Σὲξ στὴν ἐφηβεία; Περιπέτεια γιὰ δύο!

του

Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλου

 

Ἡ Ἐκκλησία μας, ἀκολουθώντας ἀταλάντευτα τὶς ἐντολὲς τοῦ Χριστοῦ, τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Πατέρων, ἀνέκαθεν, καταδικάζει τὶς σχέσεις τόσο πρὶν ἀπʼ τὸν γάμο ὅσο καὶ τὶς ἐξωσυζυγικές, αὐτὲς δηλαδὴ ποὺ γίνονται κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ γάμου. Ἡ δὲ στάση τῶν ἀνθρώπων σʼ αὐτὴ της τὴ θέση, ἦταν ἀνὰ τοὺς αἰῶνες ἡ ἴδια. Ἄλλοι τὴν ἀποδέχονταν κι ἄλλοι τὴν ἀπέρριπταν. Δὲν εἶναι αὐτὸ σημε ρινὸ φαινόμενο μόνο. Ὅμως τί σημαίνει αὐτὴ ἡ ἀπόρριψη ἀπʼ τοὺς ἐφήβους καὶ τοὺς νέους; Καὶ εἰδικότερα ὅταν αὐτοὶ δὲν εἶναι παντρεμένοι; Ἂς τὸ δοῦμε καλοί μου

φίλοι…

Τί λένε οἱ στατιστικὲς

Κι ἂς ἀρχίσουμε πρῶτα μὲ τοὺς ἀριθμοὺς καὶ κάποιες διαπιστώσεις:

– Στατιστικὲς ποὺ ἔγιναν στὴν Ἀμερικὴ σὲ 22 ἑκατ. Ἐφήβους ἡλικίας 15-19 ἐτῶν δείχνουν ὅτι τὸ 50% αὐτῶν ἔχει δραστηριοποιηθεῖ σεξουαλικὰ μὲ ἀποτέλεσμα:

• Ἀπὸ τὶς ἐνεργεῖς σεξουαλικὰ αὐτὲς ἐφήβους (κορίτσια), 1.000.000 μένουν κάθε χρόνο ἔγκυες καὶ πάνω ἀπὸ 600.000 φθάνουν στὸν τοκετό!

• Τὸ 1/5 τῶν τοκετῶν ἀφοροῦν ἐφήβους!

• Τὸ 1/3 τῶν παιδιῶν ποὺ γεννιοῦνται, εἶναι ἐκτὸς γάμου!

• Τὰ 2/3 τῶν κυήσεων τῶν κοριτσιῶν ἡλικίας κάτω τῶν 20 ἐτῶν εἶναι ἀνεπιθύμητες!

– Χιλιάδες νέες γυναῖκες ζοῦν τὴ ἐμπειρία μίας ἀνεπιθύμητης ἐγκυμοσύνης, μὲ ἀποτέλεσμα τὴν δημιουργία τεραστίων οἰκονομικῶν, κοινωνικῶν, ψυχολογικῶν καὶ ἰατρικῶν προβλημάτων!

– Οἱ κυήσεις στὴν ἐφηβεία τὰ τελευταῖα χρόνια ἔχουν διεθνῶς αὐξηθεῖ!

– Τὰ ἐξειδικευμένα βιβλία ἢ ὀπτικοακουστικὰ μέσα, ποὺ ἀσχολοῦνται μὲ τὴ σεξουαλικὴ διαπαιδαγώγηση καὶ ἐνημέρωση εἶναι ἀνεπαρκῆ ἢ ἐπιεικῶς ἀκατάλληλα!

– Στὴ Σουηδία ὅπου ἀπὸ χρόνια ἔχει καθιερωθεῖ ἡ σεξουαλικὴ ἀγωγὴ στὰ σχολεῖα, τὰ κορίτσια ἐνῶ ἄρχισαν νὰ γνωρίζουν ἀπʼ τὰ 7 τους χρόνια θέματα ἀντισύλληψης, φθάνουν στὰ 14-15 μʼ ἕνα παιδὶ στὴν ἀγκαλιά!

– Στὴν Ἀγγλία κάθε χρόνο γεννιοῦνται 15.000 μωρὰ ἀπὸ μητέρες 15-18 χρονῶν, οἱ περισσότερες τῶν ὁποίων εἶναι σπουδάστριες!

– Στὴ Δανία τὸ 15% τῶν ζευγαριῶν δὲν ἔχουν παντρευτεῖ! Τὸ 1/3 τῶν παιδιῶν γεννιοῦνται ἀπὸ ἄγαμους γονεῖς. Τὸ 1/2 τῶν γάμων καταλήγει σὲ διαζύγιο! Προβλέπεται ὅτι σὲ λίγα χρόνια ἡ οἰκογένεια ἐκεῖ, θὰ ἀποτελεῖται σὲ μεγάλο βαθμὸ ἀπὸ ἕνα μόνο γονιὸ κι ἕνα παιδί!

