Οἱ Ἀχαιοὶ καὶ ὁ πολιτισμός των

των

ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ  & ΚΑΛΛΙΡΡΟΗΣ ΕΛΕΟΠΟΥΛΟΥ

Οἱ Ἀχαιοί ἦσαν ἀπὸ τὰ ἀκμαιότερα ἑλληνικά φῦλα, τὰ ὀποῖα κατῆλθον ἀπὸ Βορρᾶ συγχρόνως ἢ ὀλίγον βραδύτερον ἀπὸ τοὺς Ἴωνας. Ἀφοῦ ὑπέταξαν ἢ ἐξεδίωξαν τοὺς παλαιοτέρους κατοίκους τῆς ἑλληνικῆς γῆς, οἱ ὁποῖοι εἰς τὴν ἱστορίαν ὀνομάζονται Πελασγοί ἢ Προέλληνες, ἐγκατεστάθησαν εἰς τὰ μεγαλύτερα κέντρα τοῦ προελληνικοῦ κόσμου καὶ ἵδρυσαν νέα ἰσχυρὰ κράτη, ὅπως τοῦ Ἄργους, τῶν Μυκηνῶν, τῆς Τίρυνθος, τῆς Πύλου, τῆς Σπάρτης καὶ ἄλλα.

 

Αἱ κατὰ ξηρὰν κατακτήσεις τοὺς ἐνεθάρρυναν νὰ ἐπιχειρήσουν καί ὑπερποντίους ἐκστρατείας, διὰ νὰ καταλάβουν μεταλλοφόρα ἐδάφη εἰς τὰς ἀπέναντι ἀκτὰς τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καὶ τας νήσους.

Μια τοιαύτη ἐκστρατεία τῶν Ἀχαιῶν ὑπῆρξεν ἡ γινομένη πρὸς κατάκτησιν τῆς Τρωικῆς πεδιάδος, ἡ ὁποία ἦτο πλουσία εἰς μέταλλα καὶ εὑρίσκετο εἰς ἐπίκαιρον θέσιν διὰ τὴν ναυσιπλοΐαν τῆς Προπωντίδος καὶ τοῦ Εὐξείνου Πόντου.

Ἡ ἐποχή τῶν Ἀχαιῶν ἔχει μεγάλην σημασίαν διὰ τὴν ἱστορίαν τῆς ῾Ελλάδος, διότι αὐτοὶ δὲν ἦσαν μόνον μεγάλοι κατακτηταί. Ἀνέπτυξαν συγχρόνως καὶ θαυμάσιον πολιτισμόν, ὁ ὁποῖος εἶναι γνωστὸς ὑπὸ τὸ ὄνομα Μυκηναϊκὸς πολιτισμός.

Ἀσφαλέστατα τεκμήρια διὰ τὴν ἀνάπτυξιν καὶ διὰ τὴν ἀκμὴν τοῦ πολιτισμοῦ τούτου εἶναι τὰ εὑρήματα τῶν ἀνασκαφών, τὰς ὁποίας ἔκαμαν ξένοι καὶ Ἕλληνες ἀρχαιολόγοι εἰς τὰς θέσεις ἀρχαίων ἀχαϊκῶν πόλεων. Ὁ Γερμανὸς ῾Ερρῖκος Schliemann (1822 - 1890), ἐμπνευσθεὶς ἀπὸ τὸν Ὄμηρον, ἔκαμεν εἰς τὴν Τροίαν ἀνασκαφὰς (1870 κ. ἑ.), αἱ ὁποἵαι ἀπέδειξαν, ὅτι ὑπῆρξε πράγματι ἡ πόλις τοῦ Πριάμου, τὸ Ἴλιον, καὶ ὄτι ἔγινε, ἐκεῖ ἐκστρατεία καὶ ἐγκατάστασις τῶν Ἀχαιῶν. ῾Ο ἴδιος ἔπειτα ἐνήργησεν ἀνασκαφὰς εἰς τὴν θέσιν τῶν ἀρχαίων Μυκηνῶν, ὅπου ἀπεκάλυψε βασιλικούς τάφους (1876) ἐντὸς τῆς ἀκροπόλεως. Οἱ τάφοι αὐτοὶ ἦσαν τὸ σπουδαιότερον εὕρημα, διότι εὑρέθησαν ἀνέπαφοι κατὰ τὴν θρησκευτικήν δὲ πίστιν τῶν λαῶν ἐκείνων, ὁ νεκρὸς καὶ ἐντὸς τοῦ τάφου ἐχρειάζετο ὅσα πράγματα μετεχειρίζετο καὶ τοῦ ἦσαν προσφιλῆ εἰς τήν ζωήν. Εἰς ἔκαστον, λοιπόν, βασιλικὸν τάφον ἐκρύπτοντο μαζὶ μὲ τὸν θαπτόμενον νεκρὸν ὁλόκληροι θησαυροὶ ἀπὸ πολυτιμότατα ἀντικείμενα, ἤτοι ὁπλα, σκεύη, κοσμήματα, διάφορα κομψοτεχνήματα καὶ ἂλλα, τὰ ὁποῖα ἐλέγοντο κτερίσματα. Τὰ ἀντικείμενα αὐτὰ ἐκ χρυσοῦ ἢ ἂλλων πολυτίμων ὑλικῶν φυλάσσονται εἰς ἰδιαιτέραν αἴθουσαν τοῦ Ἀρχαιολογικοῦ Μουσείου Ἀθηνῶν, τὴν Μυκηναϊκήν, καὶ πιστοποιοῦν τὴν δύναμιν καὶ τὸ μεγαλεῖον τῆς πολυχρύσου, κατὰ τὸν Ὅμηρον, πόλεως τῶν Μυκηνῶν.

Λείψανα ἐπίσης τοῦ Μυκηναϊκοῦ πολιτισμοῦ εἶναι ἐρείπια ἀνακτόρων μὲ θαυμασίας διακοσμήσεις , τείχη, τάφοι θολωτοὶ καὶ ἄλλα μεμονωμένα εὑρήματα, προερχόμεα ἀπὸ διαφόρους τόπους τῆς Ἑλλάδος.

Τὰ θαυμάσια αὐτὰ εὑρήματα ἀποδεικνύουν, ὁτι πράγματι οἱ Ἀχαιοὶ βασιλεῖς ἦσαν ἰσχυροὶ καὶ πλούσιοι, ἔζων εἰς πολυτελὲς περιβάλλον καί ἀπελάμβανον ὅσην εὐμάρειαν ἦτο δυνατόν νὰ παρέχη ὁ τότε βίος.