του
ΝΙΚΟΛΆΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΎΛΗ
φιλολόγου
Ο νόμος είναι σαφής.Εφόσον η έννοια του δόλου,όπως γίνεται δεκτή στο πεδίον του αστικού κώδικος(ΑΚ),συμπίπτει μ' εκείνην του αρθρ.27 παρ.1 του ποινικού κώδικος(ΠΚ) που ορίζει
οτι ''με δόλον και πρόθεσιν πράττει όποιος θέλει την παραγωγήν περιστατικών που κατα τον νόμον απαρτίζουν την έννοια αξιόποινης πράξεως τινός'' και ότι ''όστις γνωρίζει οτι εκ της πράξεώς του ενδέχεται να παραχθούν αυτά τα περιστατικά και το αποδέχεται'' τότε έχομεν δόλον ή
Εφόσον άμεσος δόλος υπάρχει ''όταν ο υπαίτιος επιδιώκει την επέλευσιν του ζημιογόνου αποτελέσματος,καθως κι όταν δεν επιδιώκει το ζημιογόνον αποτέλεσμα,προβλέπει όμως τούτο,ως αναγκαία συνεπεία της συμπεριφοράς του και πρα ταύτα δεν αφίσταται αυτής''
ή
Εφόσον η ύπαρξις ενδεχομένου δόλου ''προυποθέτει ότι ο δράστης προέβλεψε το αποτέλεσμα ως δυνατή συνεπεία της πράξεώς του και εν συνεχεία το απεδέχθη και η αποδοχή εκφράζει το βουλητικόν στοιχείον του δόλου και υποδηλώνει την συγκατάθεσίν του δράστου στην επέλευσιν αποτελέσματος,χωρίς να ασκεί επιρροήν το αν το αποτέλεσμα που προέβλεψε πιθανόν του ήτο επιθυμητό ή όχι,το δε βουλητικόν στοιχείον αναζητείται στην εκ μέρους στάθμισιν των αιτιών που τον ώθησαν και του σκοπού που επεδίωξε,προκειμένου να κριθή αν αυτά συνιστούν λόγον ικανόν να δικαιολογήση την αποδοχήν του''
ή
Εφόσον ''η υποχρέωσις να μην ζημιώση κάποιος άλλον με πράξιν ή παράλειψιν οφειλομένης ενεργείας μπορεί να υπάρχη και απο ειδικήν διάταξιν του νόμου,όπως επίσης απο καλήν πίστην,όπως αυτή διαμορφώνεται εκ της κρατούσης κοινωνικής αντιλήψεως (ΑΠ 921/2009)''
ή
Εφόσον ''απο την παράνομη και υπαιτία πράξιν προκλήθηκε ζημία σε λλον,ο υπαίτιος ευθύνεται εις αποζημίωσιν''
ή τέλος
Εφόσον ''αν η παράνομη και υπαιτία πράξις προκλήθηκε απο κοινή πράξιν περισσοτέρων,ευθύνονται όλοι στο σύνολον,κοινής οριζομένης πράξεως αυτής όταν συμμετείχαν ταυτοχρόνως ή διαδοχικώς στην τέλεσιν αυτής,είτε ως συναυτουργο είτε ως άμεσοι ή απλοσυνεργοί,μην έχοντας σημασίαν αν ωρισμένοι εξ αυτών ενήργησαν με δόλον και άλλοι εξ αμελείας, ή αν η συμμετοχή των περισσοτέρων συνέβαλεν στην εκτέλεσιν της κυρίας πράξεως ή άλλης που συνοδέυει αυτήν και έλαβε χώρα σε μεταγενέστερο της κυρίας πράξεως χρόνον και η μεταγενεστέρα πράξις δεν συνοδέυεται μεν αμέσως αιτιωδώς με την πρόκλησιν ζημίας,που προξενήθηκε εκ της προγενέστερης κύριας πράξεως,χει όμως ω αποτέλεσμα συνδεόμενο αντικειμενικώς με την κύριαν πράξιν,την επάυξησιν ή την διατήρησιν αυτής της ζημίας (ολΑΠ 1888/2007)''