– Στὴ Βενεζουέλα -γιὰ νὰ ἀναφέρουμε κι ἕνα παράδειγμα ἀπʼ τὶς ἀναπτυσσόμενες χῶρες- τὸ 65% τῶν παιδιῶν γεννιοῦνται ἐκτὸς γάμου ἀπὸ ἀνήλικες, ἀκόμη καὶ 12 ἐτῶν!

– Σὲ ἔρευνα ποὺ ἔγινε στὴν Ε.Ε. σὲ συγκεκριμένο σύνολο σπουδαστριῶν, τὸ 68% ἀπάντησε ὅτι ἔχει ἐρωτικὴ ἐμπειρία, ἐνῶ τὸ 31% αὐτῶν ἦταν ἑπόμενο νὰ ὁμολογήσει ὅτι ἤδη εἶχαν ὑποστεῖ μία ἔκτρωση!

– Στὴν Ἑλλάδα τὸ 35% τῶν ἐκτρώσεων γίνεται σὲ ἔφηβες, ἐνῶ τὸ 50% σὲ κοπέλες μέχρι 21 ἐτῶν!

– Ἀπὸ τὶς γυναῖκες ποὺ φθάνουν στὸν τοκετὸ -γύρω στὶς 120.000 κάθε χρόνο- τὸ 12% εἶναι κάτω τῶν 19 ἐτῶν. Αὐτὸ τὸ ποσοστὸ γίνεται ἀκόμη πιὸ σημαντικό, ἂν σκεφθεῖ κανεὶς ὅτι στὴν πλειοψηφία τους οἱ ἔφηβες μητέρες εἶναι ἀνύπαντρες, τουλάχιστον κατὰ τὴν περίοδο τῆς σύλληψης.

– Ἀναγκαστικά, λοιπόν, ἄλλες παντρεύονται γιὰ νὰ καλύψουν τὴν ἐγκυμοσύνη τους, ἄλλες δίνουν τὸ μωρὸ, ποὺ γεννιέται γιὰ υἱοθεσία κι ἄλλες -οἱ πολὺ λίγες- ἀποφασίζουν νὰ ἀναλάβουν τὴν ἀνατροφὴ τοῦ παιδιοῦ μόνες τους, ἀψηφώντας τὴν κοινωνικὴ κατακραυγή!

Τί διαπιστώνεται, λοιπόν;

Μὲ βάση τὶς στατιστικὲς αὐτές, μποροῦμε νὰ συμπεράνουμε πὼς ἐκεῖνοι (ες), ποὺ συνάπτουν σχέσεις μὲ τὸ ἄλλο φῦλο, ἀργὰ ἢ γρήγορα, ἀντιμετωπίζουν τελικὰ τὰ ἑξῆς προβλήματα:

• Τὴν ἐγκυμοσύνη.

• Τὶς ἀμβλώσεις.

• Τὸν γάμο ἕνεκα τῆς ἐγκυμοσύνης.

• Τὰ ἐξώγαμα παιδιά.

Καὶ φυσικὰ ὅλα αὐτὰ δὲν εἶναι τίποτʼ ἄλλο, παρὰ ἡ κορυφὴ ἑνὸς παγόβουνου προβλημάτων!

Γιατί πέραν ἀπʼ τὴν ἀνεπιθύμητη ἐγκυμοσύνη, πόσα δράματα δὲν κρύβονται ἀπʼ τὶς ἐκτρώσεις, τὶς ἐρωτικὲς ἀπογοητεύσεις, τὰ ψυχολογικὰ προβλήματα (κατάθλιψη, μελαγχολία, νευροψυχικὲς διαταραχές, ἐνοχές, ἀπαισιοδοξία, αἴσθη μα μοναξιᾶς, ἔλεγχοι συνείδησης κ.λπ.), τὰ ἀφροδίσια νοσήματα, τὶς νευρώσεις ἀπʼ τὴν πρώιμη σεξουαλικὴ ἐμπειρία, τὰ σκοτεινὰ κυκλώματα τῶν ἀνθρώπων, ποὺ πολλὲς φορὲς ἀκολουθοῦν τὴ διάλυση ἑνὸς ἐφηβικοῦ ζευγαριοῦ, τὴν ὀπισθοδρόμηση στὰ μαθήματα καὶ τὶς σπουδές, ὡς κι αὐτὸν τὸν καρκίνο τῆς μήτρας, πού προκαλεῖ τὸ ἐφηβικὸ σέξ;

Κι ἐνῶ βλέπει κανεὶς νέους ὅλο σφρῖγος καὶ δύναμη, σὲ λίγο τους παρατηρεῖ νὰ ἔχουν μεταβληθεῖ σὲ ράκη καὶ ἐρείπια, ποὺ ἀγωνίζονται, γιὰ νὰ ἐπιζήσουν! Ἰδιαίτερα στὸ ἐξωτερικὸ εἶναι μεγάλος ὁ ἀριθμὸς τῶν… 20χρονων γέρων καὶ γριῶν!

Κι ἐνῶ πάλι, πολλοὶ ξεκινοῦν μὲ σχέδια καὶ πλάθουν ὄνειρα γιὰ τὴ ζωή, στὸ τέλος δέν κάνουν τίποτα κι ἔτσι μπαίνουν μόνοι τους στὸ περιθώριο τῆς ζωῆς. Δὲν εἶναι φοβερό; Λοιπόν, «ἀνοίγοντας σχέσεις» μὲ τὸ ἄλλο φῦλο κι «ἔτσι γιὰ πλάκα» ἢ γιὰ νὰ μὴ θεωρηθοῦν καθυστερημένοι ἀπʼ τὸ περιβάλλον τους, πολλοὶ ἔφηβοι, ἀρχίζουν στὴν οὐσία ἕνα δρόμο, κυριολεκτικὰ γεμάτο περιπέτειες!

Ὡστόσο ἂς δοῦμε μὲ συντομία, μόνο τὶς τέσσερις πιὸ πάνω περιπτώσεις ποὺ ἀναφέραμε, δεδομένου ὅτι ἀρκοῦν γιὰ κάποια βαθιὰ συμπεράσματα καὶ προβληματισμούς.

Τὰ ἀντισυλληπτικὰ μέσα

Ἡ ἀντίληψη ποὺ ἐπικρατεῖ σὲ πολλοὺς εἶναι, πὼς ἐπειδὴ δὲν ὑπάρχει ἡ ἀπαιτούμενη ἐνημέρωση τῶν νέων, ἡ λεγόμενη σεξουαλικὴ διαπαιδαγώγηση, συμβαίνουν ὅλʼ αὐτὰ τὰ τραγικὰ προβλήματα.

Καὶ ποῦ ἀποβλέπει αὐτὴ ἡ διαπαιδαγώγησή τους; Ὄχι στὸ νὰ μιλήσει στοὺς νέους -πέραν τῶν ἄλλων- γιὰ τὴν ἀγάπη, τὴν ἁγνότητα καὶ τὴν ἐγκράτεια ὡς τὸν γάμο, ἀλλὰ γιὰ τὰ μέσα ποὺ πρέπει νὰ χρησιμοποιοῦν,

προκειμένου νὰ ἀπο φύγουν τὰ μετὰ τὸ σὲξ προβλήματα!

Ὅμως καὶ πάλι δὲν λένε τὴν ἀλήθεια στοὺς νέους ποὺ εἶναι:

• Καμμιὰ ἀντισυλληπτικὴ μέθοδος δὲν εἶναι ἀπόλυτα ἀσφαλής!

• Ὅλες οἱ μέθοδοι ἀπαιτοῦν τὴ συμβουλὴ ἢ καὶ τὴν παρακολούθηση ἰατροῦ!

• Ὅλες, λίγο ὡς πολύ, ἔχουν κάποιες παρενέργειες, ποὺ πολλὲς φορὲς εἶναι σοβαρές! Τέτοιες εἶναι: Ναυτία, αἱμορραγία, πρόσθετο βάρος, ἐκνευρισμός, ὑπέρταση, πιὸ ὀδυνηρὴ περίοδος, φλεγμονές, μολύνσεις, πόνους στὴν κοιλιά, μητρορραργίες κ.λπ.!

Ἡ ἐγκυμοσύνη

Ἔτσι ἀργὰ ἢ γρήγορα, μὲ τὰ ἀντισυλληπτικὰ μέσα ἢ καὶ χωρὶς αὐτά, ἔρχεται ἡ ἐγκυμοσύνη! Ἀλήθεια τι γίνεται τότε; Πῶς δύο ἔφηβοι θὰ ἀντιμετωπίσουν αὐτὸ τὸ μέγα πρόβλημα; Τί θὰ ποῦν στοὺς γονεῖς τους, στοὺς συγγενεῖς τους, στοὺς συμμαθητές τους, στὶς σπουδές τους, στὸ μέλλον τους, ἀλλὰ καὶ στὴ συνείδησή τους καὶ στὸν Θεό;

Οἱ λύσεις εἶναι οἱ ἑξῆς τρεῖς: Ἡ ἔκτρωση, ὁ πρόωρος γάμος καὶ ἡ χωρὶς αὐτὰ τὰ δύο γέννηση τοῦ παιδιοῦ, τὸ ὁποῖο ἢ θὰ πρέπει νὰ δοθεῖ σὲ κάποιο ἵδρυμα ἢ θὰ τὸ κρατήσει ἡ ἀνύπαντρη ἔφηβη μητέρα!

Ἀλλὰ καὶ ἡ κύηση στὴν ἐφηβεία, αὐτὴ καθʼ ἑαυτή, εἶναι γεμάτη κινδύνους γιὰ τὴν ἔφηβο μητέρα καὶ τὸ ἴδιο τὸ ἔμβρυο!

Οἱ κοπέλες, λοιπόν, ποὺ βρίσκονται στὴ ἐφηβεία, ἔχουν, σὲ περίπτωση ἐγκυμοσύνης, δύο φορὲς μεγαλύτερη πιθανότητα νὰ πάθουν σοβαρὴ ἐπιπλοκὴ κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἐγκυμοσύνης, σὲ σχέση μὲ τὶς κοπέλες ἐκεῖνες ποὺ εἶναι 20 χρονῶν. Μάλιστα ἡ αὐξημένη αὐτὴ συχνότητα μαιευτικῶν ἐπιπλοκῶν, ὁδηγοῦν σὲ ὑψηλὸ ποσοστὸ σὲ περιγεννητικὴ θνησιμότητα καὶ νοσηρότητα.

Ἀκόμη, οἱ ἔρευνες ἔδειξαν ὅτι ὑπάρχουν ἐνισχυμένα ποσοστὰ κινδύνου τοξιναιμίας, ἀναιμίας καὶ καισαρικῶν τομῶν. Ὁ κίνδυνος δὲ τῆς τοξιναιμίας εἶναι μεγάλος, κυρίως κατὰ τὰ δύο πρῶτα χρόνια ἀπʼ τὴν ἔναρξη τῆς ἔμμηνης ρήσης.

Παράλληλα, ὑπάρχει καὶ ὁ κίνδυνος τοῦ πρόωρου τοκετοῦ καὶ τοῦ λιποβαροῦς βρέφους, μὲ ὅλες τὶς δυσμενεῖς ἐπιπτώσεις γιὰ τὸ παιδί!

Ἐὰν σὲ ὅλα αὐτὰ προσθέσουμε καὶ τὸ ποσοστὸ ἐπιπλοκῶν αἱμορραγίας καὶ λοίμωξης μετὰ τὸν τοκετό, ποὺ εἶναι ἐπίσης πολὺ αὐξημένο, τότε ἔχουμε μία πλήρη εἰκόνα τῶν κινδύνων, ποὺ κρύβει μία ἐγκυμοσύνη στὴν ἐφηβικὴ ἡλικία.

Η Ἐκκλησία μας, ἀκολουθώντας ἀταλάντευτα τὶς ἐντολὲς τοῦ Χριστοῦ, τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Πατέρων, ἀνέκαθεν, καταδικάζει τὶς σχέσεις τόσο πρὶν ἀπʼ τὸν γάμο ὅσο καὶ τὶς ἐξωσυζυγικές, αὐτὲς δηλαδὴ ποὺ γίνονται κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ γάμου. Ἡ δὲ στάση τῶν ἀνθρώπων σʼ αὐτὴ της τὴ θέση, ἦταν ἀνὰ τοὺς αἰῶνες ἡ ἴδια. Ἄλλοι τὴν ἀποδέχονταν κι ἄλλοι τὴν ἀπέρριπταν. Δὲν εἶναι αὐτὸ σημερινὸ φαινόμενο μόνο. Ὅμως τί σημαίνει αὐτὴ ἡ ἀπόρριψη ἀπʼ τοὺς ἐφήβους καὶ τοὺς νέους; Καὶ εἰδικότερα ὅταν αὐτοὶ δὲν εἶναι παντρεμένοι;

Ἀναφερθήκαμε στὸ τί ἀποκαλύπτουν τὰ στατιστικὰ δεδομένα, ἀπʼ τὰ ὁποῖα προκύπτει πὼς ἐκεῖνοι (ες), ποὺ συνάπτουν σχέσεις μὲ τὸ ἄλλο

φῦλο, ἀργὰ ἢ γρήγορα, ἀντιμετωπίζουν τελικὰ τὰ ἑξῆς προβλήματα:

Τὴν ἐγκυμοσύνη, τὶς ἀμβλώσεις, τὸν γάμο ἕνεκα τῆς ἐγκυμοσύνης καὶ τὰ ἐξώγαμα παιδιά, ποὺ βέβαια δὲν εἶναι καὶ τὰ μόνα προβλήματα,

δεδομένου ὅτι ὅλα τὰ ἀντισυλληπτικὰ μέσα εἶναι ἀνεπαρκῆ. Ἐπιπλέον ἀναφερθήκαμε διεξοδικὰ στὴν ἐφηβικὴ ἐγκυμοσύνη καὶ τώρα θὰ δοῦμε τὰ ὑπόλοιπα, ποὺ προβάλλονται καὶ ὡς λύσεις.

Οἱ ἀμβλώσεις Φαίνεται ὡς ἡ ἁπλούστερη, ἀλλʼ εἶναι ὄντως ἡ τραγικότερη λύση! Πρόβλημα φοβερὸ καὶ μὲ τεράστιες διαστάσεις. Πού μένει!

Γράφει κοσμικὸ γυναικεῖο περιοδικό: «Σημάδι ἀνεξίτηλο, καμιὰ φορά καὶ γιὰ ἐκεῖνον! Ναὶ τὸν νεαρὸ “σύντροφο” στὸ παιχνίδι καὶ τὴν περιπέτεια. Μία περιπέτεια ποὺ τὸ ὄνομά της προκαλεῖ ρίγος. Ἄμβλωση! Ὅσο κι ἂν οἱ ἀριθμοὶ μιλᾶνε γιὰ “ρουτίνα” στὴν πραγματικότητα εἶναι μία ἐμπειρία, ποὺ γιὰ κάθε ζευγάρι εἶναι μοναδική…».

Μελέτες ποὺ ἔγιναν στὴν Ἀμερικὴ ἔδειξαν, πὼς ἀπʼ τὶς 900.000 γυναῖκες, ποὺ ἔκαναν ἔκτρωση σʼ ἕνα χρόνο, τὸ 25% αὐτῶν ὑπέφερε

ἀπὸ κατάθλιψη μετὰ τὴν ἔκτρωση!

Οἱ ψυχολόγοι ὑποστηρίζουν, πὼς «ἡ ἀπότομη ὁρμονικὴ μεταβολὴ μετὰ τὴν ἐγκυμοσύνη προκαλεῖ μία φυσικὴ κατάθλιψη. Πέραν ἀπʼ τὸ συναίσθημα τῆς ἀπώλειας, ποὺ νιώθουν ἀπʼ τὴ βίαιη ἐπέμβαση στὰ μητρικά τους ἔνστικτα»!

Πολλὲς φορὲς δέ, μετὰ τὴν ἔκ τρω ση, νοιώθουν θυμωμένες, ἄλλες διακόπτουν τὶς σχέσεις τους, κλείνονται στὸν ἑαυτό τους, ἀπομονώνονται, ἀπογοητεύονται. Ὅ λες νοιώθουν ἀφόρητη ἐνοχή. Ἕ να συναίσθημα ἀξεπέραστο! Διαβάζουμε στὸ βιβλίο «Ο ΤΟΚΕΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ», τῆς μαίας Ἀλ. Συκάκη-Δούκα, σελ. 223: «Καθημερινὰ δεκάδες γυναῖκες περιμένουν στὴν αἴθουσα ἀναμονῆς, ὄχι γιὰ νὰ φέρουν ἕνα παιδὶ

στὸν κόσμο, ἀλλὰ γιὰ νὰ τὸ ξερριζώσουν…Στὰ πρόσωπά τους διαγράφεται ἡ ἐνοχή, ὁ φόβος, ἡ ἀπογοήτευση, ἡ πίκρα. Ἐλάχιστες παριστάνουν τὶς ψύχραιμες, τὶς ἀδιάφορες… Μεταξύ τους, ὄχι λίγες, μαθήτριες Λυκείου κι ἀκόμη Γυμνασίου»!

Οἱ γιατροὶ κάνουν λόγο γιὰ 17 ὁμάδες ἐπιπλοκῶν κατὰ τὴν ἔκτρωση, κι ἀμέσως μετὰ γιὰ ἄλλες 8. Ἀργότερα ἀκολουθοῦν κι ἄλλες, ποὺ φθάνουν τὶς 40!

Ἀλλʼ ἀξίζει τὸν κόπο νὰ δοῦμε καὶ μερικὲς μαρτυρίες ἀπὸ ἔφηβες μετὰ τὴν ἔκτρωση:

• «Σηκώθηκα μʼ ἕνα τρομερὸ πονοκέφαλο. Ὅλες οἱ προηγούμενες ἡμέρες ἦταν τόσο σκληρές, ποὺ αἰσθανόμουν σὰν νὰ εἶχα ὑποστεῖ τὸ μαρτύριο τῆς ἔκτρωσης δεκάδες φορές. Ἤμουν τρομερὰ μόνη!

Εἶχα ἐφιάλτες, δὲν μποροῦσα νὰ φά ω. Ἔνιωθα φόβο, ἀηδία… Περνοῦσα μία δύσκολη ψυχολογικὴ κατάσταση…».

• «…Μετὰ τὴν ἔκτρωση σιχαινόμουνα τὸν ἑαυτό μου! Πῶς τὸ ἔκανα αὐτὸ τὸ λάθος;».

• «Ξύπνησα σʼ ἕνα φορεῖο στὸ διάδρομο. Μόλις συνειδητοποίησα τί εἶχε συμβεῖ, ἔβαλα τὰ κλάματα!

Αἰσθανόμουν χαμένη καὶ ἄδεια, σὰν νὰ μοῦ εἶχαν πάρει μὲ τὴ βία, ἕνα

πολύτιμο κομμάτι ἀπʼ τὸν ἑαυτό μου. Ἀπὸ ἐκείνη τὴν ἡμέρα ἡ ζωή μου ἄλλαξε. Ἔγινα πιὸ ὑπεύθυνη, πιὸ συνειδητοποιημένη, πιὸ σοβαρή, χάνοντας ὅμως γιὰ πάντα τὴν ἀθωότητα καὶ τὴν ἀμελειά μου…»!

• «Δὲν ἤμουν ἀπληροφόρητη γιὰ τὸ τί θὰ μποροῦσε νὰ μοῦ συμβεῖ,

ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ εἶχα σεξουαλικὲς σχέσεις μὲ τὸ ἀγόρι μου.

Παρʼ ὅλα αὐτὰ ὅμως, εἶχα τὴν ἀνόητη πεποίθηση ὅτι σʼ ἐμένα δὲν θὰ

τύχαινε κάτι τέτοιο! Κι ὅταν ἔτυχε πάλι τὸ ἀντιμετώπισα μὲ τὴν ἴδια

ἀνόητη σιγουριά. Ὅλα θὰ τελείωναν σὲ λίγες ὧρες καὶ θὰ εἶναι ξανὰ

ὅπως πρίν, εἶπα. Καὶ στὶς πλέον ἰδανικὲς συνθῆκες μίας ἔκτρωσης, τίποτε δὲν εἶναι ξανὰ ὅπως πρίν»!

• «Στὶς 15 ἡμέρες ποὺ μεσολάβησαν ἀπʼ τὴν ἐπίσκεψή μου στὸ γιατρὸ μέχρι τὴν ἡμέρα τῆς ἄμβλωσης, ἔνιωθα πολὺ περίεργα.

Ὅ σο παράξενο κι ἂν φαίνεται, εἶχα ἀρχίσει νὰ αἰσθάνομαι τρυφερὰ γιὰ

ἕνα πλάσμα, ποὺ οὔτε τὸ ἔβλεπα οὔτε τὸ ἔνιωθα καλὰ – καλά. Δὲν ἤθελα νὰ πιστέψω ὅτι αὐτὸ τὸ μωρὸ (γιατί σὰν μωρὸ τὸ ἔνιωθα κι ὄχι σὰν ἀσχημάτιστο μικροοργανισμὸ) θὰ πέταγα ἔξω ἀπʼ τὸ σῶμα μου! Τὰ βράδια πρὶν κοιμηθῶ, τὸ σκεφτόμουν καὶ ἔκανα ὄνειρα.

Φανταζόμουν πῶς θὰ ἦταν ἂν τὸ γεννοῦσα, σὲ ποιὸν θὰ ἔμοιαζε, πόσο θὰ ἄλλαζε ἡ ζωή μου. Κι ὅταν ἔφτανε ἡ στιγμὴ τῆς λογικῆς “καλὰ ὅλα αὐτὰ ἀλλὰ δὲν θὰ τὸ κρατήσω” τότε στενοχωριόμουν πάρα πολύ…

…Μετὰ τὴν ἐπέμβαση τὸ πρῶτο πράγμα, ποὺ σκέφθηκα ἦταν ὅτι ἡ κοιλιά μου ἦταν ἄδεια κι αἰσθάνθηκα τρομερὴ ἀπογοήτευση. Τότε συνειδητοποίησα πὼς ὅλα αὐτὰ τὰ βράδια, ποὺ σκεφτόμουν τὸ μωρὸ κι ἔνιωθα τόσο τρυφερά, ἦταν πιὰ παρελθὸν κι ὅτι τώρα πιὰ δὲν ὑπάρχει.

Σʼ αὐτὴ τὴ σκέψη ἄρχισα νὰ κλαίω.

Μέχρι ἐκείνη τὴ στιγμὴ δὲν εἶχα καταλάβει πόσο σκληρὴ ἐμπειρία ἦταν

αὐτὴ ποὺ ζοῦσα… Αὐτὸ ποὺ πέρασα ἦταν πραγματικὰ συγκλονιστικό.

Κάθε κοπέλα ὀφείλει νὰ κάνει τὸ πᾶν, γιὰ νὰ ἀποφύγει αὐτὴν τὴν ἐμπειρία». Κι ἦταν ἑπόμενο νὰ νιώθει ἔτσι. Γιατί, ὅπως σωστὰ λένε οἱ

ψυχολόγοι, «ἡ στιγμὴ ποὺ γεννιέται ἕνα παιδί, εἶναι ἡ στιγμὴ τῆς μεγαλύτερης χαρᾶς γιὰ μία γυναίκα, ἡ μεγαλύτερη συγκίνηση, μία ἀγαλλίαση, μὲ τὴν ὁποία καμιὰ ἄλλη δὲν συγκρίνεται. Εἶναι ἡ ἴδια ἡ χαρὰ τῆς δημιουργίας».

Ἀλλʼ αὐτὸ δὲν ἀπαλλάσσει τὸν ἄνδρα ἀπὸ ἀνάλογα συναισθήματα καὶ κυρίως ἀπʼ τὶς ἐνοχές!

Γράφει κοσμικὸ περιοδικό: «Ὅταν τὸ βάζει στὰ πόδια κι ἐξαφανίζεται, ναί, τὸ κάνει ἔτσι σκληρὰ ἀλλʼ ὄχι χωρὶς τύψεις! Ὅταν συνοδεύει τὴν καλή του στὸ γιατρὸ καὶ τὴν κλινικὴ (κι αὐτὸ γίνεται συνήθως) τὸ κάνει πάντα μὲ τὸν τίτλο τοῦ συνενόχου, ἂν ὄχι τοῦ κύριου ἐνόχου»!

Ὁ Κ.Γ. Καρακατσάνης, ἐπίκουρος καθηγητὴς Ἰατρικῆς, ἀναφέρει: «Ἡ βίαιη διακοπὴ τῆς ἐγκυμοσύνης-ἄμβλωση, δημιουργεῖ βαρύτατες ψυχολογικὲς καὶ ψυχικὲς συνέπειες στὴν ἔγκυο. Μόνιμη στειρότητα, αὐξημένη ὄψιμη νοσηρότητα, αὐξημένη συχνότητα ἐγκεφαλικῶν βλαβῶν καὶ συγγενῶν ἀνωμαλιῶν τοῦ ἐμβρύου, κινδύνους ἀπʼ τὴν ἀναισθησία καὶ κυρίως βαριὰ διαταραχὴ τῆς ψυχικῆς ὁμοιοστάσεως τῆς μητέρας ἀπὸ τὶς τύψεις, οἱ ὁποῖες τὴν παρακολουθοῦν σʼ ὁλόκληρη τὴ ζωὴ καὶ δὲν παύουν παρὰ μόνο μετὰ βαθύτατη συντριβὴ καὶ μετάνοια. Οἱ τύψεις αὐτὲς ἐκδηλώνονται συνήθως μὲ τὴ μορφὴ καταθλίψεως, ἡ ὁποία ἀποστερεῖ τὴ μητέρα ἀπὸ κάθε μορφὴ χαρᾶς. Ἡ ἄμβλωση ὑποβιβάζει κι ἐξευτελίζει τὴν προσωπικότητα τῆς γυναίκας».

Ὁ μαιευτήρας – γυναικολόγος καὶ Λέκτορας τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν Γ. Κρεατσᾶς, εἶχε διαπιστώσει σὲ ἔρευνά του, πὼς οἱ κοπέλες μέχρι 18 ἐτῶν, εἴτε γιατί κάνουν τὴν ἔκτρωση πρόχειρα καὶ κρυφά, εἴτε ἐπειδὴ ὁ ὀργανισμὸς τους εἶναι πιὸ εὐαίσθητος, παθαίνουν κακώσεις τῆς μήτρας, λοιμώξεις κι ἄλλες ἐπιπλοκές. Προβλήματα μποροῦν νὰ ὑπάρξουν ἀπὸ αἱμορραγία, λόγῳ διάτρησης τῆς μήτρας, μόλυνσης, βλάβης τοῦ τραχήλου, ἀλλὰ καὶ χρόνια προβλήματα ἀπὸ βλάβη στὸ ἐσωτερικό τῆς

μήτρας, μὲ τελευταῖο καὶ ἀπώτερο κίνδυνο τὴ στείρωση τῆς γυναίκας!

Ἀλλὰ δὲν εἶναι καθόλου εὐκαταφρόνητο καὶ τὸ οἰκονομικὸ πρόβλημα. Στὴν πράξη, τὸ ποσὸ ποὺ ἀπαιτεῖται γιὰ τὴν ἐπέμβαση εἶναι μεγάλο, καὶ φυσικὰ δὲν εἶναι εὔκολο νὰ τὸ ἔχει ἕνας ἔφηβος (η).

Ἀκούσαμε γιὰ τὴν περίπτωση μίας ἔφηβης, ποὺ ἔψαχνε νὰ βρεῖ χρήματα γιὰ τὴν ἔκτρωση. Ἀλλὰ τότε ποὺ τὰ συγκέντρωσε, ἡ κατάστασή της ἦταν προχωρημένη καὶ οἱ γιατροὶ δὲν ἀναλάμβαναν τὴν εὐθύνη!

Ὁ γάμος ἕνεκα τῆς ἐγκυμοσύνης!

Πολλοὶ εἶναι οἱ ἔφηβοι, ποὺ ὁδηγοῦνται τελικὰ στὸν γάμο, μετὰ ἀπὸ μία τέτοια ἐγκυμοσύνη! Ἔτσι ἀπροετοίμαστοι γιὰ ἕνα τόσο σημαντικὸ καὶ τόσο σοβαρὸ γεγονὸς τῆς ζωῆς τους. Διακόπτουν τὶς σπουδές τους, ἀλλάζουν τελείως προσανατολισμό, προσπαθοῦν νὰ ὡριμάσουν ὅπως –ὅπως κι ἀπότομα!

Ἔρευνες ποὺ ἔχουν γίνει σʼ ὅλο τὸν κόσμο καὶ στὴ χώρα μας ἀποδεικνύουν ὅτι, ὅταν οἱ νύφες εἶναι κάτω τῶν 20 ἐτῶν, ὑπάρχουν πολλὲς περιπτώσεις ὁ γάμος νὰ καταλήξει σὲ διαζύγιο. Ἂν μάλιστα καὶ ὁ γαμπρὸς εἶναι κι αὐτὸς κάτω τῶν 20 ἐτῶν, τότε οἱ πιθανότητες εἶναι πολὺ μεγάλες.

Μία 16χρονη θὰ πεῖ: «Μετὰ τὰ πρῶτα λεπτὰ τῆς ἔκπληξης καὶ τοῦ πανικοῦ, κάθισα μόνη μου καὶ σκέφτηκα τὶς ἐναλλακτικὲς λύσεις. Πρώτη καὶ… χειρότερη ἦταν ἡ ἔ κτρωση! Αὐτὴν τὴν περίπτωση τὴν ἀπέκλεισα ἀμέσως. Ἀνέκαθεν ἤμουν κατὰ τῆς ἄμβλωσης. Γιὰ μένα εἶναι ἔγκλημα νὰ σκοτώσεις ἕνα ἔμβρυο, ποὺ ἀναπτύσσεται μέσα σου. Ξέρω ὅτι ἂν ἔρριχνα αὐτὸ τὸ μωρό, θὰ εἶχα τύψεις σὲ ὅλη μου τὴ ζωή, θὰ ἔφτανα στὸ σημεῖο νὰ σιχαθῶ τὸν ἑαυτό μου… Αὐτὸ ποὺ θὰ μποροῦσα νὰ κάνω εἶναι νὰ κρατήσω τὸ παιδὶ καὶ νὰ τὸ μεγαλώσω μόνη μου. Κι αὐτὸ τὸ ἀπέκλεισα, γιατί οἱ δικοί μου θὰ μοῦ ἔκαναν διαρκῶς πόλεμο. Ἡ λύση, λοιπόν, ποὺ ἔμενε ἦταν ὁ γάμος. Βέβαια οἱ σχέσεις μου μὲ τόν Νίκο (25 χρονῶν) δὲν εἶχαν ὡριμάσει μέσα στοὺς δύο μῆνες, ποὺ εἴχαμε γνωριστεῖ… Σὲ μία ἑβδομάδα ἔγινε ὁ γάμος μας!»

Συμπέρασμα

Λοιπόν, τί λέτε φίλοι, γιὰ τὰ … ἀναχρονιστικὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας Του, ποὺ μιλοῦν μὲ ἔμφαση γιὰ τὴν ἁγνότητα καὶ τὴν ἐγκράτεια; Γιατί οἱ ἔφηβοι νὰ μὴ δραστηριοποιηθοῦν στὶς σπουδὲς καὶ τὸ μέλλον τους κι ὅταν ἔλθει ἡ κατάλληλη στιγμὴ νὰ συνάψουν σχέσεις, νὰ παντρευτοῦν, νὰ δημιουργήσουν οἰκογένεια σὲ σωστὲς βάσεις καὶ νὰ ζήσουν εὐτυχισμένα

κι ἐπιτυχημένα; Ἡ ἁμαρτία ἀσφαλῶς πάντοτε φέρνει τὰ ἀδιέξοδα καὶ τὴν καταστροφὴ στὸν ἄνθρωπο. Καὶ μὴ ξεχνᾶμε: Ἡ νιότη εἶναι ἡ κατʼ ἐξο χὴν περίοδος τῆς σπορᾶς. Καὶ θερίζει μία ζωή, ὅ,τι τώρα σπείρει!...

 ΠΗΓΗ: ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ (18 & 25/5/2012)