Ευρωσκεπτικισμός

Του Νικολάου Γεωρ. Κατσούλη
Φιλολόγου

«ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΗ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΩΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ΠΟΥ ΚΑΤΑΝΟΕΙ ΤΗ ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ, ΠΑΡΑ ΩΣ ΘΗΛΙΑ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΑΣΦΥΞΙΑ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ» (Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ)

Κάποιος είχε δύο υιούς. Και είπε εις τον πατέρα ο μικρότερος υιός: «Πατέρα, δώσε μου το μερίδιο της περιουσίας που μου ανήκει». Και μοίρασε ο πατέρας και εις τους δύο υιούς του την περιουσία. Ο νέος, αφού ταξίδεψε εις μέρος μακρινό, διεσκόρπισε την περιουσία του, με το να ζει βίο άσωτο και παραλυμένο. Κατήντησε να βόσκει χοίρους και να προσπαθεί να γεμίσει την κοιλιά του από τα ξυλοκέρατα με τα οποία τρέφονταν αυτά.
Τι έκανε η σύγχρονη Ελλάς; Λέγει ο μητροπολίτης Βεροίας Παντελεήμων: «Συνηθίσαμε τα τελευταία χρόνια να ζούμε στην άνεση και την τρυφή των υλικών αγαθών... Εγκαταλείψαμε τη λιτότητα και την εγκράτεια που πάντοτε χαρακτήριζε το γένος μας και στραφήκαμε προς ξενόφερτα πρότυπα ζωής, στα οποία έχει αντικατασταθεί ο Χριστός με τον χρυσό... Γι' αυτό τώρα που ήρθε η καταιγίδα αισθανόμαστε ότι καταποντιζόμαστε, ότι δεν έχουμε διέξοδο, ότι δεν ξέρουμε τι να κάνουμε και πώς να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση».

Και εκείνος ο άσωτος υιός κάποια στιγμή συνήλθε και είπε στον εαυτό του: «Θα σηκωθώ και θα υπάγω προς τον πατέρα μου και θα του πω: ''Πατέρα, αμάρτησα, δεν είμαι πλέον άξιος να ονομασθώ υιός σου''». Τι έκαμε η μητέρα Ευρώπη; Μοίρασε εις το κάθε ένα από τα τέκνα της το μερίδιο που του αναλογούσε. Δεν ήξερε τάχα ποιο από αυτά θα έκανε βίο αμαρτωλό; Ήξερε, ασφαλώς. Αλλά ως μητέρα παρέχει τα μέσα συντηρήσεως προς όλα τα παιδιά της, ώστε εάν αυτά δεν τα καταχραστούν, να τα κάνουν πραγματικά ευτυχή και μακάρια. Ωστόσο, η Ελλάς, ένα τέκνο αυτής τα καταχράστηκε, αλλά γρήγορα πάλι συναισθάνθηκε την αθλιότητά της και σηκώθηκε και ήλθε προς αυτήν.
Τι έπρεπε να κάνει η Ευρώπη; Εάν ήταν καλή μάνα το εξής: «Ποιος άνθρωπος από εσάς εάν έχει εκατό πρόβατα και χάσει ένα από αυτά, δεν αφήνει τα ενενήντα εννιά στην ερημιά και δεν πηγαίνει ν' αναζητήσει το χαμένο πρόβατο και δεν παύει να το αναζητεί έως ότου το εύρει; Και όταν το εύρει, δεν το κλωτσά ούτε το σύρει πίσω του, αλλά κουρασμένο, καθώς είναι, το βάζει με χαρά επί των ώμων του» ή εάν έβλεπε την επιστροφή του μεταμεληθέντος τέκνου της, το ίδιο που έκανε ο πατέρας του ασώτου ''κι ενώ αυτός απείχε ακόμη μακράν, τον είδε ο πατέρας του και τον ελυπήθει και αφού έτρεξε να τον προϋπαντήσει, έπεσε εις τον τράχηλό του και εναγκαλίσθεις αυτόν τον εφίλησε με πόθο και στοργή'' ύστερα δε είπε προς τους δούλους του ''βγάλετε έξω την πιο καλή φορεσιά... και δώσατε δακτυλίδιον εις το χέρι του να το φορεί.. και φέρετε και σφάξετε εκείνο από τα μοσχάρια, που το τρέφομεν ξεχωριστά διά κάποιαν χαρμόσυνη περίσταση''».

Απεναντίας, όμως, τι έκανε η Ευρώπη εις την άσωτη Ελλάδα και θυγατέρα της; Την τιμώρησε με ποινές που δεν έχουν οίκτο. Της στέρησε την ελευθερία της και την έκανε ισοβίως δούλη της και παρακόρη. Ίσχυσαν σ' αυτήν τα λόγια των άλλων παιδιών της φαίνεται «Τόσα χρόνια σου δουλεύουμε και ποτέ προσταγή σου δεν παρέβημεν. Και δεν μας έδωκες ποτέ ούτε ένα ερίφιον διά να ευφρανθούμε με τους φίλους μας. Όταν όμως ήλθε η προκομμένη αυτή κόρη σου, που κατέφαγε την περιουσία σου με πόρνους, θες να σφάξεις γι' αυτήν το καλύτερο μοσχάρι μας; Μη γένοιτο.»
Είναι εμφανές ότι η Ευρώπη δεν είναι οικογένεια, αλλά μια περιστασιακή λυκοφιλία, όπου το μόνο που ενώνει όλους είναι μια φαρισαϊκή νοοτροπία της νομής κάποιων αγαθών και όπου κάποιοι είναι ισχυροί και τρώνε το καταπέτασμα και άλλοι αδύναμοι και ζουν απ' τα ψιχία. Αλήθεια, σε μια τέτοια φωλιά ληστών και σκληρών τι θέλει η Ελλάς;