τότε ,ποιός είναι αυτος που δεν πιστέυει ακόμα ότι δεν παρήχθη δόλος με πρόθεσιν δια την παραγωγήν περιστατικών που απαρτίζουν την αξιόποινην πράξιν της παραδόσεως της χώρας σε ξένα κέντρα και την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας;
Ποιός πιστέυει ακόμα,ότι οι τελευταίες κυβερνήσεις,μαζι και η τωρινή,δεν έχουν άμεσον δόλον,όταν δεν αφίστανται ακόμα και την ύστατην στιγμήν απο τις πράξεις υποτελείας;Ποιός είναι αυτός που ακόμα δεν έχει κατανοήσει,ότι ο σκοπός της υποτελείας στα ξένα συμφέροντα δεν είναι άλλος απο την αναγκαστική πλέον αφαίμαξιν του εθνικού πλούτου και ότι αυτοί που μας παρέδωσαν είχαν την βούλησιν,ως μίσθαρνα,να το κάνουν;
Και όμως,η μοναδικ οφειλομένη ενέργεια μιας κυβερνήσεως,ή μιας νομοθετικής εξουσίας είναι η απορρέουσα απο το Σύνταγμα,να διαφυλλάττουν τον εθνικν πλούτον και την ανεξαρτησίαν.
Ποια είναι άρα γε,η αποζημίωσις που οφείλουν στον ελληνικόν λαόν,αν μπορεί να υπάρξη ποτέ τέτοια;Και απ' όλους τους εθνοπατέρες που κοινώς συνέπραξαν σ' αυτήν την πράξιν υποτελείας και ζημιογόνου πράξεως κατα του λαού που τους εξέλεξε τί μπορούμε να πούμε,παρα να παραιτηθούν σύσσωμα;Αλλά ίσως οι νόμοι είναι μόνον για τους Έλληνες πολίτες και ίσως εκείνοι έχουν απωλέσει προ πολλού την ιδιότητα αυτή.
ΝΙΚΟΛΆΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΎΛΗ
φιλολόγου
οτι ''με δόλον και πρόθεσιν πράττει όποιος θέλει την παραγωγήν περιστατικών που κατα τον νόμον απαρτίζουν την έννοια αξιόποινης πράξεως τινός'' και ότι ''όστις γνωρίζει οτι εκ της πράξεώς του ενδέχεται να παραχθούν αυτά τα περιστατικά και το αποδέχεται'' τότε έχομεν δόλον ή
Εφόσον άμεσος δόλος υπάρχει ''όταν ο υπαίτιος επιδιώκει την επέλευσιν του ζημιογόνου αποτελέσματος,καθως κι όταν δεν επιδιώκει το ζημιογόνον αποτέλεσμα,προβλέπει όμως τούτο,ως αναγκαία συνεπεία της συμπεριφοράς του και πρα ταύτα δεν αφίσταται αυτής''
ή
Εφόσον η ύπαρξις ενδεχομένου δόλου ''προυποθέτει ότι ο δράστης προέβλεψε το αποτέλεσμα ως δυνατή συνεπεία της πράξεώς του και εν συνεχεία το απεδέχθη και η αποδοχή εκφράζει το βουλητικόν στοιχείον του δόλου και υποδηλώνει την συγκατάθεσίν του δράστου στην επέλευσιν αποτελέσματος,χωρίς να ασκεί επιρροήν το αν το αποτέλεσμα που προέβλεψε πιθανόν του ήτο επιθυμητό ή όχι,το δε βουλητικόν στοιχείον αναζητείται στην εκ μέρους στάθμισιν των αιτιών που τον ώθησαν και του σκοπού που επεδίωξε,προκειμένου να κριθή αν αυτά συνιστούν λόγον ικανόν να δικαιολογήση την αποδοχήν του''
