάνισαν σημεία ομοφυλοφοβίας. Απ' την άλλη μεριά, οι ομοφυλόφιλοι, αναγκαστικά αμυνόμενοι, αυτοοργανώθηκαν, ίσως και αυτοαπομονώθηκαν Αποτέλεσμα; Ο διαχωρισμός ανάμεσα σε ομοφυλόφιλους και αμφιφυλόφιλους ή αλλιώς σε «κανονικούς» και «μη κανονικούς» σεξουαλικά ανθρώπους.
Εμείς, ως Νεολαία ΔΗ.Κ.ΚΙ., είμαστε ενάντια σε κάθε είδους διαχωρισμούς των πολιτών. Γιατί το Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα, ως ένα γνήσιο λαϊκό, προοδευτικό και κοινωνικό κίνημα, πιστεύει ακράδαντα στην ισότητα, την ισονομία και την ισοπολιτεία ανάμεσα σ' όλους τους πολίτες της χώρας μας. Άνδρας ή γυναίκα, αμφιφυλόφιλος ή ομοφυλόφιλος, και παραπέρα, λευκός ή μαύρος, πλούσιος ή φτωχός, όλοι είναι διαφορετικοί, αλλά όλοι είναι ίσοι. Και όλοι, αναμφίβολα, δικαιούνται να ζουν, να εργάζονται, να δραστηριοποιούνται εξίσου χωρίς περιορισμούς, διαχωρισμούς και προκαταλήψεις.
Μπορεί βέβαια σήμερα η κοινωνική πραγματικότητα να μην είναι ίδια μ' αυτή που περιγράψαμε παραπάνω. Κάποια προβλήματα όμως παραμένουν. Και όπως κάθε πρόβλημα, μικρό ή μεγάλο, έτσι κι αυτά δεν μπορούν να λυθούν όσο εμείς θα δείχνουμε στοιχεία αδιαφορίας, ατομικισμού και απομόνωσης. Τέλος, αντί συγκεκριμένων προτάσεων, εμείς θεωρούμε χρέος μας να τονίσουμε τα εξής.
Η ομοφυλοφιλία δεν είναι πρόβλημα, είναι δικαίωμα. Η ομοφυλοφιλία δεν χρειάζεται ειδική αντιμετώπιση. χρειάζεται απλώς σεβασμό, αποδοχή και επικοινωνία. Πάνω σ' αυτούς τους άξονες, η Νεολαία του ΔΗ.Κ.ΚΙ. είναι διατεθειμένη να συμβάλει θετικά, με όλες της τις δυνάμεις.
* Ο ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΕΡΜΗΣ πιστεύει εις τούτο το θέμα ό,τι εδιδάχθη υπό της εκκλησίας της Ορθοδόξου πίστεως και μόνης ορθής, τουτέστιν τα εξής: Στην Παλαιά Διαθήκη γίνεται η εξής αναφορά στην ομοφυλοφιλία: «Καὶ ὃς ἂν κοιμηθῇ μετά ἄρσενος κοίτην γυναικός, βδέλυγμα ἐποίησαν ἀμφότεροι· θανάτῳ θανατούσθωσαν, ἔνοχοί εἰσιν». (Λευιτικό 18:22· 20:13, Ο') Παρόμοια, στην Καινή Διαθήκη η ομοφυλοφιλία χαρακτηρίζεται ως αφύσικη συνήθεια: «Ὁμοίως δὲ καὶ οἱ ἄρσενες ἀφέντες τὴν φυσικὴν χρῆσιν τῆς θηλείας ἐξεκαύθησαν ἐν τῇ ὀρέξει αὐτῶν εἰς ἀλλήλους, ἄρσενες ἐν ἄρσεσι τὴν ἀσχημοσύνην κατεργαζόμενοι καὶ τὴν ἀντιμισθίαν ἣν ἔδει τῆς πλάνης αὐτῶν ἐν ἑαυτοῖς ἀπολαμβάνοντες». (Ρωμαίους 1:27) Μάλιστα όσοι εμμένουν σε αυτή την πορεία «βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι». (1 Κορινθίους 6:9, 10). Οι Εκκλησιαστικοί πατέρες αντιμετώπισαν την αρσενοκοιτία — πολύ πιο σπάνια ασχολήθηκαν με το λεσβιασμό — ως αμαρτία.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου