Οι διδάσκαλοι της ντροπής

Του Νικολάου Γεωρ. Κατσούλη

Φιλολόγου

«ΑΙΔΟΥ Σ' ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΝ ΟΥΚ ΑΙΣΧΥΝΘΗΣΗ» (ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΝΑ ΝΤΡΕΠΕΣΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΝΤΡΑΠΕΙΣ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ) ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΣ

Στην αρχή του παρελθόντος Ιουλίου, άρχισε η διαδικασία υποβολής αιτήσεων για αναπληρωτές και ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς. Διερχόμενος κανείς έξω από οποιοδήποτε γραφείο ή διεύθυνση δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, την εν λόγω περίοδο και επί δεκαημέρω, ήθελε να δει κατά εκατοντάδες αδιόριστους στοιβαγμένους και καθηλωμένους επί πεζοδρομίων και εγκλεισμένους εντός των χώρων των δημοσίων υπηρεσιών. Οι ανυποψίαστοι περαστικοί που ρωτούσαν την αιτία της μαζώξεως στο τέλος με συγκατάβαση κουνούσαν το κεφάλι, σιγομουρμουρίζοντας με οίκτο την λέξη «αδιόριστοι». Οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί, ενθυμούμενοι και μιμούμενοι τον Πτωχοπρόδρομο, εκείνον τον δύστυχο Βυζαντινό λόγιο που θα προτιμούσε αντί για δάσκαλος να γινόταν φούρναρης ή τσαγκάρης, από μέσα τους θα καταριούνταν τα χρόνια που κατασπατάλησαν στα θρανία: «Ανάθεμα τα γράμματα Χριστέ και οπού τα θέλει».

Και η αναμονή στα πεζοδρόμια και στον δρόμο υπήρχε γιατί σύμφωνα με απάντηση των υπηρεσιών έπρεπε συλλήβδην να αποφευχθούν οι λιποθυμίες και ο στοιβαγμός στα κλιμακοστάσια αυτών. Εξάλλου αυτές, δε, είναι πάντοτε σε αυτοτελές, ευάερον και ευήλιον δημόσιο κτήριο, αλλά στεγάζονται, προς κακόν των, σε πολυκατοικίες, όπου διαβιούν και αθώοι ένοικοι πολίτες, αλλά και εκεί στον δρόμο διενεργείτο η διανομή των χαρτιών με τον αυξάνοντα αριθμό, από υπάλληλο αυτής, με τον οποίο οι υποψήφιοι υποβολείς αιτήσεων θα εισέρχοντο κάποια στιγμή εντός της υπηρεσίας.

Δεν διανέμοντο δε οι αριθμοί απ' τον υπάλληλο στο πεζοδρόμιο εν μέσω ιακχών και γρονθοκοπημάτων, για το ποιος θα προλάβει να αρπάξει έναν. Ποιος είπε κάτι τέτοιο; Υπήρχε τις πιο πολλές φορές αυτοοργάνωση. Σαν αυτό που λένε «να οργανωθούμε, βρε παιδιά». Κάποιος φωστήρας εκ των εκπαιδευτικών, προσερχόμενος στην υπηρεσία με το πρώτο φως της ημέρας, είχε την έμπνευση να φτιάξει λίστα προσερχόμενων κατά σειρά και κατά ώρα, ούτως ώστε όταν θα ερχόταν ο υπάλληλος της υπηρεσίας με τους αριθμούς, για να τους διανέμει, να το κάνει αυτό βάσει της λίστας του αρχηγού φωστήρα. Ο δε εκπαιδευτικός που θα ερχόταν κάποια στιγμή θα έπρεπε, κατά παρότρυνση των υπαλλήλων της υπηρεσίας, ν' αναζητήσει τον αρχηγό αυτόν και να τον παρακαλέσει να τον εγγράψει στη λίστα του.

Ποιος να το φανταζόταν ότι άνθρωποι που έθεσαν σκοπό της ζωής τους να οδηγήσουν ψυχές, πρώτοι αυτοί θα έδειχναν τον εαυτό τους άτιμο, εξαθλιωμένο και δίχως αρχές. Για την εξασφάλιση μιας θεσούλας μη μόνιμης ή για κάποιες ώρες εβδομαδιαίως ότι θα ξυπνούσαν χαράματα, θα περίμεναν ατελείωτα ν' ανοίξει μια υπηρεσία και στο τέλος ότι θα εκλιπαρούσαν κάποιους άλλους ή και θα γρονθοκοπούσαν και θα έβριζαν γι' αυτό. Και αυτοί οι οποίοι λησμόνησαν τι είναι αξιοπρέπεια θα κληθούν να διδάξουν κάποτε αυτήν στα παιδιά μας; Αυτοί που θα έπρεπε να είναι υπερήφανοι λειτουργοί και καθοδηγητές ψυχών, θα επιτρεπόταν ποτέ να καταντήσουν όχλος, κοπάδι που αναμένει ψιχία απ' το μεγάλο συμπόσιο των πολιτικών εξαθλιωτών τους; Και οι πολιτικοί μέντορες αναμένουν με χαμόγελο φαρισαϊσμού ότι με τη διάλυση του ήθους των εκπαιδευτικών θα θεμελιώσουν μια Παιδεία με προοπτική; Προκειμένου να χειραγωγήσουν άλλη μια κοινωνική ομάδα, μέσω της εξαθλίωσής της, επιτρέπεται σ' αυτούς τους υπονομευτές του έθνους να διαλύσουν το μέλλον αυτής της χώρας; Αλλά εις τους ανήθικους όλα είναι επιτρεπτά. Ντροπή τους και ντροπή μας.