ή
Εφόσον ''η υποχρέωσις να μην ζημιώση κάποιος άλλον με πράξιν ή παράλειψιν οφειλομένης ενεργείας μπορεί να υπάρχη και απο ειδικήν διάταξιν του νόμου,όπως επίσης απο καλήν πίστην,όπως αυτή διαμορφώνεται εκ της κρατούσης κοινωνικής αντιλήψεως (ΑΠ 921/2009)''
ή
Εφόσον ''απο την παράνομη και υπαιτία πράξιν προκλήθηκε ζημία σε λλον,ο υπαίτιος ευθύνεται εις αποζημίωσιν''
ή τέλος
Εφόσον ''αν η παράνομη και υπαιτία πράξις προκλήθηκε απο κοινή πράξιν περισσοτέρων,ευθύνονται όλοι στο σύνολον,κοινής οριζομένης πράξεως αυτής όταν συμμετείχαν ταυτοχρόνως ή διαδοχικώς στην τέλεσιν αυτής,είτε ως συναυτουργο είτε ως άμεσοι ή απλοσυνεργοί,μην έχοντας σημασίαν αν ωρισμένοι εξ αυτών ενήργησαν με δόλον και άλλοι εξ αμελείας, ή αν η συμμετοχή των περισσοτέρων συνέβαλεν στην εκτέλεσιν της κυρίας πράξεως ή άλλης που συνοδέυει αυτήν και έλαβε χώρα σε μεταγενέστερο της κυρίας πράξεως χρόνον και η μεταγενεστέρα πράξις δεν συνοδέυεται μεν αμέσως αιτιωδώς με την πρόκλησιν ζημίας,που προξενήθηκε εκ της προγενέστερης κύριας πράξεως,χει όμως ω αποτέλεσμα συνδεόμενο αντικειμενικώς με την κύριαν πράξιν,την επάυξησιν ή την διατήρησιν αυτής της ζημίας (ολΑΠ 1888/2007)''
τότε ,ποιός είναι αυτος που δεν πιστέυει ακόμα ότι δεν παρήχθη δόλος με πρόθεσιν δια την παραγωγήν περιστατικών που απαρτίζουν την αξιόποινην πράξιν της παραδόσεως της χώρας σε ξένα κέντρα και την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας;
Ποιός πιστέυει ακόμα,ότι οι τελευταίες κυβερνήσεις,μαζι και η τωρινή,δεν έχουν άμεσον δόλον,όταν δεν αφίστανται ακόμα και την ύστατην στιγμήν απο τις πράξεις υποτελείας;Ποιός είναι αυτός που ακόμα δεν έχει κατανοήσει,ότι ο σκοπός της υποτελείας στα ξένα συμφέροντα δεν είναι άλλος απο την αναγκαστική πλέον αφαίμαξιν του εθνικού πλούτου και ότι αυτοί που μας παρέδωσαν είχαν την βούλησιν,ως μίσθαρνα,να το κάνουν;
Και όμως,η μοναδικ οφειλομένη ενέργεια μιας κυβερνήσεως,ή μιας νομοθετικής εξουσίας είναι η απορρέουσα απο το Σύνταγμα,να διαφυλλάττουν τον εθνικν πλούτον και την ανεξαρτησίαν.
Ποια είναι άρα γε,η αποζημίωσις που οφείλουν στον ελληνικόν λαόν,αν μπορεί να υπάρξη ποτέ τέτοια;Και απ' όλους τους εθνοπατέρες που κοινώς συνέπραξαν σ' αυτήν την πράξιν υποτελείας και ζημιογόνου πράξεως κατα του λαού που τους εξέλεξε τί μπορούμε να πούμε,παρα να παραιτηθούν σύσσωμα;Αλλά ίσως οι νόμοι είναι μόνον για τους Έλληνες πολίτες και ίσως εκείνοι έχουν απωλέσει προ πολλού την ιδιότητα αυτή.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου